Chapter 35: Reasons

227 14 2
                                    

Eli pov

"Alexandric.." tawag ko kay Alexandric ng mapadpad kami sa isang talampas.

"Yes Eli."

"Kailan ako pwedeng bumalik?" Kailangan ko ng bumalik dahil siguradong hinahanap na ako ni Zach. Kung nabanggit ni Alexandric na pitong araw na akong natutulog. Isang linggo na akong nawawala kung ganoon! Ano kayang sinabi ng mga ito kay Zach. Parang wala lang kasi sa kanila na nawala ako ng matagal sa kabilang mundo.

Napasabunot naman ako sa aking buhok ng maalala si Aika. Ang bibeng yun! Siguradong nababaliw na yun sa paghahanap sa akin.  Ano na kayang pinggagagawa nun sa buhay niya.

"Bakit kailangan mo pang bumalik doon. You belong here." napalingon ako kay Alexandric ng magsalita ito.

Napayuko ako. "I am not belong here. My family is in the other world." Zach is in the other world as well as Aika. They are the people who completed me.

"You're not a human thus you will stay here!" I know now that I am not, but still my heart can't change a fact that I lived my life with the human in a long time.

"Pero Alexa-- teka sandali saan ka pupunta?" bigla nalang kasi itong tumalikod at akmang aalis.

"Magpapalamig lang.." bulong nito na aking narinig naman dahil sa katahimikan ng lugar.

"Ha?" Nag-dirediretso na ito ng lakad palayo. Sinundan ko pa ito ng tingin.

"He needs to calm down princess." sabat ng isang lalaki mula sa aking likuran. Lumayo ako ng kaunti bago lumingon dito.

"Jaycho?" he smirked. This man is also an epitome of beauty. He's really white unlike Alexandric which has tan skin. He's tall just like Alexandric. I doubt kung may pangit rin bang wizard? Para kasi ang peperfect na nila.

"The one and only." napabuga ako ng hangin dahil sa sinagot nito. Kaso may kayabangan taglay ang isang ito.. Siguro by attitude nalang sila nagkakatalo.

"Bakit siya nagalit?" tanong ko nalang

"You don't remember him?" sabay turo ni Jaycho sa naglalakad na si Alexandric.

Umiling ako dahil wala talaga akong naalala tungkol kay Alexandric. Una ko lang naman siyang nakita at nakilala sa school noong ipinakilala ito ni Danesha.

"Hmm eh sino kaya yun?"  napahawak pa ito sa sariling baba na tila nag-iisip.

"Sino ang alin?"

"Nevermind." sandaling katahimikan ang namalagi sa aming dalawa. Naupo kami malapit sa isang talampas.

"Alam mo ba mahal na prinsesa..."

"Tsk.." napaismid ako ng tawagin ako nitong mahal na prinsesa.

  I don't want to be a princess since they never want me in the first place.

"Oo na. Ayaw mong tinatawag kang mahal na prinsesa. How do I call you?"

"Eli is fine."

"Okay." namayani na naman ang katahimikan sa aming dalawa

"Alam mo ba Eli."

"Hindi ko alam Jaycho."

"Pwede ba patapusin mo akong magsalita?" hindi na ako sumagot pa. Itinuon ko ang aking baba sa aking tuhod at pinagpatuloy ang pagmamasid sa mahiwagang kapaligiran na ito.

"You know what we're similar. I want to become one of the council." Hindi ba at council ang tawag sa mga taong nasa palasyo na katulong ng hari at reyna.

"We're different I guess."

"Yeah because you're a princess and we're just your second liners." he smirked. Tinaasan ko lang ito ng kilay at muling binalik ang tingin sa kapaligiran.

"I want to become a council not because it is the third highest position in Exola but because I just want to see her."

Hindi ako nagsalita at hinayaan ko itong magsalita.

"She's a human and they prohibited a normal wizard to go in their world unless they have a mission." napabuntong hininga ito.

"Una ko siyang nasilayan sa isang bahay ampunan. We felt the strong aura of the missing person we are looking for though we didn't find that person. And for the first time, I can't take my eyes from looking in that one particular woman. She's very gorgeous. Her smile makes my knees tremble. I don't know what happened to me but when Caterina talked to me about her feelings to Jime. I now understand it all." he sighed.

"I am in love." In love? The same thing happened to me. I am in love to a human. I am in love to Zach.

"Only with higher position can go back and forth to the human world without any mission. I want those thing. Although I have my responsibility if ever I am given a chance to be a council. Still, that's my only time I can be with her. And if worst happens, I will stay by her side until then."

"You love her so much Jaycho. Did you see her again?"

"Yes."

"So she knows you?"

"She knows me. I already confess my feelings to her but she just take it as if I am joking."

"Maybe you should express it through action." napatahimik si Jaycho. Love is a feeling that once you possess it can never fade easily.

"Magkaiba man tayo ng rason pero hindi maalis sa atin na hindi tayo normal Eli. Gusto kong maging council para makasama ang taong mahal ko pero ikaw gusto mong takbuhan ang pinagmulan mo makasama lang ang taong mahal mo."

Napayuko ako.

He's right.

"Hindi ko tatakbuhan ang mga taong naniniwala sa kakayahan ko at lalong-lalo na ang mga kaibigan ko. Umalis man tayo... babalik at babalik tayo kung saan ang tayo nagmula." pinaglalaruan nito ang mga maliliit na bato. Pinapalutang niya ito sa ere bago ibabato sa ibaba.

"Tama ka Jaycho. I am a coward. I don't want the responsibility since they don't want me at first." malaungkot kong saad.

"But they will never release that mission to find you if they don't care at all." napalingon ako sa kanya ng nanlalaki ang mga mata.

"Yes Eli. Our mission for almost three decades is to find you." naramdaman ko na may tumulong luha sa aking mga mata. Dali-dali ko itong pinalis gamit ang kaliwang palad.

"The mission of Danesha that she's been telling you. It's you. It's to find you.." napatulala ako. All this time. They are looking for me. Pero hindi ba at iniwan na ako roon bakit pa nila ako hahanapin kung ganoon?

"But.. I thought."

"We care. All of the wizard in Exola cares about you."

"Except my father. He's the one who push through to send me to the human world."

"Did you ask him why?" umiling ako at itinago ang mukha sa aking mga tuhod.

"He's the one who send us for that mission Eli." napatayo ako mula sa pagkakaupo.

Ito na ang pagkakataon ko para linawin ang lahat. Siguro nabigla lang ako sa lahat ng mga nalaman ko pero ang mahalaga hindi nila ako pinabayaan at kinalimutan. They are still my parents above all.

"Jaycho thank you. I need to ask him directly."

"Go on and be happy." nag thumbs up lamang ito sa akin.

"Same to you."

I turned my back but I stopped and face Jaycho again.

"If I become a princess. I'll make a new law." he just stare at me.

"That every wizard can go wherever they want to go without any position in the palace. Prove that you're worthy of that law." natulala ito sa aking sinabi pero kalaunan ay nagpakita ito ng isang tunay na ngiti.

"Aasahan ko yan Eli." I did smile too.

Jaycho is a nice man.

The girl he love will definitely fall for him too.

----

to be continued..

pasensay na natagalan.. Mag update ako laters. No work ang kengkay na author!!! :D

dakilangmissBi
---

The Enchantress Wife of the Mafia EmperorTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon