•Bölüm 10

764 58 7
                                    

Keyifli Okumalar!!
...

Karaca Kurtuluş

Gün boyu düğün hazırlıkları ile uğraşmıştık. Haftasonuna 4 gün vardı ve daha hiçbirşey hazır değildi. Annem stresten delirmek üzereydi ve bunu herkese yansıtıyordu. Benim dışımdaki herkese, bütün ev ahalisine 13 dakika boyunca bağırmış sonra bana dönüp hadi kızım acıkmışsındır birşeyler yiyelim demişti ve birlikte yemek yemiştik. Bu durum Azer dahil herkesin gözlerini fal taşı gibi açmasına sebep olmuştu. Ayrıca Annem, Ceylan ve Özlem yarın yola çıkıyorlardı. Ceylan çok ısrar ettiği için bende onlarla gidiyordum. Fadik Anne de gelmemin daha iyi olacağını yardıma ihtiyaç olduğunu söylemişti. Azer'in bu durumdan haberi yoktu çünkü daha eve gelmemişti, çok sevineceğini de düşünmüyordum açıkçası. Bugüne  gelirsek  Ceylan ve Özlem ile alışverişe çıkıp gerekli malzemeleri almıştık. Yol boyunca abilerine söylenmişlerdi. Şimdi ise akşam yemeği için Azer'leri  bekliyorduk. Onlarda sabah bir ara Yılmaz'a damatlık alacaklarını söylediklerinde Fadik Anne sinirlenip bir ara diye birşey yok uzun uzun bakıp en güzelini alacaksınız diye fırçalamıştı ikisini de. Fadik Kurtuluş'un gazabından nasibini almışlardı. Yatağın üstündeki bavula bakıp eşyalarımı kontrol ettim. Gerekli kıyafetleri de uzun çabaların ardından karar verip yerleştirmiştim. Bavulun fermuarını kapatıp kapının yanına koydum. Yatağın üstüne oturup telefonumu elime aldım. Saat 19.42'ydi. Azer'i ne zaman geleceğine sormak için arayacaktım ki kapı açılmıştı. Ayağa kalkıp kimin geldiğine baktım. Azer kapıdan içeriye girip hızla yanıma geldi ve sarıldı.

"Çok özledim seni." dedi.

"Görüşemeyeli birkaç saat olmuştu ama." muzip bir ses ile.

"Ne yapayım kızım bağımlılık yaptın bende ayrı kalamıyorum senden." dedi.

Ondan ayrılıp ellerimi boynunda birleştirdim. Dudaklarımı büzüp "O zaman sana kötü bir haberim var." dedim.

Kaşlarını çatıp "Noldu?" dedi.

Bakışlarımla bavulları gösterdim "Yarın annemlerle Adana'ya gidiyorum."

Benden ayrılıp "Karaca hayır ya." dedi.
Yatağa oturp sıkıntılı bir nefes verdi "Bu nerden çıktı şimdi ne güzel birlikte gidicektik işte birkaç gün sonra."

Yanına oturup ona baktım. "Ama sevgilim ne yapayım Ceylan çok ısrar etti kıramadım bende."

"Bir daha söylesene." dedi.

Kaşlarımı çatıp "Neyi söyleyeyim?" dedim.

"Sevgilim desene, çok güzel söylüyorsun." dedi.

Koluna vurup "Ya Azerr!" dedim.

Hızlı bir hamle ile belimi kavrayıp beni  yatağa yatırdı.

Hızlı bir hamle ile belimi kavrayıp beni  yatağa yatırdı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mᴜ̈ᴘᴛᴇʟᴀ  (AᴢKᴀʀ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin