Escape With Idols

Chapter 9

Josh Point Of View

NAALIMPUNGATAN AKO ng makarinig ako ng ingay sa labas. Minulat ko ag mata ko at nakatulog pala ako kanina. Pagmulat ko ay nakita ko na umaandar na ang humvee na sinasakyan namin. Napatingin ako sa mga kasama ko na gising na.

"Gising ka na pala." Napatingin ako kay Cassandra na katabi ko na. Nginitian niya ako kaya ngumiti ako pabalik. 

Her smile makes my morning more beautiful. 

"Morning josh." Ani sa'kin ni Justin at ng iba.

"Good morning. Nakatulog pala ako." Ani ko.

"Oo nga. Buti nung nagising ako kakatulog mo lang." Ani naman ni Andrea na nandoon na sa butas ng humvee. Wait how did ths happen? 

"Ikaw nagbantay?" Tanong ko. "Paano ako napunta sa tabi ni Cass?" Tanong ko pa.

"Ganito aksi 'yan. Pag-gising ko nakita kitang natutulog na dito sa butas. Medyo natakot ako kasi baka makita ka ng mga infected at baka mahulog ka diyan kaya ginising ko 'tong si Stell para tulungan akong ilipat ka dito sa pwesto ko. Medyo nahirapan pa nga kami eh kasi masikip buti nga hindi nagising yung iba." Paliwanag niya.

"Ahh gano'n pala. Sige palit na tayo gising narin naman ako."

"Hindi na Josh. Diyan ka nalang kaya ko naman dito." Pagpigil sa'kin ni Andrea.

Napaisip naman ako, kung dito ako uupo makakatabi ko si Cass. Well it's feel better.

"Sige na nga. Mukhang gustong gusto mo diyan eh." Natatawang saad ko. "May gusto rin kasi akong makatabi." Ani  ko at tinapunan ng tingin si Cassandra.

napatingin din siya sa'kin at napayuko. Natawa namana ko kinikilig siya.

"Ayieee." Asar ng iba.

"Mukhang may something ah." Asar ni Stel. Sus sa kanila din naman ni Andrea parang may something.

"Tignan mo 'tong si Stell nangasar pa, eh meron din naman sa kanila ni Andrea." Asar ni justin. 'Yan tama iyan Jah haha.

Natawa naman kami kasi kinikilig din si Stell. 

"Tama na 'yan." Ani ni Francine. Kj. "Malapit na tayo." Ani pa niya kaya tumahimik ang lahat at tumingin sa kaniya kaniyang bintana.

Nakikita nanamin ang isang malaking wall at may gate sa gitna. finally we're here. Ang daming pinagdaanan at ngayon anndito na kami.

"Ah guys we have a freaking problem." Ani ni Pablo kaya medyo kinabahan ako. 

"Ano 'yon." tanong ko.

"Paubos na ang gas nito. We need to walk." Aniya.

"What?(Stream What) No, ayaw ko maglakad, natatakot ako." Ani ni Wendy at nilagay ang palad nya sa mukha niya. 

"Hey, don't scared. Nandito ako, kami." Ani ni Ken sa kaniya.

"we will protect you guys. Even you Stell..." Ani naman ni Andrea kay Stell na napangiti. Look they find their true love here. Even I. Napatingin ako kay Cassandra na napatingin din sa'kin.

Napatingin kami sa harapan ng biglang huminto ang humvee.

'No, fuel." MAtamlay na ani ni Pablo.

"Come on, guys. We need to walk. Mabilis nalang naman we can run." Ani Francine. Tumango naman kami.

"Hindi ko kaya." Dinig kong ani ni Wendy.

Ken's Point Of View

Nagaalala  na ako kay Wendy. She can't do it.

"Ken, hindi ko kaya." Anito sa'kin. Hinawakan ko ang kamay niya.

"Kasama mo 'ko, nandito ako para protektahan ka." Ani ko sa kaniya. Alam ko matapang ang babaeng ito nadadala lang siya ng takot at panganib na meron sa labas.

"Pero--"

"Hey, ganito nalang hawakan mo lang itong kamay ko mula pagbaba natin hanggang makarating tayo sa grandstand. Wag kang bumitaw, wag na wag okay? Pero kung may mangyari 'man, gusto ko an bumitaw ka at tumakbo. Tandaan mo, if something happened, bumitaw ka at tumakbo." Ani ko sa kaniya at mas hinigpitan ang pagkakahawak sa kamay niya.

Huminga siya ng malalalim bago ako sinagot. "Sige." Anito, napangiti naman ako dahil nakikita ko na ang kataapngan niya mula sa mga mata niya.

"Ayos na ba ang lahat?" Tanong ni Pablo at tumingin sa'kin. Tumango lang ako bilang sagot.

Hinanda na namin ang mga baril namin at bumaba na. Bumungad naman sa'min ang mga malalnsang amoy ng mga taong mukhang nilamon ng mga kapwa nila tao na ngayon ay infected na.

"Bilisan na natin, bago pa may makarinig sa'ting mga di kaayaayang nilalang." Ani ni francine.

Nakamasid lang kaming lahat sa paligid at for now walang kahit anong nakakatkot na ungol. Napakatahimik ng lugar at parang mas nakakatakot sa sobrang tahimik nito. Hindi namin sigurado kung may mga infected dito o wala.

Napatingin ako kay Josh ng magbato siya ng bato sa isang kotse dito at tumunog ito ng malakas.

"Hoy ano ba? Naghahanap ka ba ng panganib ah?" Tanong ko sa kaniya.

"Ginawa ko 'yon para malaman natin kung nasaan ang panganib." Anito.

Napatigil ako sa paglalakad ng makarinig ng mga yapak ng paa a tila tumatakbo at nakarinig din ng mga ungol. Mukhang 'di lang ako ang nakarinig no'n.

"Kita mo na? tara bilisan na natin." Ani ni Francine.

Napatingin ako kay Wendy na natatakot nanaman. Hinigpitan ko ang paghawak sa kamay niya at hinila ito patakbo. Hindi k hahayaan na may mangyari sa'yo.

Palapit ng palapit ang ingay at tila ba ilang metro nalang ang layo nila sa'min. Napatingin naman ako sa harapan at nakikita ko na ng malapitan ang gate. We're finally here.

"Ayan na sila!"

______

To Be Continued....