Zawgyi
"အဟြတ္... အဟြတ္... "
"သခင္ေလး... စိတ္ကိုေလ်ာ့ပါ။ ေခ်ာင္းေတြဆိုးေနၿပီ။ သခင္ေလး ေသာက္ေနက်ေဆး ယူလာတယ္ မဟုတ္လား။ ဘယ္နားထားလဲ။ ကြၽန္မသြားယူေပးမယ္။ ေရာဂါအေျခအေနမဆိုးလာေအာင္ အခု ေဆးေသာက္ထားရေအာင္။ "
ေရွာင္းက်န္ ့တစ္ေယာက္ ေခ်ာင္းဆိုးေနေလၿပီ။ လက္သီးဆုပ္ၿပီး ေဒါသထိန္းခ်ဳပ္ထားရေသာေၾကာင့္ သူ၏လက္မ်ားပင္ တုန္ေနေလသည္။
က်န္႔ေကာတစ္ေယာက္ မိမိေျပာလိုက္ေသာစကားေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရသျဖင့္ ရိေပၚ ဝမ္းနည္းမိသည္။ ရိေပၚကို မုန္းသြားၿပီလား က်န္႔ေကာရယ္။ က်န္႔ေကာကို ျမတ္ႏိုးၿပီး ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ ရိေပၚဒီလို ဆံုးျဖတ္မိတာပါ။ က်န္႔ေကာရဲ႕အမုန္းကို ရိေပၚ ေက်ေက်နပ္နပ္ ခံယူပါ့မယ္။ ရိေပၚရဲ႕ အနားမွာပဲ က်န္႔ေကာ ရိွေနေပးပါ။
"ဝမ္ရိေပၚ..... မင္းက ငါ့ကို ဒီလိုမ်ဳိး ေက်းဇူးဆပ္လိုက္တာေပါ့။ ဟုတ္လား..... အဟြတ္.. အဟြတ္... "
"မင္းသား ထင္ခ်င္သလိုထင္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေျပာထားတဲ့အတိုင္းပဲ။ ျပန္မျပင္ဘူး။ မနက္ျဖန္ မဂၤလာပြဲမွာ ေတြ႕ၾကမယ္။ ရိရွန္း.. လာ..အိမ္ေတာ္ကို ျပန္မယ္"
"သခင္ေလး ရိေပၚ..ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ။ "
"ရိရွန္းရာ... ငါ့ကိုဘာမွ မေမးစမ္းနဲ႔။ မနက္ျဖန္ မဂၤလာပြဲကို မျဖစ္မေန တက္ေရာက္ဖို႔ မင္းသားကိုေျပာလိုက္။ ငါ အိမ္ေတာ္ျပန္ႏွင့္ၿပီ။ "
"ဟုတ္ကဲ့...။ မင္းသားေရွာင္း မနက္ျဖန္ မဂၤလာပြဲကို မျဖစ္မေန တက္ေရာက္ပါလို႔ သခင္ေလးရိေပၚက ေျပာပါတယ္။ ရိရွန္း ျပန္လိုက္ပါဦးမယ္"
လို႔ေျပာၿပီး ရိရွန္းတစ္ေယာက္ သခင္ေလးရိေပၚေနာက္ကို အမီွလိုက္ရျပန္ေလသည္။
"သခင္ေလး... အခု ကြၽန္မတို႔ ဘယ္လိုဆက္လုပ္ၾကမလဲ။ စီစဥ္ထားတဲ့အတိုင္းပဲ ဆက္လုပ္ရမလား။ "
"အဟြတ္...အဟြတ္... စီစဥ္ထားတဲ့ အတိုင္းပဲ ဆက္လုပ္မယ္။ သူက ငါ့ကို လက္ထပ္မယ္ဆိုေတာ့လည္း ငါကလက္ထပ္ေပးရတာေပါ့။ "
