“Are you okay? You sure you want to go?”
“Oo naman"
“Bakit tahimik ka?” namomroblemang aniya
Dahan dahan akong tumingin sakanya, pasulyap sulyap naman sya saakin. Tingin koy gusto nya rin akong titigan pero hindi nya magawa dahil nagmamaneho sya. Nakakunot ang noo at mahigpit ang hawak sa manibela. Hindi mapakali at namomroblema.
“Eh kasi ano” pambibitin ko.
“A-Ano?”
“Someone texted me earlier”
“T-Then?”
“She said, I’ll tell you that she loves you and you love her too”
“What?! Stop joking Ashtheiryn!” inis nyang aniya, pigil tawa naman ako.
“Im serious! Did I laugh?” sarkastiko kunwari kong tanong sakanya. “Anong akala mo sakin sinungaling?”
“Then don’t believe those text”
“And why wouldn’t I?”
“’cause I don’t wanna get you jealous” cool na sabi nya na mas ikinagulat ko.
“What?! You’re crazy! Im not jealous!”
“Then stop teasing me”
“I am not”
“Then who texted you?”
“Barney, pfft”
Napasaubsob ako ng bigla ay hininto nya ang sasakyan, SA GITNA NG DAAN!
“Are you crazy!? Bakit mo hininto bigla bigla?! Paano kung nabangga tayo?”
“You started it”
“What?! Si Barney naman talaga eh! HAHAHAHAHAHA Just be thankful, she loves you back now”
Napuno ng tawa ko ang sasakyan nya.
Agad naman syang nagmaneho dahil panay na ang reklamo at silbato ng nasa likod na sasakyan. Natigil rin kasi sila kasi tumigil kami bigla, buti nga ay hindi nabangga saamin iyong sasakyang nakasunod saamin.
Tawang tawa pa rin ako, hindi ko talaga makalimutan si Barney. But yeah, Barney’s so cute.
“Stop Ash”
“Eh kasi si Barney eh!”
“Stop teasing me”
“Fine. Favorite ko rin naman si Barney kasi cute sya talaga pero kasi you’re a boy, hindi bagay hahahahahahahahahahaha”
“Kaya nga” bulong nya pero hindi ko rinig dahil sa pagtawa ko. Napailing nalang ako at diretso ang titig sa harap. Nangingiti pa rin na parang ewan.
Gusto kong magtanong kung pasaan pa kami pero nahihiya ako, I’ll just trust him tutal sya naman ang manlilibre, pfft.
“Ash, were here” mahinang tapik ang nakapagpagising sakin.
Kinusot ko pa ang mga mata ko bago ko iyon minulat. At ng iminulat ko ay agad akong sinalubong ng mga kamay ni Samuel na umalalay saakin palabas ng kotse nya, ngiting ngiti saakin.
Pero mas lalo akong napangiti ng makita kung nasaan kami. Humiwalay ako sakanya at naglakad, sinuyod ng tingin ang buong paligid.
“Wow” tanging nasabi ko ng nasa harap pa rin ang tingin. Hindi sumagot si Samuel, pero naramdaman ko ang pagtabi nya saakin sa gilid.
BINABASA MO ANG
Lost Imperishable Love
Novela JuvenilIts not easy to find something that have been lost for a long time. It needs patience and sacrifices. Ano nga bang meron sa pag ibig na ito na kahit sobrang tagal ay narito parin at naghihintay. Ngunit sya nga ba? Sya nga ba ang iyong pinakangakuan...
