Just A Girl

[Miss Nobody]

When I was little, sabi ng parents ko gifted ako. I was only three years old nung makitaan ako ng potential na kumanta ng mga magulang ko. The next thing I knew, nasa isang pre-school na ako at dini-develop ang mga talents ko. Yun ang sabi nila. Hindi ko na kasi maalala...

Ginugol ko ang buong kamusmusan ko sa pag-pa-practice, pag-me-memorize at pag-bibigay ng karangalan sa mga magulang ko and I want to believe that.

Meron akong nakatatandang kapatid na lalaki. Justin ang pangalan nya, pero hindi kami close kasi favorite nya si Kelly, ang twin sister ko.

I really don't care about that...really... Kahit kasi kambal kami, magkaibang tao kami. Kelly is an Artist...the borring stuff is stuck on her. Mabait nga lang, kaya nga sya ang paborito ng lahat.

I don't care...as long as ibinibigay nila ang mga gusto ko. You know...typical rich and spoiled brat ang peg.

Isa pa, ang baduy nya. Kaya nga palagi syang binubully sa school. Nakakahiya nga eh at nakakainis...pa-api ang peg.

It doesn't matter kahit sya ang nag-second, or third, or even last sa isang contest. Kasi kung makapaghanda kami daig pa nya ang nanalo sa Miss Universe. Unlike me na palagi ngang champion pero parang wala lang.

Para saan pa at ginawa nila akong ganito kung balewala lang naman?

.

.

.

.

.

"Hoy saan ka nanaman pupunta?"

Tanong saakin ni kuya nang makita nya akong nagmamadali paalis.

"Dyan lang...bakit?"

"Dyan lang...Ang bata-bata mo pa gala kana. Hindi kapa nga fifteen. Tumulad ka nga sa kambal mo."

"As if...and don't compare me to that loser." ^__-

"Haley Jean Aguilar!..you watch your big mouth...at ano 'yang suot mo?..umayos ka nga..tomboy kaba?!"

Don't question my style bro. Rock and roll ang tawag dito 'no?

"Makaalis na nga." Hmp!..Patola ka talaga.

Yun ang tawag ko sakanya kapag inaasar ko sya. Nung nine years old kasi sya at seven kami, na food poison sya sa pagkain ng organic na patola. Ridiculous right?

So I'm heading out to see my friends. Sina Calvin, Lester, Herbie at Mac. Sila yung mga tropa ko since elementary days. Kami rin ang mga bumubuo ng pinaka sikat na banda in the future.

Hinihintay nila ako na lumabas ng bahay. Ang sweet nila diba?

"Bakit ang tagal mo?" Tanong ni Herbie saakin.

"Nagpabaon kasi ng sermon si patola saakin." :3

"Mahal kalang nun." Sabi naman ni Mac.

"Ang sabihin mo, feeling superior. He's not dad okay?"

"Ehhh...alangan namang pabayaan nya kayo habang wala ang mga parents nyo diba?"

"Tama na nga ang pangu-ngunsensya saakin." ^__- Buti pa kayo may kunsenya.

Nang isang kanto na ang layo namin...

"Haley!!!..teka lang!"

Boses ni Kelly yun ah? Nang lumingon ako, sya nga!

"Ano ba'ng kailangan mo?"

*catchingherbreath*

"Na...naiwan mo...cellphone.."