Just A Girl

[Uncomplicate Me]

CHAPTER: SIXTEEN

[Haley's POV]

Six years ago, I told myself that I will create a better version of myself pero I didn't build myself enough. Kumbaga sa simento, ampaw lang ako.
Ano na ba talaga ang na-accomplish ko?

I'm an international rock star...

I'm famous...rich...I have it all.

My ego shouts it all...

But my heart?..my heart says...STOP.
.
.
.
.
.
.
.
"Babalik na ba talaga tayo sa L.A.?" :3 

Paulit-ulit na tinatanong ni Nicole habang nasa hotel kami at nag-eempake.

"For the last time Nicole, yes."

"Bitin...parang ayoko pa'ng bumalik. Akala ko ba getting to know each other ulit kayo ni Mark?"

"Hindi ko pa kaya na pumasok sa isang relasyon Nicole... paano?..I still don't have anything to give."

"Bakit mo naman naisip na may hinihingi na kapalit si Mark?"

"Don't take it literal Nicole...gosh!"

"Alam ko naman yun. I'm not that stupid okay?..and seriously, bakit mo naman naisip na kailangan mo'ng may-ibigay kung pwede naman na along the way, together you'll fill all the emptiness."

"What?" ^__-

"It happens... Mark is not stupid para magpaka-martir sayo but he's stupid enough para umasa that you two can work things out."
.
.
.
.
.
.
.
All of that resounds in my head pero ayoko paring pansinin. Hindi lang talaga tama para saakin na pagbigyan ang panliligaw ni Mark. Hindi ko naman sya mahal. I like him but like lang yun diba?

Two hours before our flight, habang nasa airport na si Nicole at nasa waiting area, iniwan ko muna sakanya ang mga gamit ko at nakipag-kita muna kay Mark na naghihintay sa malapit na Mall. Hindi nya alam ang pag-alis ko syempre...

"Why do I always got the feeling na mawawala ka sa tuwing makikipagkita ka saakin?"

O baka alam na nya?...

"Bakit mo naman naisip 'yan?"

"Feel ko lang...nag bago na ba ako?"

"Hindi...palagi ka namang ganyan eh."

Napakunot sya ng noo.

"Palagi kasi kitang pinagma-masdan mula sa balcony ko kapag nasa kwarto ka."

"Oh my gosh!..ano pa ba ang mga nakita mo?!" O////O

"Wala." XP

"So...are you leaving?"
Nag-seryoso sya kaagad.

"Paano mo nalaman?"

"Feel ko lang nga diba..*sigh*..When will you going to stop being "the girl who got away"?"

Tumingin ako sa relo ko at meron nalang ako'ng 45 minutes para pumunta ng airport. Then nakita ko sa mukha ni Mark na parang alam na nya ang ibig-sabihin nun.
Lumapit ako at humalik sa pisngi nya.

"It's complicated Mark...don't waste your time on me. I-I'm just a girl...I don't have what it takes to return your favor. I have to go."

Tumalikod ako at nag-simulang maglakad palayo sakanya. Dito naman talaga ako magaling hindi ba?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Nang dumating ako muli sa airport, nasa waiting area parin si Nicole...