Mafia Love

~12~

Νικόλ pov

Φτάσαμε στο νεκροταφείο... Η τελετή άρχισε...Είπα ότι δεν θα έδειχναν κανένα συναίσθημα...Αλλά δυστυχώς όχι...

Λύγισα και άρχισα να κλαίω σαν μικρό παιδί...Αμέσως με πήρε αγκαλιά ο Massimo και με έκανε να ηρεμήσω για λίγο....

Μόλις τελείωσε η κηδεία πέρασαν όλοι ώστε να μας δώσουν συλλυπητήρια... Βασικά ήθελαν να μάθουν περισσότερες λεπτομέρειες για τον θάνατο του....

Καθώς περνούσαν μας έλεγαν και διάφορες πληροφορίες για αυτούς.... Δηλαδή όνομα και την σχέση τους με τον  μπαμπά....

Τελευταία πέρασε λογικά άλλη μια μαφία που αποτελούνταν από πέντε άτομα...

(?):Συλλυπητήρια... δεν τον ήξερα εγώ αλλά ο πατέρας μου πολύ καλά.... , ήταν αρκετά γοητευτικός , ψηλός με μαύρα μαλλιά και μπλε μάτια... Είπαμε όμορφος αλλά όχι σαν τον Massimo...

Νι: Ευχαριστώ...Δεν σας έχω ξανά δει να έρχεστε ουτε στο σπίτι... Πώς ονομαζεστε...?

(?):Εγώ είμαι ο Ανδρέας και ο πατέρας μου Άρης..., είπε και αμέσως σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι και ο γνωστός Άρης...

Νι:Επίθετο..??

Αν:Εμ... Μακρης.. , δεν είπε Μακρής! Όχι δεν είπε ... Μια πλάκα κάνει...Πως τόλμησε και ήρθε...???

Νι: Σηκωθείτε και φύγετε αμέσως...Είμαι πολύ ήρεμη...Απλά για την τιμή του... , ο Massimo κατάλαβε λογικά την ένταση μου και μου έπιασε το χέρι για να ηρεμήσω...

Αν:Εμείς θα φύγουμε αλλά θα τα πούμε σύντομα...

Έφυγαν χωρίς φασαρίες... Ρε φίλε πόσο θρασσος...Ήρθαν μετά από οτι εκαναν στην μητέρα μου... Έλεος...

Ευτυχώς ήταν εκεί Massimo και με ηρέμησε...

Γυρίσαμε σπίτι...Ήμουν τόσο νευριασμένη ... Μα πόσο θρασσος... Έλεος...

Μπήκαμε στο σπίτι και κατευθείαν ήρθε η Μαρία και μας έδωσε κάτι προσκλήσεις...

Κοίταξα τον Massimo...

Μ:Mi amore...Αν θέλεις να πάμε εγώ δεν έχω κάποιο θέμα...

Νι:Δεν νομίζω....

Μ:Είμαστε υποχρεωμένοι να πάμε  δεξίωση που οργανώνεται κάθε χρόνο για όλες τις μαφιες...

Νι:Ναι ξέρω... Δεν υπάρχει θέμα...Εμμμ...Μήπως ξέρεις πότε είναι...?

Μ:Δεν ξέρω , αλλά θα ρωτήσω τον πατέρα μου...Μαρία που είναι ο πατέρας μου...??