Multimedya:Sara
Uyandığım da saatin sabahın beşi olduğunu gördüm.Sanki duvarlar üzerime üzerime geliyordu.Kendimi yine dışarıya attım. Ahh başım çok ağrıyor.Dayanamıyordum normalde teyzemin bir tek başı ağrıyordu fakat ben ağrıyı bütün bedenimde hissediyordum. Ama bunu bir tek içkiye bağlamam saçma olurdu.Bir an düşecek gibi oldum güçlü bir el kolumdan kavradı bilinçsizce çığlık attım.
"Dikkat et"
Bir an sanki adamcağız bir şey yapmış gibi geri adım attım bana yardım etmemeliydi.Sonucunu ağır öderdi yoksa.
"B-ben"
Diye kekeledim bir an ne kadar da salaktım.
"Evet düşüyordum az kalsın teşekkür ederim."
Adam hiçbir şey söylemeden yoluna devam etti bir an bacaklarımda hissettiğim yumuşak bir hisle saçma bir çığlık daha attım.Adam bu defa dönüp bana gerçekten salaksın der gibi bir bakış attı.
"Ahh sadece kediymiş"
Adamın yüzünde küçükte olsa bir gülümseme belirmişti
"Saraa ne bekliyordun"
Sara mı adımı nereden biliyordu??
"Siz benim adımı nereden biliyorsunuz?"
Adam hızlıca yoluna devam etti.
"Heey"
Döndü tekrardan
"Bir şey sordum"
"Her şeyi merak etme küçük kız."
Kaşlarımı çattım.
"Aslında sadece kendimle alakalı şeyleri merak ederim. Ve şu an adımı nereden bildiğinizi merak etmem gayet normal."
Tek kaşını kaldırırken dudaklarını da hafif yukarıya doğru büzdü. Ama gülümsemedi.
" Pekala. Ben teyzenin eski sevgilisiyim."
Bir an dondum tabi birkaç saniyeliğine.
"Yaa o öldü."
Bunu söylerken sesim titremişti, boğazımda düğümlendi adam bunu farketmiş olacaktı ki beni bir anda kendine doğru çekip kendine bastırdı onu ellerimle ittirdim.
"Teyzemi çok seviyorum ama onu hiç bir zaman çözemedim.Bana onu anlatır mısın? "
Hayır anlamında kafasını salladı. Yürümeye başladı, bir an öyle kalsam da hemen arkasından koşmaya başladım önüne geçtim ve onu durdurdum.
"Ama neden?"
Adam bir an düşündü.
"Duymak istemezsin"
Ne olabilirdi ki?
"İsterim"
Sesim çok net çıkmıştı.
"İyi bunu sen istedin"
Dedi.Sesi benimkine göre daha yüksek çıkmıştı.Korktum bir an.Beni kolumdan sıkıca kavrayıp çekiştirmeye başladı o kadar sıkıyordu ki canım yanıyordu.Sonunda dayanamayıp acıyla inledim.Adam bunu fark etti ve elini kolumdan çekti.
"Kusura bakma"
Ben adamın suratına öylece bakmakla yetindim.Başkası olsa çoktan terslemiştim ama şu an ona ihtiyacım vardı. Korkuyordum. Duymak istemeyeceğim ne olabilirdi ki gerçekten merak ediyordum.Arkasından yürümeye devam ettim.Çok hızlı ilerliyordu bense resmen koşuyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-ÖLÜMÜ FISILDAYAN KADIN-
Ficção AdolescenteHerşeyin çok yolunda olması saçma olurdu.Saçma da oldu.Ama bir anda boşluğa düşmekte saçma değilmiydi.Yani on iki yasında bir çocuk için çok ağırdı. Sonra on dört yasında babasını ve on yedi yasında teyzesini de kaybedince suçu kendisinde aramaya ba...