Mafia Love

~34~

Μ:Γεια σου Νικόλ...

Ν:Γεια σου Massimo... , είπα με υφακι και ήρθε η ώρα να φύγω..Εμένα να με συγχωρείτε ήρθε η ώρα να φύγω είδα κάποιους γνωστούς μου και πρέπει να τους χαιρετήσω..

Χωρίς να πω τπτ άλλο φεύγω και πάω σε μια παλιά μου φίλη , αρχίσαμε να συζητάμε για διάφορα θέματα αλλά παρόλα αυτά νιώθω ότι με έχουν καρφώσει δύο μάτια.

Είμαι σίγουρη ότι είναι τα δικά του...

Τα φώτα χαμηλώνουν και στην σκηνή ανεβαίνει ένας αρκετά γοητευτικός άνδρας , είναι ψηλός , μελαχρινός και έχει απλα καφέ μάτια , τίποτα το ιδιαίτερο....

(?): Ευχάριστω που ήρθατε σήμερα εδώ , ανάμεσα σας υπάρχουν δύο άξιοι επιχειρηματίες , συγκεκριμένα μια άκρως γοητευτική γυναίκα και ένας άνδρας...
Θα ήθελα λοιπόν για αυτήν τους την εξέλιξη να τους φωνάξω στην σκηνή και να τους προτείνω να συνεργαστούν μαζί να κάνουν μια εταιρεία ή να κάνουν μια απλή συνεργασία...
Η Νικολέτα Παπαδημητρίου και o Massimo Rossi να έρθουν εδώ και να μας πουν δύο λόγια...

Γαμωτο γιατί να γίνεται κάτι τέτοιο , να μην με αφήνει να χαρώ πότε...

Πάμε στην σκηνή και μου δίνει το χέρι του να ανέβω εννοείται πως το σπρώχνω και ανεβαίνω μόνη μου...

Ν:Εμ , τι να πω ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτά τα λόγια , όμως πιστεύω ότι το άξιζα να έχω μια τέτοια θέση στον χώρο αυτό και σίγουρα δεν βασίζεται στην τύχη ή στην μοίρα αλλά μονάχα στον επαγγελματισμό που έδειξα.... Ευχάριστω

Μ: Ευχάριστω και εγώ πάρα πολύ για όλα , όμως θα ήθελα να διαφωνήσω με αυτά που είπε η κυρία Παπαδημητρίου δέχομαι ότι χωρίς σκληρή δουλειά δεν γίνεται τίποτα αλλά δεν μπορώ να δεχθώ ότι χωρίς την τύχη ή την μοίρα δεν μπόρεσε να προχωρήσει...Αν δεν είχε πεθάνει ο πατέρα σας πιστεύω θα ήταν αρκετά δύσκολο το να βρίσκεστε σε αυτή την θέση τώρα... Ευχάριστω...

Ν:Είναι η γνώμη του κυρίου Rossi , δεν θα διαφωνήσω αλλά όσον αφορά την οικογένεια μου δεν θα την ξανά αναφέρει γιατί πραγματικά δεν ξέρει τίποτα... Ευχάριστω...

(?): Πρόκειται πότε να συνεργαστείτε..??

Ν:Από την δική μου μεριά όχι γιατί έχω πολύ καλούς συνεργάτες οι οποίοι σίγουρα είναι καλύτεροι από τον κύριο Rossi.

Μ:Θα ήθελα πραγματικά να συνεργαστούμε με την κυρία Παπαδημητρίου για να της αποδείξω ποιος είναι ο καλύτερος επιχειρηματίας και ποιος όχι...

(?): Ευχάριστω πολύ που μου κάνατε την τιμή και ήρθατε στην δεξίωση μου...

Κατεβαίνω κάτω πάω στην Νέλλη και της λέω ότι πάω λίγο στο μπάνιο...

Μπαίνω μέσα και ακούω την πόρτα να ανοίγει και να κλείνει γρήγορα , δεν δίνω σημασία...

Αφού ηρεμήσω αποφασίζω να φτιάξω και λίγο το κραγιόν μου και κοιτάω στον καθρέφτη και βλέπω πίσω μου αυτόν...

Ν:Τι κάνεις εσύ εδώ...??

Μ:Ηρέμησε mi amore ήρθα να δοκιμάσω κάτι...

Ν:Και τι με πέρασες δοκιμαστικό σωλήνα για να μου κάνεις πειράματα ;

Τουλάχιστον οι ατελείωτες ώρες με αυτήν την γριά που μας έκανε χημεία στο γυμνάσιο φάνηκαν εντέλει χρήσιμες...

Μ:Βλέπω τα πας καλά με την χημεία ...

Ν:Εννοείτε , τώρα όμως αυτό που κολλάει...

Μ:Λοιπόν θα σε φιλήσω στο λαιμό αν ανατριχιασεις σημαίνει ότι ακόμα σε επηρεάζω , ακόμα νιώθεις πράγματα για εμένα...Αν όχι , αυτό ήταν το τέλος μας...

Ν:Σύμφωνοι...

Έρχεται προς τα εδώ με αρπάζει και με ανεβάζει στο μάρμαρο που έχει ο νιπτήρας , σκύβει και αρχίζει να πιπίλα τον λαιμό , έχω ανατριχιασεις από το πρώτο του άγγιγμα...

Αυτός συνεχίζει και αρχίζει να κατεβαίνει στο στήθος μου , θέλω από την μια να τον σταματήσω γιατί πέρασα ότι πέρασα ένα χρόνο περίπου αλλά από την άλλη δεν μπορώ...

Η πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα η Σόφια με την Ιωάννα και μας βλέπουν σε αυτή την συγκεκριμένη στιγμή...

Σ:Μαμά τι κάνουν εκεί η θεία Νικόλ και ο θείος Massimo;

Ι:Μου ετοιμάζουν ανιψάκι , εννουσα θα σου εξηγήσω άλλη στιγμή , πάμε έξω...

Και κάτ....Πάει και αυτό το κεφάλαιο... Εντυπώσεις..???

Λοιπόν κάτι σαν δίλημμα:

Κρέπα αλμυρή ή γλυκιά

Φιλάκια ❤️
-Stessiee-