Just A Girl

[Stay: Part 2]

CHAPTER: FIFTEEN

Six minutes later...

[Haley's POV]

Matapos ang aming jam, lumabas kami ng gym para mag-pahangin. Kagaya ng dati naming ginagawa.

Hindi ako makapaniwalang ang saya ko. Bakit ganun?...ano ba ang meron sila at napagagaan nila ang loob ko?

"Oh..ano'ng problema?" Tanong saakin ni Mac.

"I'm sorry guys."

Lahat sila tiningnan ako na parang sinasabi ng kanilang mga mata na tapos na yun at ngumiti lang sila.

Sa sobrang pagka-miss ko sakanila, niyakap ko sila ng magkakasama. Hindi ko alam na after all these years, nakalimutan ko na ang ganitong pakiramdam.

"I'm sorry talaga." T__T

"We understand." Bulong saakin ni Lester.

"Pwede bang makisali?"

Then...He showed up.

"Calvin?"
.
.
.
.
.
.
Ang sabi nila, mas mabuti raw kung mag-usap muna kami ni Calvin kaya iniwan nila kami sa labas.
Ang awkward ng pakiramdam na makasama sya ngayon. Naupo kami at tahimik sa una then he breaks the ice...

"Kumusta kana?"
Tano'ng nya saakin.

Nag-aalinlangan pa? O__O

"I'm okay...ikaw?"

"No."

Napatingin ako sakanya sa sagot nya saakin...

"B-Bakit?"

"Life's been difficult to me for the past few years."
Pinipilit nyang manatiling nakangiti.

"How come?"

"I-I...I lost you...to be honest, I meant to hurt you Haley. Alam ko na may gusto ka saakin..."

Oh really?! O///O

"...but it's me..you know...I'm sorry I can't like you back in the way that you want me to. I'm sorry... And then...I lost you."

"A-Ano ba'ng nangyari sayo?"

"Wala...heto...college drop-out...my girlfriend dumped me..pinalayas ako sa bahay..everything changed around me. Naisip ko...kung hindi ka umalis, may best friend sana ako na aalalay saakin sa lahat ng mga pinagdadaanan ko. Kaso...I'm the one who drove you away."

"I'm sorry Cal...actually....ngayon ko lang na realize na happiness is a choice. Dapat pala matagal ko na yung ginawa. Dapat nakuntento ako sa kung ano ang meron ako pero I strove for more and more...and more..at nagagalit ako kung hindi ko nakukuha ang gusto ko dahil pakiramdam ko, ipinagkakait yun saakin...*smirked*
..sorry kung ganun ang nangyari saatin. Hindi pa ba huli para maayos natin ang friendship natin?"

"No."

Nakita ko na may luha na pumatak sa mga mata nya habang nakatingin sya saakin. Niyakap ko sya nang mahigpit. Ganito pala ang pakiramdam ng may isang tao ka na pinatawad at pinatawad ka rin nya. Masaya.

"FINALLY!"
Sigaw ni Herbie sa tabi. Nanonood pala sila saaming drama. Nakakainis...but in the good way...no, in the best way. :)

Then lahat na sila lumapit saamin kasama sina Mark at Nicole.