Escape With Idols

Chapter 10

Chapter 10

______

Author's Point Of View

MAS BINILISAN pa ng lahat ang pagtakbo dahil malapit na sila sa gate at malapit narin ang mga infected sa kanila.

"Makakaabot ba tayo?" Tanong ni Wendy kay Ken.

"Aabot tayo." Nakangiting ani ni Ken.

"Hello dad?" Ani ni Andrea sa phone ng matawagan niya ang daddy niya.

"Anak nasaan ka? Ikaw ba yung patakbo palapit dito?" Tanong ng Daddy nito.

"Yes dad, please open the gate malapit na kami at maraming mga infected ang humahabol sa'min,." Ani pa ni Andrea.

'Sige anak. Pero mukhang kukulangin sa oras iyon. Mabagal masara ang gate."

"Kaya namin 'yan dad." Ani naman ni Andrea.

"Sige."

Pinatay na ni Andrea ang tawag.

"Bubuksan na daw nila ang gate. " Anito sa mga kasama niya.

"Buti naman." Ani ni Justin.

"Pero kailangan pa nating bilisan, mahirap isara ang gate." Ani pa ni Andrea.

Tumango naman ang mga kasama niya at mas binilisan pa ang takbo. Ngunit mabilis din ang mga infected na humahabol sa kanila. Mabilis namang nabuksan ang gate at nakapasok na sina Andrea,Stell,Justin at Xiane at ang tatlo ay bumabaril na. Nakapasok narin sina Francine at Cassandra pero si Wendy ay nanatili sa tabi ni Ken dahil nakahawak parin ito sa kamay ni Ken. Ayaw niyang mahiwalay si Ken sa kaniya.

"Pumasok na kayo. Ako na bahala sa kanila." Ani ni Ken na ikinunot ng noo ng tatlo niyang kasama na bumabaril.

"Anong sinasabi mo?" Tanong ni Josh

"Basta Josh, pumasok na kayo." Tumingin naman si Ken kay Wendy na seryosong nakatingin sa kaniya. "Pumasok ka na." Ani Ken kay Wendy.

"No. Kung papasok ako gusto ko kasama ka." Ani naman ni Wendy.

"I'm sorry.."

"What do you mean Ken?" Tanong ni Wendy.

"Josh, please pumasok na kayo at isama niyo na si Wendy." Utos ni Ken kila Josh.

"Pero dre, di ka namin pwedeng---"

"Please, sundin mo nalang ang gusto ko and please protect her what ever happens." Pagmamakaawa ni Ken.

"Ken.." Naluluhang sambit ni Wendy.

"Hey, don't cry. Babalik ako, babalikan kita. Ito." Inabot ni Ken ang isang kwintas na may 'K' na nakaukit sa pendant. "Babalik ako, pangako." Ani ni Ken. Hinawakan ni Ken ang magkabilang pisngi ni Wendy at hinalikan ito na ikinagulat pa niya maging sina Josh at ablo.

"Now, Go." Ani ni Ken.

"No, no, no Ken.." Ani ni Wendy. "Ken..."

Hinila na nila Josh at Pablo si Wendy papasok sa gate na magsasara na halos isang dalawang tao nalang ang kakasya sa maliit na pagitan ng gate. 

Agad namang binuksan ni Ken ang isang umiilaw na paputok at napansin naman iyon ng mga infected kaya sinundan nila ang ilaw at si Ken patakbo sa malayo.

"Ken!" Sigaw ni wendy ng makitang hinahabol si Ken ng mga infected. "Ken!"

"i love you, Wendy..." Bulong ni Ken.

"Ken!"

_______

"Anong nangyari? Bakit hindi niyo sinama si Ken?" Tanong ni stell kila Josh at Pablo.

"Sacrifies." Sagot ni Pablo

"Ano? Sinakripisyo niyo si Ken?" Tanong pa ni Stell.

"Hindi, siya ang may desisyon no'n, ginawa niya 'yon  para sa'min, sa'tin, sa lahat ng  taong nandito at kay Wendy..." Sagot naman ni Josh at tumingin kay Wendy na umiiyak pa rin.

Napayuko nalag si Stell at pinipigilan ang luha niyang babagsak na. Ken is his bestfriend at ngayon wala na si Ken, wala na ang matalik niyang kaibigan.

"Stell, Justin, Josh, Pablo." Tinig ng nagaalalang boses ng isang ina.

Napatingin naman si Stell at sina Josh sa Mama ni Ken.

"T-tita..." Utal na ani ni Stell.

'Nasaan si Ken? bakit kayo lang ang nandito?" Tanong ng Mama ni Ken.

"Wala na po si Ken, sinakripisyo niya ang buhay niya para hindi umabot dito ang mag infected." Sagot ni Josh.

"Hindi, hindi pwede 'to." Ani ng mama ni ken. Sumulpot naman ang pamilya nila Stell.

"Anak." Ani ng mama ni Stell sa kaniya at niyakap ito.

"Mabuti't ligtas kayo." Ani naman ng papa ni Justin.

"Anak ko. Ken.." Ani ng mama ni Ken at umiyak. Nilapitan naman siya ng asawa nito.

"Anong nangyari?" Tanong nito.

"Wala na si Ken.." Sagot ng mama ni Ken at napaykap s aasawa nito.

"Hindi.." Ani ng nanay ng apat.

"I'm sorry, tita." Ani ni Stell.

Per0 aptuloy pa rin sa pagiyak ang mama ni Ken. Inallayan naman siya ng Asawa nito at dinala sa isang facility kung nasaan ang kwarto nila.

"Wendy, tama na, wag ka na umiyak." Pagpapatahan ni Andrea kay Wendy.

"Wag ka umiyak, kapag nakita ka ni daddy na ganyan for sure may sasabihin nanaman 'yon." Ani naman ni Francine sa kapatid niya.

"Sana ako nalang yung nawala." Ani ni Wendy. Bigla namang may dumapong kamay sa pisngi niya. Napatingin ang lahat sa isang matandang lalaki na nasa 40's na yata.

"Dad." Ani ni Francine.

"Hinanap namin kayo ng matagl tapos nung ligtas ka 'yan lang ang sasabihin mo?" Tanong ng lalaki kay Wendy. tumingin naman ng masama si Wendy sa tatay niya.

"Wala kang paki-alam kung anong sabihin ko o gusto kong gawin. Hindi mo alam yung hirap ng pinagdaanan namin, tsaka ano? Hinanap baka mo? Kung hinanap niyo kami bakit nakarating kami dito ng sarili labng namin ang may kagagawan?!" Sigaw ni Wendy at isnag sampal nanamn ang natnggap niya.

"You don't know anything." Cold na ani ng matanda.

"Wag ka magpanggap na mabuting ama, dad. Hindi kasi bagay." 

"Wendy!" Ani ni Francine kay Wendy pero hindi ito pinansin ni Wendy at naglakad paalis.

"Hayaan mo na siya. Kailangan niyang mapagisa." Nakangiting wika ng Daddy ni Francine sa kaniya.

"Dad. Alam kong nagaalala ka lang sa kaniya kaya mo sinabi 'yon." Ani ni Francine. Niyakap naman siya ng Daddy niya.

"Sobra sobra akong nagalala sainyong dalawa." Ani nito.

_____

"Okay ka lang?" Napatingin si Wendy sa lalaking nagtanong si Stell.

"Mukha ba akong okay?" Pagsisingit ng babae, natawa naman si Stell at umupo sa tabi ni Wendy.

"Alam mo, lakasan mo loob mo. Hindi natin alam kung hanggang kailan 'to. Sa nangyari kay Ken—" Napatigil si Stell sa pagsasalita ng mapagtanto niya ang binanggit niya. "I mean, dahil nga sa nangyari dapat matuto tayong maging matapang. Dapat lakasan mo loob mo para maging proud yung lalaking minamahal mo sa'yo." Payo nito.

Natuwa naman si Stell ng makitang nakangiti na si Wendy.

"Yan ngiti ka lang. Hindi matutuwa si Ken kung umiiyak at nalulungkot ka." Anito.

"Tingin mo. Namatay si Ken? Or na naging katulad siya nila?" Tanong ni Wendy.

"Hindi ko alam. "

"Sabi niya sa'kin babalik siya." Ani pa ni Wendy.

"Kung nangako siya, sa palagay ko babalik pa siya." Ani naman ni Stell.

"Sana..."

______

To Be Continued...