Yılmaz'ın zoru ile yanlarına gitmiştim. Onlar oynamam için ısrar etseler de alkışlamakla yetindim. Masaya baktığımda Karaca'nın olmadığını gördüm. Etrafa bakındım yoktu. Annemin yanına gidip sordum.
"Anne Karaca'yı gördün mü?"
"Hava almaya çıkmıştır oğlum gelir şimdi."
Dese de içim rahat etmemişti. Onların yanından ayrılıp etrafa bakınmaya başladım. Dışarıya yürürken gelen silah sesi beynimin içinde yankılanmıştı.
2 el silah sesi...
Karaca? Karaca neredeydi!? Sesin geldiği yöne doğru koştum. Girişe geldiğimde onu arabanın önünde görmüştüm. Yere yığılınca kafamdan aşağıya kaynar sular dökülmüş, beynimin içinde bir ses uğuldamaya başlamıştı.
Vurulmuştu.
"KARACAA!!"
Koşarak yanına gidip kafasını dizlerimin üstüne koydum. Elimi karnındaki yaraya getirip elinin üstüne koydum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Karaca, Karaca yalvarırım aç gözlerini..."
"Arabayı hazırlayın lan çabuk!" kimin sesiydi bilmiyordum. Etrafımıza insanlar toplanmaya başlamıştı. Telefonum çalıyordu ama açmaya niyetim yoktu. Yılmaz cebimden telefonu çıkarıp açtı. Birkaç saniye sonra hoparlöre alıp bana doğru uzattı.
"Azer'cim nasılsın, karına biraz zarar verdik ama kusura bakmazsın umarım."
"ÖLDÜRÜCEM LAN SENİ! SEN BANA BUNU YAPTIN YA! BEN SENİ UYARMIŞTIM. SENİ KENDİ ELLERİMLE ÖLDÜRÜCEM! BEKLE SEN."
Telefonu kapatıp Karaca'yı kucakladım. Önümüze gelen arabanın kapısı açılınca onu koltuğa yatırıp yanına oturdum. Arabayı Barış kullanıyordu.
"Abi doktoru aradım geliyor eve."
"Ne evi oğlum hastaneye gidiyoruz."
"Abi hastane olmaz işin içinden çıkamayız. Ben halletim herşeyi. Yılmaz Abim de böyle düşünüyor. Merak etme sen."
"Sikicem böyle işi. Bana bak bir aksilik olsun, birşey eksik olsun. Kimse alamaz sizi elimden."
Karaca'ya bakıp elini tuttum. Yüzüne gelen saçları geriye doğru ittim.
"Nolur dayan, böyle olmaz. Seni daha yeni buldum böyle gidemezsin. Karaca duydun mu beni gidemezsin..."
Sol gözümden akan yaşı silip ellerimi Karaca'nın saçlarına getirdim. Bunu yapmak hep çok istemiştim ama böyle değildi, bu haldeyken değildi...
"Abi geldik."
Arabadan inip Karaca'yı kucağıma aldım. Hızlı adımlarla odaya çıkıp yatağa yatırdım. Barış'ın ayarladığı doktor gelmişti. Annemler de bizim arkamızdan gelmişlerdi. Doktor dışarıya çıkmamız gerektiğini söyledi. İstemesemde annemlerin zoru ile çıkmıştım. Onun yanında olamamak canımı acıtıyordu. Duvara yaslanıp sakinleşmeye çalıştım. Ama olmuyordu. Sinirle duvara vurdum.
