Author's Note: This is the second part of Icarus Denalt's POV. Sorry sa Errors, ka-lame-an, at kung ano ano pa. I'm still waiting parin po sa progress ko as a writer, so sorry again.
Icarus Denalt Constavio.
MAYA MAYA lang, pagkatapos kong mag reminisce sa caterpillar ay naisipan kong bumalik na sa kaninang pinag iwanan ko kay Rheanne. I was about to say sorry, pero bigla na lang akong napatigil nang makitang walang Rheanne na nakatayo doon.
Kinabahan ako. Hindi pa naman siya sanay sa lugar na 'to. What the fuck is this Icarus?
Dahil sa pag aalala at kaba na nararamdaman ko para sa kalagayan ni Rheanne ay agad kong nilibot ang buong Ferraro para hanapin siya.
I do searched the whole Ferraro. Hinanap ko siya doon kahit paunti unti nang dumarami ang mga tao. But I can't find her. Nag aalala na ako. Bakit ko pa kasi siya iniwan doon? Damn.
Caterpillar na lang ang hindi ko pa napupuntahan. Pinagdarasal ko rin na sana ay makita ko s'ya doon. Damn, paano kung napahamak na s'ya. Fuck it!
Agad ko ring pinuntahan ang kinaroroonan ng Caterpillar ride habang hindi pa rin nawawala ang pag aalala sa akin. Agad rin nga akong nakaramdam ng inis at kakaibang inggit sa aking puso, nang makita kong may kasama siya doon at nagtatawanan sila.
That boy is familiar. Tama, siya 'yung lalaking kausap ni Rheanne noong una ko siyang makita. Jetharley.
Fuck. I want to punch and kill him but it doesn't right.
I came closer to them. "Kanina pa kita hinahanap. Nandito ka lang pala", malamig kong sabi sa kaniya. Hindi ko pa rin alam kung bakit ganito ang tono ko, gayong hindi ko naman pinipigilan ang sarili kong maramdaman ang totoong nararamdaman niya. What the fuck?
Basta ay naiinis ako sa kanilang dalawa ngayon, lalo na sa lalaking iyon.
Nagulat nga si Rheanne nang harapin niya ako. Tinawag din siyang Babe ng lalaking si Jetharley. Babe? Ako ang Boyfriend niya hindi ba? Bakit may tumatawag sa kaniya nang ganito? Dumbass.
"Hindi mo ba kami ipapakilala sa isa't isa Rheanne?", si Jetharley. Ayaw ko mang makilala ang tarantadong ito pero kailangan kong ipamukha sakaniya na sa'kin ang tinatawag niyang Babe.
Hawak hawak na rin ngayon ang braso ko na nagbigay na naman sa akin ng pakiramdam na nagpapabaliw sa puso ko.
He's right. Ipakilala mo kami sa isa't isa, Rheanne", paggatong ko. Napaisip naman si Rheanne at nagdesisyong gawin na lang ang sinabi naming dalawa. Hindi ko na rin maialis pa ang paningin ko sa kan'ya sa tuwing hindi s'ya nakabaling sa akin, at pilit ko namang pasimpleng iniiwas kapag alam kong nagbabalak na s'yang lingunin ako.
"Jetharley siya si Icarus, boyfriend ko. At Icarus, siya si Jetharley schoolmate ko dati", pagpapakilala ni Rheanne, but I just nodded.
"Nice to meet you bro", he wore his evil grin. Ang pangit. Hindi nababagay sa kaniyang ngumisi. I can't understand this weird feeling pero kayang kaya kong basagin ang bungo niya.
Subukan niya pang lumapit ulit kay Rheanne.
Saglit ko pa s'yang pinagbantaan gamit ang mga titig ko, hanggang sa mapagpasyahan ko nang ayain nang umuwi si Rheanne. Damn. Hindi ko alam kung bakit gustong gusto kong mailayo siya sa gagong lalaking ito.
"Mauna na kami", hinatak ko na si Rheanne paalis doon. Mas lalo ring tumindi ang inis na nararamdaman ko. Ano ba ito? Hinatak ko siya nang hindi na siya hinayaan pang makapagpaalam kay Jetharley.
I'm scared and I don't know why.
"Nagseselos ka ba, Icarus? Kung oo, 'wag ka nang magselos. Hindi naman 'yun gaya ng iniisip mo e. Magkabatch mate lang kami ni Jetharley", ani n'ya, sa kalagitnaan ng pag uusap namin. What the fuck? I'm not Jealous. Hindi ko nagustuhan ang sinabi niyang 'yon. I don't.
BINABASA MO ANG
How Much Are You, Driver? (EL Fuego Corazon Series 2)
Romance[Fire Of Hearts S2 : COMPLETED] ... Rheanne Astraea Miztiqua. She's just a girl who's contented to be with her friends as always. Not until, the guy that will soon the reason of her heartbreak, came. She's so desperate to reach that guy, but he's st...