AyRaz (Dear Diary 📝)

Güzel gülüşlü kız

Sabah uyandığımda kendimi fazla enerjik hissetmiyordum. Gözlerimi zorlukla açıp adaya göz gezdirdim. Bu sırada uyandığımı fark eden Berkay yanıma gelmeye başlamıştı. Ardından gelen Poyraz'ı da görmemle göz devirme isteğim git gide arttı. Çünkü biliyodum ki bacağım için uzun bir sorguya çekilecektim. Yanıma gelip oturan mavi donlular ilk başta yüzümden herhangi bir sonuç çıkarmaya çalıştılar. Pek bir şey anlayamayınca da Berkay atladı söze
Berkay: Günaydın Kedi
Ayşe : Sana da daha doğrusu size de
Poyraz:Bacağın nasıl oldu? İstiyosan bugün dinlen hatta kalk metin abiye gidelim
Ayşe: Poyraz sakin ol bir şeyim yok kendimi gayet iyi hissediyorum ve cidden bunaldım hadi gidin hazırlanın tekne gelir birazdan.
Zor da olsa Berkay hazırlanmaya gitmişti ama Poyraz hala suratıma bakıyordu. Ayağa kaktım arkamı dönüp yürümeye başladım. Çantamın yanına geldim , şortumu alıp giyinmek için barakaların oradan uzaklaşmaya çalıştım. Ama sadece çalıştım diyorum çünkü bu Robertli hala beni bir salmadı kolumdan tutup kendisine dönderdiğinde kolumu tutan eline garip bakışlar attım. Bakışımı gördüğü gibi elini çekip cümleleri hızlı bir şekilde sıralamaya başladı.
Poyraz: Bak gerçekten önemli bir şey olabilir ve zorlarsan ileri boyutlara taşırsın. Lütfen bir ilki gerçekleştir ve sözümü dinle, gel baktıralım, dedi. Onu başımdan savmak için
Ayşe : Tamam üstümü değiştireyim oyun alanındaki görevlere baktırıcam, söz. Ama üzerime daha fazla gelirsen bunu dahi yapmam bilmiş ol.
Dememle başını onaylar biçimde sallayıp yere bakarak "inatçıı " diye mırıldandı. Geç kalacağımızı anlayarak arkamı döndüm ve barakanın arkasında giyinebileceğim yerde oldukça hızlı şekilde üstümü değiştirdim , eşyalarımı çantama koyup ayakkabı bağcıklarımı bağlamaya başladım. Önümde dikilen poyrazı görmemle ne oldu gibisinden bakış attım. "Geç kalıcaz, hadi" Şu an gerçekten sinirliyim sabahtan beri beni oyalayan o değilmiş gibi şimdi de geç kalıcaz diyo. Tam ona çemkirmek için ağzımı açıyodum ki arkasını dönüp yürümeye başladı. Ufak bir sinir çığlığımın ardından Berkay ' ın elimden tutup kaldırmasıyla tekneye yürümeye başlamıştık. "Ayağın gerçekten iyi mi , bak değilse yüklenme çok bana ver yükünü, hatta alıyım mı kucağıma?" Şu an Berkuşun kalbinin güzelliğine bir kere daha emin oldum. Bana değer verdiğini gerçekten hissettim. Ama fazla büyütmemişler miydi? Beni darlamalarının bir cezası olmalıydı ve ben oyun oynamayı fazlasıyla seven bir kediciktim. Ama şimdi sırası değildi. Berkaya gerek olmadığını söyleyip kolumu beline attım. O da elini omzuma attığında BFF duruşumuzu bir kez daha sergilemiştik. Teknenin yanına geldiğimizde herkes binmeye başladı. Ben hariç çünkü sol bacağıma yine kramp girmişti. Ufak çaplı çığlığım sonrası tüm gözler bana dönerken, gözlerimi devirdim. Hadi ama bu kramplar yüzünden cidden canım sıkılmaya başladı. Gözlerimin önünde iki el görmemle ellerimi uzattım. Kimim elleri olduğu zaten biliyodum. Poyraz her zamanki gibi iki elimden tutup çekmişti beni yukarı. Sinirle söylenmelerine karşılık sıkıldığımı belirten bir soluk verdim gerçekten.

Teknede yerime oturdum ama berkay yanıma değil arkama oturmuştu. Hâlbuki şu an Poyraz'ın nasihatlarından daha çok onun omzuna ihtiyacım vardı. Arkamı dönüp ona kırgın bir bakış attığımda üzgün bakışlar atmakla yetinmişti. İşte tam olarak bundan hiç haz etmiyodum Poyraz'ın insanlar üzerinde böyle bir etki kurması beni çıldırtıyodu.
Yanıma yerleşen poyraz gözlerini yine üstüme dikmişti. Ona baktığım anda lafı yine doktor mevzusuna getirip ben demiştim bakışları atacağı için yüzümü denize dönmüş teknenin oluşturduğu dalgaları izliyodum.
Karşı takımın da teknesi bizimle aynı hizaya gelince iki takımda coşmuştu. Tezahuratlar ve şarkılar söyleyerek ilerleyen iki takıma cidden gülme isteğim gelmişti. Gülerken üzerimde hissettiğim bakışlarla sağıma döndüm bir anda burun buruna gelmemizle hemen geri çekildim. Gözlerimi tekrar karşı tekneye çevirdiğimde kulağıma fısıldanan sözün bende bu denli etkiler bırakacağını hiçbir şekilde tahmin edemezdim. "Sen gülünce içimde kopup giden o hisse mani olamıyorum..."

Aslında bu bölümü atmakta kararsızdım ama atılan oylar ve etkileşim beni mutlu etti o yüzden attım.
Ayşe ve Berkay' ı frendship olarak gerçekten destekliyorum ikisini abi kardeş uyumu bana gerçekten geçiyo.
Poyraz ve Ayşe konusuna gelirsek bence ikisinin arasındaki elektirik tüm dominiği aydınlatacak derecede fazla yani bunu inkar eden ya kaleyna fanı ya da malpoycu falandır. Neyse boşverelim boş kişileri. Bence bu akşam büyük ödülü kazanırsak momente doyarız ama beklentiyi düşük tutalım ki mızrak yemeyelim.
Onun dışında yorumları bekliyorum cidden. Fikirlerinize oldukça açığım çünkü çok fazla tıkanıyorum. Beğenmediğiniz yerleri söyleyin .
Artı olarak bir aybat kitabı yazma fikrim var desem saçma mı olur?
Oylar için şimdiden teşekkürler
Çok kalp ayrazla kalın ✨

Var şöyle bir hayalimiz...