MÜHÜR

22. Bölüm

3 gün sonra*

Defne sahilde bi' kafede onu bekleyen Kader'e doğru ilerler. Defne'yi gören Kader eli ile selam verir, Defne de selam verir ve yanına gider.

Sarılırlar*

Kader: (Gülümseyerek) Hoş geldin Defne abla.

Defne: Hoş buldum canım hoş buldum da sen birden çağırınca endişelendim, kötü bir şey yok değil mi?

Kader: Yok merak etme kötü bir şey yok sadece senle bir şey konuşmak istiyorum.

Defne: Tabi konuşalım.

Kader: Aslında senden yardım isteyeceğim.

Defne söyle dercesine bakar*

Kader: Defne abla benim bi erkek arkadaşım var 2 senedir birlikteyiz birbirimizi çok seviyoruz.

Defne: Aaa ne güzell abin daha önce hiç bahsetmemişti bundan. Konusu geçmedi herhalde. İyi de Kader'cim burda sorun ne?

Kader: Şöyleee, abim sana söyleyemez çünkü daha bilmiyor.

Defne: (şaşkınca) Bilmiyor mu?

Kader: Hıhı.

Defne: Peki neden söylemedin abine? Y-yoksa istemeyeceği biri mi?

Kader: Yok yok (eli ile birkaç masa ötede oturan Emre'ye gel işareti yapar)

Emre gelip Kader'in yanındaki sandalyeye oturur.

Kader: İşte Emre (Emre'ye bakarak) Emre bu da Defne abla.

Emre: (gülümseyerek) Çok memnun oldum.

Defne: Ben de, (Emre'ye) e hadi anlat bakalım.

Emre: n-neyi?

Defne: Kendini. Hadi anlat bakalım Kader'in abisine senden bahsetmeme nedeni neymiş?

Kader: Abla aslında sorun Emre değil.

Defne: Ne o zaman?

Kader: Sorun abim.

Defne: Nasıl yani?

Kader: Bu zamana kadar biz abimle hiç ayrılmadık, babamı zaten çok önce kaybettik, annem malum ben onu görmeyeli o kadar oldu ki yani biz birbirimize dayanak olduk bunca zaman. Abim de bu zaman boyunca bana karşı oldukça korumacıydı, biliyorum bunu beni sevdiği için yapıyor ama işte ben de söyleyemedim.

Emre söze girer.

Emre: Ben çok istedim söylemesini hatta biraz baskı bile yapmış olabilirim ona bu konuda.

Kader: Ama şimdi kesin kararlıyım söyleyeceğim.

Defne: Peki ben ne yapacağım?

Kader: Söylerken her ihtimale karşı senin de bizle olmanı istiyorum lütfen kırma beni.

Defne: (gülümser) Tabi gelirim.

Kader: Çok teşekkür ederim yaa.

Sarılır*
__________________________________

Anlatacakları gün gelir, Defne ve Barış Kader'lerin yanına ilerler.

Barış: Ne anlatacakmış bu kız sana söyledi mi?

Defne: Gidelim öğreneceksin zaten.

Barış: Ha sen biliyosuun.

Defne: Aşkıım aşkım, öğreneceksin zaten birazdan hadi bak geldik.

Bankta onları bekleyen Kader ve Emre'yi görürler.

Emre'yi görünce Barış'ın ufak bi' yüzü düşer ama belli etmez gidip yanlarına otururlar.

Kader: (gülerek) Hoş geldiniiiz.

Defne: (gülümser) Hoş buldukk.

Barış hiçbir şey söylemez.

Kader: Abicim sen nasılsın?

Barış: iyiyim iyiyim ama anlatacaklarını duyduktan sonra daha da iyi olacağım.

Kader: (derin bi nefes alır) T-tamam başlıyorum (Emre'ye bakar) Abicim bu Emre (tek nefeste) Biz Emreyle 2 senedir birlikteyiz.

Emre: Birbirimizi çok seviyoruz.

Kader: S-sana daha önce anlatacaktım, anlatmam gerekiyordu a-ama korktum tepkinden korktum s-seni üzmekten korktum.

Herkes ne tepki verecek diye Barış'a bakıyodur.

Defne: Barış?

Barış: (Kader' in ellerini tutar) Sen beni hiç üzebilir misin yaa? Ben sana kendimden bile çok güveniyorum ama bana daha önce söylemeni beklerdim çünkü ben senin abinim benle her şeyini paylaşmanı beklerdim.

Kader: Abicim🥺 sarılır*

Barış: Sarılır* Ama ben zaten biliyodum.

Kader: (şaşkın gözlerle bakar) Biliyor muydun? Nasıl?

Barış: Abicim çok belli ediyosun. Biraz bekledim bana söylemen için, baktım senin söylemeye niyetin yok biraz araştırdım.

Kader: Ne kadar biraz?

Barış: (Emre'ye bakarak) Annesinin kızlık soyadına kadar biraz.

Herkes güler.

Emre: Yani ilişkimizi onaylıyorsunuz değil mi?

Barış yavaşça Emre'ye yaklaşır.

Barış: Eğer kardeşimin gözünden senin yüzünden tek bir damla yaş gelirse yapacaklarımdan ben sorumlu olmam anladın mı?

Emre: Gelmeyek abi sen hiç merak etme ben onu gözümden bile sakınıyorum nasıl ağlatayım?

Barış: Aferin.

Gidip Kader'e sarılır*
__________________________________

Ertesi gün Defne odasında işlerine bakıyodur ve sekreterden telefon gelir. Defne telefonu açıp kulağına koyar.

Defne: Alo..

Sekreter: Defne hanım burada bi hanım var ısrarla sizle görüşmek istiyor alalım mı?

Defne: Kimmiş? Yani adı neymiş?

Sekreter: Özlem, Özlem Uçar.

Defne birden ciddileşir.

Defne: Alabilirsiniz.

Biraz sonra Özlem içeri girer.

Defne: Neden geldiniz?

Özlem: D-defne benim senin yardımına ihtiyacam var.

Defne: Yardım mı? Benim nasıl bi yardımıma ihtiyacınız olabilir ki?

Özlem: Defne ben çocuklarıma kavuşmak istiyorum, Barış seni dinler. En azından bir şans versinler bana.

Defne: Özlem hanım ben bu konuda ne Barış'la ne de Kader' le konuşurum ayrıca ikisinde de o kadar büyük ve kapanması o kadar imkansız yaralar açmışsınız ki birdaha sizi hayatlarına alacaklarını hiç sanmıyorum.

Özlem: Lütfen Defne yalvarıyorum sana bu benim son şansım🥺

Defne: Son şansınız mı? O ne demek?

Özlem: Akciğer kanseri ileri seviyedeymiş tedavi için çok geç kalınmış.

Defne: İlla bi' çaresi.....

Özlem keser*

Özlem: Bi' çaresi yok sen de çok iyi biliyorsun, ölüyorum ben Defne,

Selamlaaaar! Nasıl buldunuz bölümüü? Sevdiyseniz oy verip yorum yapmayı unutmayınn yeni bölüm çarşambaaa! Sizleri seviyorummm 🤍🤍✨🦋😘