Illusion (Quarantine Series #1)

CHAPTER 2

"Wee? 'Di ako naniniwala! Talaga? 'Wag mo akong lokohin." she asked repeatedly.

"Wala nga!" I defended for how many times already.

"So single ka?" she said habang tiningnan ko siya nang masama.

Guess what? We are currently eating her so-called special recipe which is her chicken soup. And because lumamig na yung akin kanina, ay inilagay ko ito sa rice cooker para initin uli.

So, yun nga. Matapos niyang kunin yung susi ng apartment na 'to para makasigurong makakapasok pa siya ulit ay nagdala siya ng isa pang bowl na may lamang chicken soup rin. And now she was asking me kung may girlfriend na ako at ilang beses ko nang sinabing wala pero ayaw niyang maniwala.

Yes, I'm single since day one na natuto akong mangbabae. I'm into girls pero that's just for fun. Wala pa akong nagiging girlfriend. Unlike Nikos na nagsasabing may Lea na daw siya. Lokong lalaki.

"Oo nga! Can't you understand?" I said habang sumubo ng chicken soup.

Napahinto siya nang sandali kaya napatingin ako sa kaniya. She squinted her eyes while staring at me. I made a face at pinanatili ang tingin ko sa kaniya.

"Hindi talaga ako naniniwala sa'yo eh! I can feel na nagsisinungaling ka," saad niya at sumubo rin.

"Tsk, bahala ka jan." bulalas ko at humagikhik siya.

"Bakit ka napunta rito?" she asked, wiping the smudge on her lips.

Napahinto ako sa pagsubo at napatingin sa kaniya. Nagkatitigan kami at tinaasan niya ako ng kilay na parang tinatanong ako ulit.

"Confidential,"

She chuckled. "Confidential? Gaano?"

"Basta."

"Hmm, hulaan ko." she said, leaning forward to me.

"Napunta ka rito dahil naglayas ka," wika niya nang walang pag-aalinlangan.

Halos mabulunan ako sa kinakain ko nang sabihin niya yun. I reached for the glass of water then drank it straight. Huminga muna ako nang ilang beses at tinitigan siya.

How did she know that!

"You okay?" tanong niya na mababakas ang pag-aalala.

"H-how did you know?!" I asked stuttering, ignoring her question.

She shook her head at sumubo. "Hula nga lang diba?" she said sarcastically.

Yeah, just a mere prediction. Akala ko tapos na siya pero nagsalita pa siya ulit.

"Tapos," napatingin siya sa itaas habang bahagyang nakapikit na tila nag-iisip ng kung ano pang sasabihin niya.

I took the last spoonful soup at ipinasok ito sa bibig ko. I place my elbow from the table and clasp my two hands together while slowly chewing the food inside my mouth, waiting to continue her prediction show. Tinitigan ko siya and I chuckled as I saw her acting such.

"Did you chuckle?" she asked kaya nagulat ako. Umupo ako nang matuwid and I shook my head repeatedly.

"No, you did, just a while ago." pilit niya sa akin.

"Hindi nga!" bulalas ko naman.

She's so observant. Umiwas ako ng tingin at ramdam ko parin ang mga titig niya.

"No, narinig ko talaga. 'Wag mong sabihin may ibang multo dito." she said and then she stopped as if she realized something.

"What?!"

"Ne-nevermind. So yun na nga. Naabutan ka ng lockdown dito dahil hindi ka nasundo ng pinsan mo no?!" she said then pointed her finger firmly towards me.