Lost Imperishable Love

CHAPTER 8

Hanggang sa matapos ang klase ko buong araw ay iyon pa rin ang pinag uusapan nila, ‘Me who got the perfect score, and I beat Clara’, that’s their biggest rumor.

Pagkatapos lumabas ng prof namin kanina, they all congratulated me. I even take a glance at Clara, and she smiled at me. Off course I smiled back, baka isipin nyang mayabang ako. Kahit si Jean at Zearly ay hindi makapaniwala, even me!

“Tsamba lang yun, off course let’s all understand that Clara just got here yesterday” I heard one of Clara’s friend said that

“Sus, tanggapin nalang kasi no na ikaw na highest?” sabi ni Jean sakin na ang pinaparinggan ay yung maaarteng kaibigan ni Clara.

Pinandilatan ko sya ng mata para itigil na nya yun. Baka marinig ni Clara, mukhang mabait pa naman, etong mga kaibigan nya lang naman yung mga demonyita.

“What did you say?” lumapit pa saamin yung isa at hinarap kami

“Bingi ka ba?”

“You’re ridiculous!”

“Mukha mo!” bulong ni Jean na hindi narinig ng maarteng babae kasi hindi sya nagreact dun.

Bingi nga, tss

Panay ang bungisngis ni Zearly habang ako, pinipigilan ang matawa. Pilit kong hindi maglabas ng reaksiyon sa mukha.

Oh eto gusto mong adjust kuya ah, tsk.

“Enough Hazel” sabi ni Clara sa kaibigan at saka naglakad malapit saamin at hinila ang kaibigan. “Im sorry for that—what was your name again?”

“Ashtheiryn” simpleng sagot ko sa tanong nya.

“Ah yea, im sorry for what she did” sabi nya habang nakaturo sa kaibigan, ngumiti naman ako. Tsss buti pa to mabait. Naglakad na sila papuntang exit ng bigla syang tumigil at lumingon saakin.

“By the way, I’ll make sure my friend will not do that again because you’ll never beat me again. Let say, welcome gift ko nalang sayo yung score na yun” aniya at tumalikod na. Nagtawanan naman iyong mga abubot nya paglabas.

Tsss, isa rin palang hambog amputa!
Hindi man lang ako nakaganti dun.
Kuyaaaaa ubos na yung adjust na sinasabi mo.

Nang matanaw ko yung dalawang kasama ko ay asar silang napatingin kay Clara, inambaan pa ng suntok kaya natawa ako sa reaksyon nila.

“Hayaan nyo na, hambog rin pala yun”

“Hambog nga! Mas lalong yumabang nung naging close na sila ni Samuel”

“Really?”

“Oo, sobrang feeling rin eh!”

“Guys una na ako ah! Nandun na sundo ko sa labas eh”

Nagpaalam na si Zearly at sumunod naman si Jean. Nakatayo lang ako sa labas ng classroom namin dahil hinintay ko si Gretchen. Hindi pa siguro tapos sa klase nya. Kaya tinanaw ko yung dalawang kaibigan na nagmamadaling naglalakad palabas.

Ng matapos si Gretchen sa klase nya ay pinuntahan nya kaagad ako.

Naghihintay na sa labas ang driver namin kaya nagmadali kaming lumabas. We were in the middle of the corridor when I saw Clara with her friends. She didn’t saw us, she’s looking at the guy who’s just meters away from them, and she’s smiling. She’s looking to that Shoes-guy, oh I forgot, they are something. Kaya hindi na ako magugulat kung magkita man sila o ano. We continue walking, and that Shoes-guy are already talking to Clara.

“Oh my god! It’s Samuel and Clara” Gretchen lightly screamed.

“So, let’s watch a movie later?” rinig kong sabi ni Clara, nasa unahan ko pa rin sila. Diretso lamang ang tingin ko sa nilalakaranan ko, habang si Gretchen ay panay ang tingin doon sa dalawa. Marami na rin ang mga estudyanteng nakatingin. Did they really publicize their relationship?

Hindi ba iyon awkward? Matagal bago sumagot iyong Samuel. Nang nasa malapit na kami sa kanila ay sumulyap ako, and to my surprise, that Samuel is intently looking at me.

Our eyes meet.

“Y-Yeah. I missed you so much” he said sadly, still looking at me.

Tingin tingin mo dyan? Tsk

Nilagpasan namin sila, and the last scene I saw, Clara hugged Samuel.
Nagdiretso diretso naman kami sa paglalakad ni Gretchen, kahit panay ang tingin ni Gretchen sakanila.

Pagkarating namin sa labas ay agad nagpark ang itim na SUV namin sa harap. Sumakay na kami at umuwi na rin naman sa bahay dahil wala ng ibang gagawin pa.

“How’s school Ash?” tanong agad ni Mama ng madatnan ko sya sa sala na nakaupo.

“Its good My, may mga friends na rin ako” I smiled

“Really? That’s good na hindi ka nahihirapang makipaghalubilo sa kanila”

“Yes po. Maraming friendly roon kaya hindi ako nahihirapan at nandoon rin naman si Gretchen kahit hindi kami pareho ng klase”

Mahaba ang naging usapan naming iyon, nagpapakwento sya tungkol sa nangyayari sa akin sa eskwela. Nagkwento rin sya kung gaanong nakakapagod ang trabaho nila ni Daddy at wala na naman ito ngayon dahil sa pinuntahang meeting.

Nag eenjoy naman akong kasama sina Jean at Zearly dahil sadyang nakakatuwa sila. They never let me felt out of place. Hindi pa man gaano karami ang kakilala ko sa school at bago pa man ako roon, pero masasabi kong masaya ako.

Nang maglunes ay maaga kaming pumasok ni Gretchen. Wala pa masyadong estudyante na nasa school dahil iilan lang ang nakikita kong estudyanteng naglalakad sa corridor. Ganoon rin sa aming classroom, wala pa gaanong estudyante.

“So, nanuod kayo ni Samuel ng movie Cla?” I heard one of Clara’s friend. Naagaw niyon ang atensyon ko. Hindi ako nakinig, sa halip ay pilit kong binabalik ang mga naisip ko kanina.

“H-Ha? Y-Yes off course! Sinundo nga niya ako sa bahay eh”

“So, how was it? May kiss ba?”

“Dali na! Tell us everything!”

“W-Wala, nanuod lang kami ng m-movie tapos uwi na kaagad”

“Impossible!” sabay-sabay nilang sabi, hindi naniniwala sa sinabi ni Clara. Napailing rin ako kasi hindi rin ako naniniwala.

“Oh Ash, baka matunaw si Clara dyan sa titig mo”

“At anong iniiling iling mo dyan?”

Agad akong napatingin kay Zearly at Jean sa gilid ko. Hindi ako nakapagsalita kasi hindi ako nakahanap ng isasagot. Kaya sa huli’y umiling nalang ako bilang sagot.

“How’s yu weekend guys?”

“Okay lang naman, nasa bahay lang ako” sagot ko

“Really? Ang boring naman. Shopping kaya tayo this weekend?”

“Im in!” pag sang ayon ni Jean.

“Okay, include me!” masaya ko ring pag sang ayon. Bibili lang ako ng ibang mga gamit ko, matagal na rin akong hindi nakapag shopping kasi noong inaya ako ni Mommy ay hindi ko napaunlakan ang gusto nya dahil pagod ako.

Nang matapos ang unang major class namin for 4 hours ay sobrang bangag naming lahat. Wala kahit isang minutong break, tuloy tuloy iyon.