Chwilowe natchnienie

39.

Przychodzimy na świat tak bezbronni.
Rzuceni w wir czasu, pośpiechu i zdenerwowania.

Rodzimy się bez instrukcji obsługi życia,
bez wskazówek, podpowiedzi czy zwykłego: Powodzenia!

Czerpiemy wiedzę z otoczenia,
od ludzi, z książek i filmów.

Uczymy się danych zachowań,
próbujemy wejść w tę formę, która określa innych.

Zapominamy o sobie w ciągłym biegu.
Zapominamy o wyobraźni, kreatywności, spontaniczności.

Utwierdzony nas w przekonaniu, że bycie innym i odmiennym od wszystkich jest złe i nietaktowne.

Myślimy, że wpasowując się przeżyjemy dobre życie, pełne szczęścia i sukcesów.

Lecz czy na łożu śmierci będziemy pamiętać o tych wszystkich niepotrzebnych rzeczach?

Czy może będziemy wspominać chwile szczęścia, uniesienia i spontaniczności?

Miejmy nadzieję, że gdy nadejdzie nasz czas nie będziemy żałować życia.