Δύο διαφορετικοί αλλά και δυναμικοί χαρακτήρες...
Από την μια η Νικόλ Παπαδημητρίου, από την άλλη ο Massimo Rossi....
Μια και όχι τυχαία συνάντηση θα φέρει τα πάνω κάτω και για τους δύο...
Τελικά τα ετερώνυμα έλκονται ή είναι απλά μια θεωρία;
Ανοίγω μια αρκετά εντυπωσιακή πρόσκληση και αρχίζω να την διαβάζω...
Και φυσικά είναι η ετήσια εκδήλωση στην Ιταλία...
Αρχίζουν στον μυαλό μου να έρχονται όλες οι αναμνήσεις από την περσινή που ήμασταν μαζί με τον Massimo , αυτό που πέρασα εκείνο το βράδυ και γενικά τα πάντα...
Πλέον σαν αρχηγός της Ελληνικής μαφίας πρέπει να παρεβρεθώ και να είμαι μάλιστα απαστράπτουσα...
Οι μέρες περνούσαν γρήγορα και ήρθε η ώρα να επιστρέψω πίσω στην Ιταλία...
Αφού κατέβηκα από το αεροπλάνο , πήγα σε ένα ξενοδοχείο για να αφήσω τα πράγματα και να πάω να πάρω ένα φόρεμα για αύριο...
Αποφασίζω να επισκεφθώ τον οίκο του Angelo , μαζι με αυτή την επίσκεψη ήρθαν στο μυαλό μου εκατοντάδες πράγματα , όπως ο πυροβολισμός μου , τα φορέματα μας , η Νέλλη...
Μπαίνω μέσα και είναι όλα τα ίδια...
Α: Καλημέρα σας, μου είπε...
Ν:Καλημέρα αγάπη , τι κάνεις...??
Α:Κάτσε Νικόλ , εσύ..?
Ν:Ναι , δεν έχω αλλάξει και τόσο...
Καλά το μόνο που έχω κάνει είναι μια μικρή αλλαγή στα μαλλιά μου , ελάχιστα δλδ το χρώμα...
Είναι κάπως έτσι:
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Α:Που ήσουν τόσο καιρό βρε Νικόλ μου;
Ν:Έχουν γίνει πολλά θα στα πω όλα αλλά πάμε πρώτα να μου βρεις ένα φόρεμα που να κάνει απλά μπαμ...
Α:Καλά ότι και να βάλεις θα είσαι μια κούκλα , αλλά για να δούμε τι θα βρούμε...
