Δύο διαφορετικοί αλλά και δυναμικοί χαρακτήρες...
Από την μια η Νικόλ Παπαδημητρίου, από την άλλη ο Massimo Rossi....
Μια και όχι τυχαία συνάντηση θα φέρει τα πάνω κάτω και για τους δύο...
Τελικά τα ετερώνυμα έλκονται ή είναι απλά μια θεωρία;
Χτυπάει άλλη μια φορά το τηλέφωνο και το σηκώνω όμως ακούω μια φωνή που σίγουρα δεν περίμενα....
Ν:Τι θες μωρέ όλη μέρα με πέρνει τηλέφωνο;
(?):Θεία Νικόλ...., μου λέει η Σοφία με λυπημένη φωνή...
Ν:Αγάπη μου τι έγινε , είσαι καλά ;
Σ:Ναι ,απλα έχω πυρετό και θέλω να έρθει από εδώ!
Ν:Ναι ψυχή μου , έρχομαι...
Κλείνω το τηλέφωνο και πάω να της πάρω παιχνίδια και κάτι να φάει και να πάω στο σπίτι του Massimo..
Πάω και χτυπάω την πόρτα για να μου ανοίξουν εμφανίζεται η Μαρία και η μικρή Σοφία...
Η Σοφία φοράει της πιτζάμες της και τα μάτια της δείχνουν κόκκινα...
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Η Μαρία ξύπνα από την λήθαργο της και με αγκαλιάζει...
Μ: Κορίτσι μου ήρθες επιτέλους...
Ν:Μαρία μου...., λέω και την αγκαλιάζω...
Σ:Θεία Νικόλ , θα με πάρεις μια αγκαλιά;
N:Έλα εδώ αγάπη μου.Αυτα είναι για σένα , της λέω και της δίνω τα παιχνίδια της...
Από της σκάλες άρχισε να κατεβαίνει ο Massimo , o Dante και η Νέλλη...
Αγκαλιάζω τον Dante και πάω με γρήγορο βήμα προς την μεριά του Massimo...
Ν:Αγάπη μου , λέω και τον σμρπόχνω και πάω και αγκαλιάζω την Νέλλη ...
Γυρίζω και βλέπω τον Massimo και την Σοφία να χτυπούν πέντε σαν να είχαν κάτι ετοιμάσει και το πέτυχαν...
Μην μου πεις ότι όλο αυτό ήταν ψέμα...
Μ:Νικόλ μπορούμε να μιλήσουμε λίγο;
Ν:Ναι πάμε θέλω να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα...Κάτσε όμως πρέπει να κάτσω με την Σοφία που είναι άρρωστη...
Μ:Αστήν καλά είναι , απλά την έβαλα να σου τι πει για να έρθεις αλλιώς δεν θα σε έβλεπα για να σου πω αυτό που θέλω...
Ν:Αααα μικρή πονηρή , θα τα πούμε μετά...
Μ:Λοιπόν κάθησε...Αρχικά συγγνώμη για χθες και συγνώμη για όλα αυτά που σου είπα , ξέρω ότι δεν έχεις κανέναν και γενικά όσο ήσουν στην Ελλάδα δεν έκανες τίποτα.
Ν:Αρχικά δεν δέχομαι τόσο εύκολα την συγγνώμη σου και δεύτερον εσύ πώς τα ξέρεις όλα αυτά;
Μ:Μου τα έλεγε η Νέλλη , δεν είχε άλλη επιλογή βασικά έβαζα τον Dante και τα μάθαινα...
Ν:Μα πως;
Μ:Λοιπόν όταν είχε λιγούρες ζητούσε κάτι από τον Dante και αυτός ζητούσε να μάθει πράγματα για σένα ώστε να μάθει και να μου τα πει και τότε μόνο της έδειχνε ότι του είχε ζητήσει...
Ν:Αμάν ρε Masssimo , τις κάνεις στην κολλήτουλα μου...
Μ:Εμ όταν είσαι ερωτευμένος κάνεις τα πάντα χωρίς να υπολογίζεις τίποτα...Θέλω να σου δω-, πάει κατι να μου πει αλλά τον διακόπτει το τηλέφωνο του...Μωρό μου , πρέπει να απαντήσω θα σου πω σε λίγο...
Massimo pov
Χτυπάει το τηλέφωνο την στιγμή που ήθελα να τις πω κάτι πολύ σημαντικό.
(?):Massimo , έλα γρήγορα στην εταιρεία έχουν έρθει τα τσιράκια του Stefan...
M:Γαμωτο έρχομαι, Chris έχει χτυπήσει κάνεις ή έχει γίνει το οτιδήποτε....
C:Όχι μόνο έχουν σπάσει τα κάτω τζάμια...
Μ:Έρχομαι κλείσε...Mi Amore πρέπει να φύγω , μην φύγεις σε παρακαλώ...
Ν:Εντάξει θα σε περιμένω.
Βγαίνω έξω και μπαίνω στο αυτοκίνητο και αρχίζω για την εταιρεία , δεν ξέρω έχω ένα πολύ κακό προαίσθημα...
Και κάτ....Εντυπώσεις...?Πάει και αυτό το κεφάλαιο...
Λοιπόν ο Chris ή αλλιώς Christopher είναι παιδικός φίλος του Massimo και του Dante...
Τώρα δεν θα παίξει και μεγάλο ρόλο αλλά σίγουρα στο μέλλον και που θα τον δείτε , περισσότερες φορές από όσες πιστεύετε....
