Rosé; Jisoo emin misin? Yani ne bileyim belki yanlış anlamışsındır.
Jennie; Rosé, Jisoo edebiyat sorusu çözmüyor.
Rosé; Yaahh ne bileyim ben Jisoo ve Taehyung hatta Jisoo ve aşık olmak. Aklımın ucundan geçmezdi.
"Bakın bunu kimse bilmeyecek. Hatta siz bile. Bu imkansız. Ben Taehyung yi sevemem, sevmeyeceğim.. Yarın da bugün yaptığım kabalık yüzünden bir kafe de kahve içeriz özürümü dilerim bir daha da muhattap olmayız."
Lisa; Jisoo neden Taehyung u sevemeyesin. Bence çok iyi bir çift olursunuz. Ayrıca bence Taehyung de senden ho-
"Tamam. Taehyung çapkın biri kızlar, çapkınlar düzelmez hem Taehyung düzelse bile arkadaşları çapkın yani ben Taehyung a güvenemem ve Taehyung ile olmak için çok yorgunum.."
Jennie; Tamam Jichum şimdilik sen bilirsin ama ileride üzülmeye başlarsan duruma biz el koyarız haberin olsun?
"Tamam."
Kızlarla odalarımıza dağıldık. Bu arada balkonlu oda benim oldu. Lisa nasıl oldu da birden vazgeçti anlamadım ama sonuçta oda artık benim.
~ "Lisaaaaaaaaa!"
"Neredesin kızım sen!?"
"Hain!"
Lisa; Ehehehheheheh!!!
Rosé; Yahu ne oldu yine? Gece gece uykumu bölen şey ne?
"Lisa benim odama fare koymuş! SALAK!"
Rosé; NEEEE!?
Şuan da Rosé ve ben yatağın üstündeydik. Lisa ise yerde kahkaha atıyordu.
Lisa; O-o oyuncak o ahahhahahha!
Rosé; APTAL!
"MAL YAA. SAF MAL BU."
Lisa oyuncak fareyi alıp odadan çıkmıştı. Ama Rosé benim yanımda yatmak istediğini söylediği için gitmemişti.
Jennie ise hiç kalkmamıştı zaten. Ölü gibi uyuyor.
~ Sabah alarmın çalması ile kalkmıştık. Evet kalkmıştık çünkü artık okula gitmeliydik. Neredeyse iki haftadır okula gitmiyorduk ve derslerden bayaa geri kalkmıştık tabii güzel sanatlar üniversitesine gittiğimiziçin pek bir kaybımız yoktu yani, umarım.
Birde çocuklardan özür dilemem gerekiyordu.
Dertlerim ve ben ayrılmaz ikili..
Beraber mutfağa gidip yeni evimizde ilk kahvaltımızı hazırlandık.
Kahvaltıdan sonra evden çıktığımızda önceden çağırdığımız taksi çoktan gelmişti. Tabi ki Rosé ve arabası ile gitmiyoruz..
~ Okulun önünde indiğimizde aslında içimde bir sıkıntı vardı. En son yaşadıklarım, kan..
Kızlar sanırım gerginliğimi anlamıştı çünkü kollarıma iki koala yapışıktı.
Okula girdiğimizde tahmin ettiğim gibi bütün gözler üzerimdeydi. Ne kadar dik durmaya çalışsamda gözlerimin dolmasına engel olamamıştım.
Sınıfa girdiğimizde kendimi daha rahat hissederim zannetmiştim ama tam tersi olmuştu. Üzerimdeki gözler daha keskindi.
Lisa ise etrafa "ne bakıyonuz abi!" bakışı atıyordu.
Ama asıl baskı Taehyung sınıfa girince olmuştu. Hislerim doğruydu ben çok hoşlanıyordum ama sonucunda mutsuz olmak istemiyorum.
Gözlerim Taehyung nun gözleri ile buluştuğunda hemen başka tarafa baktım. Ama dilemem gereken bir özür vardı. Ne kadar erken yaparsam o kadar iyi olacaktı.
Sıradan kalkıp Taehyung'larin yanına doğru gitmiştim. Şaşırmışlardı.
"Çocuklar dün size çok kaba davrandım kusura bakmayın özür mahiyetinde bugün bizimle kafeye gelmeye ne dersiniz?"
Yüzüme samimi bir gülüş yerleştirmiştim. Gerçekten samimi bir gülümseme zaten Taehyung un yanında somurtmak çok zordu benimde işime gelmişti..
Taehyung; Olmaz.
Jk&Sg; OLUR.
Taehyung unolmaz demesi zaten bozuk olan moralimi daha da bozmuştu.
Jungkook; Geliyoruz biz. Özürünü de kabul ettik. Okuldan sonra görüşürüz.
"Teşekkürler. Görüşürüz."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
