Enseme yediğim şaplakla irkilerek kafamı kaldırdım. Bora başımda dikiliyordu. Tekrar kafamı masaya koyup uyuyacakken:
"Git yatağına orada uyu. Boynun tutulacak."
Bir şey söylemedim. Midem bulanıyordu. Hah! Belki kendimden iğrendiğim içindir. Ahlem'e baksana beni bırakıp gitti. Hatta siktir çekti bana. Yine de rüyalarıma girmeden duramıyor. Çık git artık. İstemiyorum.
Hayır, istiyorum...
Belki de ben bir hata yapmışımdır. Tabiki aptal! Sen hata yapmasan niye sana öyle davransın ki? Ne hata yaptığımı bilmiyorum. Ama öğrenmeliyim. Sonra ondan özür dilerim. Umarım affeder. Ah Alper! Belki de çok kötü bir hata yaptın? Bilmiyorum. Ne yapmış olabilirim ki?
"Bora sence hatam ne olabilir?"
"Ne hatası?"
"Ahlem bana çok kötü davrandı. Kesin ona kötü bir şey yaptım bilmeden. Ne yapmış olabilirim?"
"Kes. Aptal aşık olmuşsun. Hiçbir hata yapmadın."
"Yapmışımdır. Yapmasaydım neden bana kötü davranır ki."
"Alper yapmadın diyorsam yapmadın. Bırak şu salak kızı. Vallahi gına geldi. Sana başka Ahlem'ler buluruz."
"Dur, mesajlaşmaları oku. Ahlem gibi düşünmeye çalış ve yaptığım hatayı anla."
"Alper yeter. Ben ne diyorum sen ne diyorsun?"
Telefonu açıp Ahlem'le olan mesajların kısmına girdim ve telefonu zorla Bora'ya verdim. İç çekip mesajları en baştan okumaya başladı. Biraz asabi biri ama gerçekten benim iyiliğimi düşünen nadir insanlardan.
"Ne? Beyza seni çok fazla kıskandığı için erkek arkadaşlarınla bile gezmene izin vermiyor mu?"
"Ya bak yine başladın Beyza Beyza Beyza. Bilerek yazdım. Belki beni abaza dayı sanar diye. Yoksa Beyza'nın erkeklerle bile dışarı çıkmama izin vermediği yok. Neyse yine de çok kıskanç."
"Beyza haklı. Onunla sevgiliyken yazışmışsın."
"Evlenme teklifi etmedim Bora. Sadece sohbet ettik."
"Daha çok sen onunla zorla konuşmuşsun gibime geldi. Kız istemediğini çok açık belli ediyor."
"Sus da hepsini oku."
Neredeyse 1.5 saat sonra bütün yazışmaları okumuştu. Bana döndü ve:
"Bir hata yapmamışsın."
"Ahlem gibi düşündüğüne emin misin?"
"Onun gibi düşünebilmem için onun düşünme yetisinin olması gerek."
"Boş yapma. Hadi ne düşünüyorsun."
"Kız gerçekten aptal. Aşık olduğun çok belli. Her cümlenden 'Ahlem sana çok aşığım' anlamı fışkırıyor. Ve buna rağmen ya anlamamış ya da anlamamazlıktan geliyor. Anlamış olsaydı seni bu kadar kıran cümleler kurmazdı. Bu demek oluyor ki senin gibi bir aptalı bile anlayamayacak kadar aptal. Tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş. En başından belli ikiniz yapamazsınız. İkinizde aşırı salaksınız. Hadi seni ben idare ediyorum da kızın hali vahim. Daha sevgilisine 'yanlış anlaşılma oldu özür dilerim' bile diyemiyorken ondan aşkını anlayıp sana itiraf etmesini bekleme. Ayrıca hep bir bad girl havalarında. Tm knk en bad girl sensin."
"Yani ben suçsuz muyum?"
"Suçsuz olduğuna neden bu kadar üzülüyorsun? Bırak kızı, defolsun gitsin. Sen kazanırsın."
"Kalbim acıyor."
"Tabi acır. Bende böyle birine tutulsam benimki katır kütür ezilmişti."
"Ne yapacağım?"
"Öylece boşluğa bakmayı kes. Bitkisel hayata girmiş gibisin. Ayrıca bir haftada çöktün. Zapzayıf oldun. O kız bunları hak etmiyor."
"..."
"Uykusuzluktan gözlerinin altı mosmor olmuş. Keşke o kızla konuştuğunu öğrendiğimde hemen engelletseydim."
"Beni sevmeyecek."
"Boşver. Sikine takma. Ben seni severim."
"Bir daha asla onu göremeyeceğim."
"Adam olsaydın da otursaydın dizimizin dibinde. Ne diye elalemin kızıyla mesajlaştın? Bak defolup gitti."
"Hiç yardımcı olmuyorsun."
"Ne yapayım Alper? Üzülme canikom geçti, mi demeliyim? Samimiyetsiz boş boş sözler mi söyleyeyim? Düşünmemeye çalış. Bir kaç aya acısı diner."
"Dinsin istemiyorum."
"Geç yat Alper. Cin gibi dikilmişsin başımda. Göz torbaların elma büyüklüğünde."
"O çok korkardı."
"Göz torbasından mı?"
"..."
"İçine bir şey girdi senin. Tabii şokta da olabilirsin ama biraz geç girmişsin. Sana siktir çekeli çok oldu."
"Beni çok üzüyor."
"ĞQÇVĞQCŞAĞCÇSĞGÇAĞCŞAXAPXPAPSOA NE KADAR İRONİK ŞU ANDA BEYZA DA AYNI SENİN GİBİ ŞOKTA. SEBEBİ SENSİN. KISIR DÖNGÜ!"
"..."
"Dur bir saniye. Ağlıyor musun? Ne? Ağlıyorsun. O Ahlem'i bir elime geçireyim var ya beter edeceğim."
"..."
"Kes ağlamayı. O kız için ağladıkça sinirim bozuluyor. Gel yatağa gidiyoruz. Uyu biraz."
Bora ayağa kaldırıp sırtımdan odama itekledi. Odama girdiğimizde lambayı açmadan yatağıma götürdü.
"İstersen masal da okuyayım bebiş."
Bir şey söylemeden yatağıma girdim. Odamdan çıkarken kapının önünde durdu.
"Kızı en çabuk nasıl unutursun ona bak. Daha önce bu duruma düşmediğim için ne yapmam gerek bilmiyorum ama bence düşünmemeye çalışırsan eninde sonunda unutursun. İyi geceler."
Kafamı yastığıma gömüp ağlamaya devam ettim. Muhtemelen sabaha kadar bu yastık sırılsıklam olurdu. Kalbim gibi.
