Wypalamy nasze życie jak świeczka swój wosk.
Ona spala się przez ogień,
my przez bieg czasu.
Nie cofniemy straconych lat, podjętych decyzji i niezrealizowanych pomysłów.
Świeczki swoim blaskiem, który je topi, oświetlają ciemności.
My także możemy oświetlić życie innym, sobie, poprzez nas.
Tylko nas.
Niekiedy niesiemy jasność w sobie, nie w czynach i słowach ale wewnątrz, w naszej duszy.
Każdy ma w sobie mały płomień oświetlający mrok.
Najtrudniej jednak jest go odnaleźć,
Pomimo zapewnień o jego istnieniu.
CZYTASZ
Chwilowe natchnienie
PoetryMoje myśli i przemyślenia, które przychodzą nagle i tworzą tę opowieść
