“Our topic will be transactional leadership within organizations. I fairly divided it all for us, kaya eto” binigay ko sakanila ang tig li-limang pages ng printed notes na ginawa ko kagabi. “Yan ang notes nyo, iyan rin ang nasa slides na gagawin ko. I even included some explanations for you to present, mag research nalang ulit kayo para madagdagan ang informations. I will be the one who’ll start the presentation, next will be Gretchen, then Fara, next Peter, then Rachel, then Matt and Thomas will be ending it. Each of our sub-topics will have an example vids, I already got each and I’ll email it to you. I will ask for you email acc later, so you can study it well and relate it to your topic. Yan kasi ang ginagawa namin sa dati kong school, provide some vid examples or pics to elaborate more and explain it one by one. And by the way, familiarize some of the topics baka magtanong si Prof Angeles. Hindi ko pa nagawa ang ppt, ako na ang bahala roon” mahabang paliwanag ko sakanila na ngayon ay nakatuon ang pansin saakin. Agad ring nagsitinginan sa notes ng mapansing tumigil ako.
“You all did this?” manghang sabi ni Peter
“Yeah. Mabilis ba ako? U-Uhh, you can change it naman kung anong gusto nyo. I am just suggesting but you can change the explanation though. Naisip ko kasing maglagay nalang ng kaonting explanations para hindi kayo masyadong mahirapan at kaonti nalang ang ire-research nyo. So, mas mahaba ang magiging panahon natin para pag aralan ang topic. I know this topic is not that hard, but we need to explain it so hard for them to understand. Hindi lang naman mataas na grades ang kailangan natin, kailangang may matutunan tayong lahat, that’s more important right?” mahaba ko uling sabi habang tinitingnan silang lahat.
They’re quiet and im freaking nervous and sweating! Hindi ba nila nagustuhan? Am I too fast?
“Y-You guys didn’t like it? Uhh we can c-change it if you want, any s-suggestions?” nagtaas pa ako ng kanang kamay at ngumisi sa kanila.
Nanginginig na ang kamay ko at pinagpapawisan na rin dahil sa katahimikan nila
Pero palakpak ang natanggap ko galing sa kanilang lahat. Nagulat ako at nanlaki ang mata, tying to analyse what does their claps mean?
Nakita kong napasulyap si Samuel sa banda namin. Mas lalo syang dumungaw ng tumayo si Thomas habang pumapalakpak.
“Ang swerte namin sayo Ash!”
“Hindi ko alam na nagawa mo to ng isang gabi lang!”
“Best leaderrrrr!”
At mas lalo lang silang pumalakpak at natawa. Natawa na rin ako.
“Tsss stop it guys! Simple lang naman iyan. Basta we’ll do our best to have a best presentation”
Napatingin ako sa wrist watch ko, its 10:30 am. Nasa sala lang kami at nagbabasa ng notes. Ang iba ay nagsimula ng mag research tungkol doon. Nasa harap nila akong lahat at naghihintay ng questions nila.
“If you guys have questions you can ask me anytime”
They all just smiled at me at ibinalik ang atensyon sa binabasa. I want to motivate them to do a good job. Para naman sa kanila iyon at hindi para saakin.
Tumayo ako at nagpaalam na pupunta ng kusina para kumuha ng tubig, medyo nauuhaw kasi ako.
“Uhh Thomas? Can I ask where the kitchen is?”
“Diretso ka lang dyan tapos dalawang kanang liko”
I nodded and started walking.
Diretso akong nagtungo ng kusina at nakasalubong ko pa ang kasambahay nila.
“May kailangan po ba kayo maam?” she softly said
“Iinom lang po ng tubig” I smiled and continued walking
BINABASA MO ANG
Lost Imperishable Love
Teen FictionIts not easy to find something that have been lost for a long time. It needs patience and sacrifices. Ano nga bang meron sa pag ibig na ito na kahit sobrang tagal ay narito parin at naghihintay. Ngunit sya nga ba? Sya nga ba ang iyong pinakangakuan...
