I hate myself (BLAİRON)

-11-

Evet evet biliyorum moralim bozul dememin üstünden bi saat geçmedi ama bi anda vahiy iner gibi bölüm atma hissi doğdu içime o yüzden iyi okumlar ÖZLZSOXZLCDŞCL

✨
15.01

Kendimden nefret etmek için bir neden daha buldum.

Ben ne kadar aptal bir insanmışım ya?

Bugün günlüğü -yani seni- baştan bir daha okudum ve... tanrım kendimden utanıyorum.

Sürekli 'keşke normal olsam' demişim. Normal olmak ne demek ya? Ne düşünerek yazdıysam artık... Ben buyum ve kabulleniyorum. Kendimi sevmesemde eşcinsel olmakla gurur duyuyorum.

Homofobik bir geri kafalı olabilirdim değil mi? Şükürler olsun ki değilim...

Benim aslında kendime kızdığım eşcinsel olmam değildi, asıl kızdığım düşmanıma aşık olmamdı. Blaise'e...

Yinede pişman değilim. Blaise'm iyi ki seviyorum seni. Bana çektirdiğin acılarla beraber çok seviyorum seni! Keşke homofobik olmasan...

Böyle dedim diye bana acı çektirdiğin için seni suçluyorum sanma sakın! Haberin yokki acı çektiğimden, ben seni affediyorum, gerçekten.

Gerçi haberin olsa nasıl olurdu pek bir fikrim yok ama... sanırım bunu düşünmeyi sonraya bırakacağım.

Şimdi seni görmek için büyük salona iniyorum sevgilim, sonra görüşürüz.

...

Blaise çıldırmak üzereydi, Weasley astronomi kulesinden ayrıldıktan sonra sinirlenmişti ve günlüğü okuyup biraz olsun rahatlamak istemişti.

Ama günlüğün sahibinin inatla anlamadığı bir şey vardı, BLAİSE HOMOFOBİK DEĞİLDİ Kİ!?

Hatta günlüğün sayesinde biseksüel olduğunu farketmişti ama tabiki sahibinin bundan haberi olması imkansızdı.

Zorda olsa günlükle ilgili düşünceleri siktiredip uyuma pozisyonuna geçti.

Ama nedense aklından atamadığı bir şey vardı, Ron Weasley'in ağlayan hali gözünün önünden gitmiyordu.

Acı çekiyorum demişti, yoruldum demişti. Her zaman etrafa gülücük saçan aptal çocuğun da dertleri vardı demekki...

Gözleri dolduğunda bile saklamak için gülümsemişti, ney bu kadar acı çektiriyor olabilirdi ki?

...

Düşüncelerle boğuşan tek kişi Blaise Zabini değildi tabiki, Ron Weasley düşünmekten kafayı yemek üzereydi.

Siyahi gencin o kadar inişli çıkışlı hareketleri vardı ki, ondan vazgeçmeye çalışan Ron'u nasıl oluyorsa daha fazla kendine bağımlı hale getiriyordu.

Aklına gelen anlarla birlikte ister istemez gülümsedi Ron. Blaise'in göğsünde ağlamıştı, teknik olarak sarılmışlardı da. Hem bunu kendisi zorla yaptırmamıştı, Blaise yapmıştı hepsini.

Huzurlu bir şekilde iç çektiğinde Blaise'in onu öptüğü ana gitti, sırıtması her geçen saniye büyürken içindeki kendinden nefret eden şahsiyet aniden kendini hatırlatma kararı aldı.

'Senden nefret ettiğini açık açık yüzüne vurdu, sana sadece canı istediği için sarıldı ve öptü. Aptal mısın? Sahiden seni kullandığını göremeyecek kadar embesil misin?'

Ronun göğsünü bir sıkıntı kaplarken bunu düşünmemeye çalıştı. Hayır, sadece güzel geçirdiğiniz anları düşün. 'Bana sarıldı'