MÜHÜR

24. Bölüm

Defne'nin sesini duyan doktor ve hemşireler hemen odaya gelip Özlem'e müdehale ederler ve daha sonra ilaç verip Özlem'i uyuturlar.

Defne ve Doktor kapının önünde konuşuyodur*

Doktor: Siz hastanın tam olarak neyi oluyosunuz?

Defne: Bi yakınıyım diyelim, durumu nasıl doktor bey?

Doktor: Hastalığı çok geç fark edilmiş ve dolayısıylada tedaviye çok geç kalınmış.

Defne: P-peki hiç mi şansı yok?

Doktor: Çok üzgünüm ama %1 bile değil. Siz görebiliyorken iyice görün. Korkarım çok az zamanı kaldı.

Defne: Nasıl yani? Siz doktorsunuz, ben de doktorum hastalarınıza nasıl ömür biçebiliyorsunuz?

Doktor: Defne hanım çok üzgünüm ama durum bu. Hastamızın başka yakını var mı?

Defne: İ-iki tane çocuğu var ama..

Doktor: Ama?

Defne: Ama görüşmüyolar.

Doktor: Böyle bir durumda bile mi gelmediler annelerini görmeye?

Defne: Özlem hanım ikisine de söylememi istemedi, bana acımalarını istemiyorum dedi ama artık söylemem gerek sanırım.

Defne doktorun yanından ayrılıp hastane çıkışına doğru ilerlerken Barış'ı arar.

Barış: Efendim aşkım?

Defne: Barış acil konuşmamız lazım.

Barış: Defne sen iyi misin? Kötü bir şey mi var?

Defne: B-ben iyiyim buluşmamız gerek sana anlatmam gerekenler var.

Barış: Tamam sen konum at ben hemen geliyorum yanına.

Defne: Tamam.

Telefonu kapatır ve ilerde bir yere geçip Barış'a konum atar*
__________________________________

Barış: Defne bak korkutuyosun benim sana anlatmam gerekenler var buluşmamız gerek dedin şimdi de susuyosun (ellerini tutar) Hadi anlat ne oldu? Sen iyisin değil mi?

Defne: Barış ben iyiyim ama... (yutkunur)

Barış: Ama ne?

Defne: Annen iyi değil.

Barış birden ciddileşir Defne'nin tuttuğu ellerini bırakır.

Barış: Benim annem yok.

Defne: Barış b-biliyorum sen de Kader de ona çok kızgınsınız, çok kırgınsınız ama durum ciddi.

Barış: N-neyi varmış?

Defne: Nasıl söyleyeceğini bilemez bi' süre sessiz kalır.

Barış: (hafif yüksek sesle) Söylesene Defne ne olmuş? Neyi vermış?

Defne: A-annen ölüyo Barış.

Barış sesli bi kahkaha atar.

Defne anlamsız ve bi' o kafadar da şaşkın gözlerle bakar Barış'a.

Barış: Ah Defne' m sen de buna inandın mı ya (güler) Kendini acındırmak, bizimle barışmak için yalan söylüyodur o.

Defne ciddiyetini bozmaz.

Defne: Barış bak biliyorum kabullenmek çok zor ama yalan değil gerçek b-ben yanından geliyorum, hastaneden.

Barış'ta ciddileşir.

Barış: Hastane mi?

Defne: A-anneni hastaneye yatırdılar A-akciğer kanseri, hastalığı çok geç fark edilmiş. S-son evredeymiş sizin bilmenizi kesinlikle istemiyordu, çocuklarımın bana acımalarını istemiyorum dedi ama d-doktor görebiliyorken görün dedi.

Barış: Ayağa kalkar* (bağırarak) Ne diyosun sen Defne!! (yine bağırarak) O-olamaz olamaaaz, olamaz bu (gözlerinden yaşlar süzülür) Yalan, yalan yalan söylüyodur o yalan.

Defne de akan gözyaşlarına engel olamıyodur. Kalkıp Barış'a sımsıkı sarılır ve teselli edercesine saçlarını sever.

İkisi de ağlıyodur*

Barış: B-ben kardeşime ne diyeceğim zatan bi annen yoktu şimdi de tamamen mi gidiyo diyeceğim, nasıl söylerim?

Defne söyleyecek bir şey bulamıyor ağlıyodur.

Barış kendini biraz daha toparladıktan sonra ikili Kader'i okuldan alıp ona da her şeyi anlatırlar. Barış biraz daha güçlü durmaya çılışıyodur fakat Kader bunu başaramaz çökmüştür resmen.

Çok ağlıyodur*

Barış ona sımsıkı sarılır*

Kader: (zar zor konuşur) A-abi lütfen, lütfen yanına gidelim bu zamana kadar doğru düzgün göremedim (daha çok ağlar) En azından ölmeden göreyim, o benim yanımda olmadı ama en azından ölürken ben onun yanında olayım.

Barış akan gözyaşlarını tutamıyor aynı zamanda da kardeşini teselli etmeye çalışıyodur.

Barış: T-tamam gidicez tamam.

Defne Barış ve Kader'i Özlem'in kaldığı hastaneye götürür.

Kader koşarak hemen Özlem'in odasına yönelir ancak Barış durur.

Barış'ın durduğunu gören Defne de yanına gider.

Defne: Aşkım hadi.

Baeış: Yok..

Defne: Anlamadım?

Barış: Şuan zamanı değil.

Defne: Barış ne diyorsun anlamıyorum.

Barış: Defne benim gitmem lazım.

Defne: N-nereye?

Barış: Yalnız kalmam düşünmem lazım benim.

Defne: Ama, ama geleceksin değil mi? Çok geç olmadan anneni görmeye geleceksin?

Barış: Gitmem gerek Defne

Barış Defne'nin cevap vermesini bile beklemeden arkasını dönüp gider.

Defne: (kendi kendine) Ah sevgilim hata yapıyorsun ama inşallah çok geç olmadan farkına varırsın.

Kader Özlem'in odasından içeri girer.

Kader: 🥺

Özlem'i hala uyutuyolardır.

Defne de gelir. Defne elini Kader'in omzuna koyar.

Kader: A-abim nerede?

Defne: Abin iyi değil, yalnız kalmaya ihtiyacı varmış, a-ama gelecek (içinden) İnşallah yani.

Kader: Annem bu haldeyken nasıl gidebiliyor? Eğer geldiğinde çok geç olur a-annem onu görmeden ö....

Defne keser*

Defne: Sarılır* Hişş öyle olmayacak.

Kader de sarılır.

Kader: Çok korkuyorum Defne abla.

Defne: (saçlarını sever) Biliyorum canım, biliyorum.

Kader Defne'den ayrılıp yavaşça Özlem'e yaklaşır. Özlem hala baygın, uyuyodur.

Kader yavaşça Özlem'in elini tutar.

Kader:🥺

Kader: Anne...

Selamlaaar 🤍 Nasıl buldunuz bölümüü? Sevdiyseniz oy verip yorum yapmayı unutmayıın. Yeni bölüm çarşambaaa! Sizleri seviyorumm 💗💗✨🦦