My Old Friend Now My Boyfriend// Harlena

SONSUZA DEK BÖYLE KALABİLİRİM

SABAH

Harry'nin bana attığı mesajda saat 12:30'da gel yazıyordu. Sabah kalktım kahvaltımı ettim ve üstümü değiştirdim. Daha sonra caddeye ilerleyip bir taksi çevirdim ve Harry'nin tarif ettiği adrese gittim.

İçeri girdiğimde oldukça gergin görünüyordu.

"Selam." dedim.

"Hoş geldin." dedi ve bana sarıldı. Koltuğa oturduğumuzda parmaklarıyala oynuyordu.

"Sen iyi misin? Neden bu kadar çok terliyorsun?"

"Bir sorun yok." Ellerimi parmaklarının üstüne koyarak oynamasını durdurdum.

"Bak bunu söylemek kolay değil. Bundan dolayı bunu sana anlatmak yerine göstereceğim." dedi ve dudaklarıma doğru yaklaştı. Aramızda 1-2 santim var ya da yoktu. Nefesini yüzümde hissediyorum ve bu benim hoşuma gidiyordu. Sonunda dudkalarımız birleştiğinde vücudumua bir ısı yayıldığını hissettim. Küçük bir öpücükten sonra ayrılıp yüzüme baktı. Daha sonra yanlış bir şey yapmış gibi kendini suçlamaya başladı. Ayağa kalktı ve benden özür dilemeye başladı.

"Ben, ben çok üzgünüm. Sana söylemeliydim. Bunu yapmamalıydım.Şey be-" demesine fırsat vermeden ben de ayağa kalkıp onun dudaklarına yapıştım. Ayrıldığımız bana şaşırmış ama aynı zamanda sevinçli bir şekilde bakıyordu.Benden beklenmeyecek bir cesaretle bunu yaptığım için oldukça utanmıştım. Kendimi ondan gizlemenin tek yolunu başımı yere eğmek olduğunu düşündüm. Harry çenemden tutup ona bakmamı sağladı ve yanaklarımı okşamaya başladı.

"Her şey nasıl böyle oldu bilmiyorum.Ben seni hep arkadaşım olarak gördüm ama şu birkaç gündür bu değişti.Stephanie eğer benimle çıkmak istemiyorsan-"

"Şşş." dedim ve parmağımı Harry'nin dudağına koydum. "Eğer seninle çıkmak istemeseydim, seni öper miydim?"

Gülümsedi.

"Demek ki en iyi arkadaşın olarak gördüğün birine bile aşık olabiliyormuş insan. Bu garip ama güzel."dedim.

Harry:"Bence de." Kollarımı boynuna dolayıp, başımı omzuna koydum.

"Sonsuza dek böyle kalabilirim."

"Ben de öyle." dedim. Bir süre sonra başımı omuzundan kaldırdım.

"Alışverişe gitmeye ne dersin?"

"Alışveriş mi?" dedi.

"Evet."

"Sorun olmaz. Hadi çıkalım."

Arabasına binerken kapımı nazikçe açtı. Ona teşekkür edip kemerimi bağladım. .Alışveriş merkezine geldiğimizde karşılaştığım şey karşısında şok oldum...