iyi okumalar! :) (önceki bölümden 5 yıl sonrasıdır)
Artık 11 yaşına geldiği için okula başlaması gerekiyordu.Ancak onun bir kurtadam olduğunu öğrenince hiç bir okul onu kabul etmek istemiyordu.Anne ve babası son çare olarak Hogwarts'a başvurmuşlardı.O da hala bir sonuç vermemişti.
***
O sabah aslında biraz düşünceliydi.Ya bu okul da onu kabul etmezse? Ne yapacaktı o zaman? Eğer büyü öğrenemezse nasıl bir büyücü olacaktı ki? Bu düşüncelerle mutfağa girdi.Annesi elinde bir mektupla gülümseyerek onu bekliyordu.Mektubu ona verdi ve- OKULA KABUL EDİLMiŞTİ! Annesine sarıldı.Çok mutluydu.İçinde müdüre karşı çok büyük bir sevgi oluşmuştu.Ve çok iyi bir öğrenci olmak için çok çalışacağına yemin etti.
Okul için gerekli olan şeyleri aldıktan sonra odasına geçip kitapları karıştırmaya başladı.Nede olsa iyi bir öğrenci olmaya yemin etmişti,birkaç konuyu önceden okuması işine yarardı.Yarım saat sonra annesi geldi ve onunla bir konuyu konuşması gerektiğini söyledi.Tamam diyip annesini dinlemeye başladı.
"Okula kabul edilmen çok güzel bir şey.Ne kadar mutluyum bilemezsin.Ancak kurtadam olduğunda hiç bir şey hatırlayamıyor ve düşünemiyorsun,bu yüzden herkese saldırabilirsin.Müdür tabii ki bunun için önlemler aldı.Her şeyden önce orada da bir odaya kapatılacaksın.Ancak olur da odadan çıkmayı başarabilirsin diye oda yerin altına yapıldı ve üstüne bir şamarcı söğüt dikildi.Bu seni durduracak.Senin her ay nereye gittiğin konusunda söylentiler yayılabilir.Bu konuda dikkatli olmanı istiyorum.Bundan kimseye bahsetme."
"Tamam!"
Evet,böyle bir söz vermişti.Ancak belki de bazen bazı sözlerin bozulması gerekiyordur...
***
"Hadi ama oğlum,çok geç oldu yat artık."
"Ama anne-"
"Eğer şimdi yatarsan yarın alışverişe gittiğimde o çok istediğin kitabı alırım"
"Gerçekten mi?!"
"Sana yalan borcum mu vardı?"
Cevap vermedi çünkü hemen kendini yorganın içine atmıştı.Okulda başarılı olmayı fena halde kafaya takmıştı ve geç saatlere kadar kitap okuyordu.Okula sadece iki hafta kalmıştı.Çok heyecanlıydı.Ve ilk defa ailesinden uzakta kalacaktı.Onları çok özleyeceğini biliyordu.Nede olsa onu olduğu gibi kabul eden tek insanlar onlardı.Eğer öyle olmasaydı daha ilk başvurusunu yaptığı okula kabul edilirdi.Bir yandan da annesinin biraz endişeli olduğunu görebiliyordu.Ve nedenini çok iyi biliyordu.onu yalnız bıraktıkları için kurtadam onu ısırmıştı ve şimdi gene ayrılıyorlardı.
***
"Acaba gitmesen de özel ders mi aldırsa-"
"ANNE..."
"Tamam tamam.Ama gene de-"
"Biliyorum ama ben 30 yaşıma geldiğimde de senin koruman altında duramam değil mi? Buna şimdiden alışsam iyi olur bence."
"Ah,evet.Evet öyle..."
