Δύο διαφορετικοί αλλά και δυναμικοί χαρακτήρες...
Από την μια η Νικόλ Παπαδημητρίου, από την άλλη ο Massimo Rossi....
Μια και όχι τυχαία συνάντηση θα φέρει τα πάνω κάτω και για τους δύο...
Τελικά τα ετερώνυμα έλκονται ή είναι απλά μια θεωρία;
Μπαίνει μέσα στο σπίτι και είναι μεθυσμένος , χτυπημένος και γενικά σε άσχημη κατάσταση...
Πάω κοντά του να τον βοηθήσω αλλά με σπρώχνει και με ρίχνει κάτω...
Ν:Τι μόλις έκανες?
Μ:Χαχαχα τ-τι έκανα...?? , είπε και άρχισε να γελάει...
Δοκιμάζω πάλι να τον βοηθήσω να ξεπεράσει όλο αυτό αλλά αδίκως γιατί με σπρώχνει πάλι και αυτή τη φορά τα πράγματα δεν ήταν όπως πριν γιατί χτυπάω το χέρι μου και από ότι φαίνεται δεν το έχω απλά χτυπήσει...
Αρχίζει να έρχεται προς τα πάνω μου και πραγματικά έχω φοβηθεί...
Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα ο Dante και η Νέλλη...
Ο Dante τον τραβάει και η Νέλλη τρέχει προς το μέρος μου για να με βοηθήσει...
Δεν ξέρω πραγματικά τι έχει πιει ή τι έχει πάρει...
Αρχίζω να κλαίω σαν μωρό παιδί ...
Νι:Νέλλη πονάει το χέρι μου...
Νέ:Τι έπαθες κοριτσάκι μου...???
Νι:Μπορείς σε παρακαλώ να με πας στο νοσοκομείο;
Νέ:Ναι αγάπη μου σήκω...
Αφού κατάφερε να με σηκώσει από το πάτωμα , με πήγε στο νοσοκομείο...
Μπήκαμε μέσα και μετά από αρκετή ώρα ο γιατρός μας είπε ότι απλά είχα σπάσει το χέρι μου...
Γ:Απλά θέλω να προσέχεις και να μην το πιέζεις.
Ν:Ναι...
Γυρίσαμε πίσω και ήταν στο δωμάτιο μας γιατί ναι τι δικό κου το έχω δώσει στην Ιωάννα και στην μικρή...
Μπαίνω μέσα και κοιμάται το ζώον...
Περνώ μια πιο άνετη μπλούζα και ένα σορτσ και τα φοράω...
Ανοίγω την ντουλάπα και περνώ μια κουβέρτα και ενα μαξιλάρι και πάω να κοιμηθώ κάτω...
Το επόμενο πρωί:
Μετά από τις ελάχιστες ώρες ύπνου σηκώνομαι από το σαλόνι και πάω τα πράγματα πάνω...
Όλο το βράδυ σκεφτόμουν ότι πρέπει να κάνω κάτι για να τον βάλω στην θέση του...
Άκου εκεί να σηκώσει αυτός χέρι πάνω μου , με πόθο δικαίωμα...???
Ανοίγω την ντουλάπα μου και περνώ τα ρούχα μου , τα παπούτσια μου και γενικά όλα τα πράγματα μου...
Περνώ κάποια χρήματα , αλλάζω ρούχα και κατεβαίνω κάτω με μεγάλη δυσκολία , μην ξεχνάμε ότι έχω ένα χέρι και πολλές βαλίτσες...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Αφού κατάφερω και κατεβάσω τα πράγματα μου κάτω , βλέπω την Νέλλη...
Νι:Καλημέρα αγάπη...
Νέ: Καλημέρα...Πας κάπου..???
Νι:Ναι επιστρέφω στην Ελλάδα....Θέλω να δώσεις στον άλλο αυτό το γράμμα..., της είπα και της έδωσα ένα γράμμα..
Την χαιρετάω και ζητάω από έναν μπράβο να με πάει μέχρι το αεροδρόμιο...
Αφού φτάσω νιώθω έντονα και ανάμεικτα συναισθήματα...
Μετά από αρκετή ώρα μπαίνω στο αεροπλάνο.
Οι ώρες περνούσαν , επιτέλους έφτασα στην Ελλάδα...
Massimo pov
Ξυπνάω και έχω ένα βαρύ κεφάλι...Τι ήπια χθες..??Δεν θυμάμαι τπτ πραγματικά...
Σηκώνομαι με τεράστια δυσκολία και πάω στο μπάνιο...
Αποφασίζω λοιπόν να κατέβω κάτω αλλά έχω ένα κακό προαίσθημα...
Και κάτ...Πως σας φαίνεται αυτό το κεφάλαιο...?Εντυπώσεις...??? Φιλάκια ❤️ -Stessiee-
