Δύο διαφορετικοί αλλά και δυναμικοί χαρακτήρες...
Από την μια η Νικόλ Παπαδημητρίου, από την άλλη ο Massimo Rossi....
Μια και όχι τυχαία συνάντηση θα φέρει τα πάνω κάτω και για τους δύο...
Τελικά τα ετερώνυμα έλκονται ή είναι απλά μια θεωρία;
Ήταν ένα αρκετά χαριτωμένο κοριτσάκι με ξανθά μαλλιά και πανέμορφα μπλε μάτια.
Φορούσε ένα ροζ φόρεμα και ήταν τόσο γλυκούλα...Δεν πρέπει να πηγαίνει ακόμα σχολείο, λογικά είναι 5-6 ετών....
(?):Θεειεεε....,είπε απευθυνόμενη στο Μassimo
Μ:Αγάπη μου πόσο μεγάλωσες, της είπε και την πήρε αγκαλιά
Η μικρή κατέβηκε από την αγκαλιά του και ήρθε σε εμένα.
(?):Γεια σου...
Ν:Εμμ γεια...Πως σε λένε..??
Σ:Με λένε Σοφία...Εσένα.?
Ν:Εμένα Νικόλ...Για πες πας σχολείο...?
Σ':Ναι πάω νηπιαγωγείο και περνάω πολύ ωραία..,είναι ότι πιο κουτ.Να θε ρωτήσω κάτι...
Ν:Ναι αγάπη μου ότι θες...
Σ':Εθυ με το θείο Massimo θα παντρευτείτε...??
Γυρνάω και βλέπω τον Massimo ο οποίος έχει πάθει ένα ψιλό σοκ...
Ι:Αγάπη μου έλα εδώ άσε την Νικόλ...Έλα και σου έχω μια έκπληξη...
Μετά από λίγο η Ιωάννα πήρε την μικρή και πήγαν πάνω και εγώ έκατσα να δω λίγο τηλεόραση για αν περάσει η ώρα αφού ο Massimo είχε δουλειά...Μετά από αρκετές ώρες με πήρε ο ύπνος...
Massimo pov
Η Νικόλ ζήλεψε την Ιωάννα που κάτι σημαίνει αυτό...
Η Σοφια συμπάθησε πάρα πολύ την Νικόλ...Όχι απλά την συμπάθησε αλλά έκανε και κάτι πολύ τολμηρό...
Ρε λες να ήρθε η ώρα να ζητήσω από την Νικόλ το κάτι παραπάνω...
Τεσπά έχω ώρες να το σκεφτώ...Μετά από πάρα πολλές ώρες δουλειάς , ήρθε η ώρα να γυρίσω πίσω...
Μπαίνω στο σπίτι και βλέπω την τηλεόραση ανοιχτή αλλά την Νικόλ να κοιμάται...
Κλεινω την τηλεόραση και περνώ την Νικόλ και την πηγαινω στο δωμάτιο μου..
Την βάζω να ξαπλώσει και αφού βγάλω το τζιν βάζω μια φόρμα και ξαπλώνω δίπλα της...
Δεν νυστάζω βέβαια ακόμα οπότε την περνώ αγκαλιά και της χαϊδεύω τα μαλλιά..Μετά από λίγο με πήρε και εμένα ο υπνος...
Το επόμενο πρωί:
Νικολ pov
Ακούω την πόρτα να ανοίγει και να κλείνει...
Σ:Καλημέραααααα, είπε η Σοφία και έτρεξε και έκατσε ανάμεσα μας...
Μ:Καλημέρα μικρή...
Σ:Θειε δεν είμαι μικλή είμαι μεγάλο κορίτσι...
Μ:Ότι πεις...
Ν: Καλημέρα
Σ: Καλημέρα θεία Νικόλ...,γύρισα και κοίταξα τον Massimo με γουρλωμενα μάτια...
Μ:Να σου πω μεγάλη εσύ δεν θα πας σχολείο...?
Σ:Ναι έχω σήμερα αλλά δεν ξέρω τώρα τι ώρα είναι...
Μ:Ώρα να σηκωθείς...Θα σε πάμε εγώ και η Νικόλ...Πήγαινε να ξυπνήσεις την μαμά για να σε ντύσει...
Σηκώθηκαμε από το κρεβάτι , η μικρή πήγε στην Ιωάννα και εμείς πήγαμε να ντυθούμε...
Εγώ φόρεσα απλα ρούχα...
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
Κατεβήκαμε κάτω και είδαμε την μικρή να πίνει το γάλα της...
Είχε ντυθεί τόσο ωραία...
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και μετά από ένα μισάωρο φτάσαμε στο σχολείο της ....
Κατεβήκαμε και η Σόφι αμέ πήρε από το χέρι για να μπούμε μέσα στο σχολείο ...
Αμέσως πολλά παιδιά ήρθαν δίπλα της...Μου τα γνώρισε όλα και ήταν τόσο γλυκά...
Η Σοφια όμως κοιτούσε ένα άλλο παιδάκι έντονα αρκετή ώρα....
Και κάτ....Ναι ανέβασα επιτέλους κεφάλαιο...Εντυπώσεις...??? -Stessiee-
Τέλος το σχολείο , ώρα για διακοπές...Απόλυτη χαλαρώση και τρελό καλοκαίρι...Δεν ξέρω για κάποιο λόγο νιώθω ότι θα είναι ένα από τα καλύτερα μου.... Φιλάκια ❤️