Zawgyi
"သခင္ေလး....စားဖိုေဆာင္ထဲမွာရိွတဲ့ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕လူေတြကို ဝမ္သခင္ေလးစားမယ့္ဟင္းေတြထဲ အဆိပ္ခတ္ဖို႔ ကြၽန္မေျပာထားတယ္။ ေႂကြပန္းကန္ထဲမွာ ခတ္ထားမယ္လို႔ သူတို႔ကေျပာပါတယ္။ "
"ေကာင္းတယ္။ "
ၿပံဳးၿပီးေျပာလိုက္သည္။ ႏွစ္ဦးသားစကားေျပာရင္း ေန႔လယ္စာတည္ခင္းမည့္ အေဆာင္သို ့ ေလွ်ာက္လာလိုက္သည္။
ရိေပၚ ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ၿပီးၿပီးခ်င္း ရိရွန္းက ေမးလာသည္။
"သခင္ေလး ေန႔လယ္စာ သံုးေဆာင္ေတာ့မလား။ "
"အင္း... အင္း... အခုပဲ။ ျမန္ျမန္ယူလာခိုင္းလိုက္ေတာ့။ "
"ဟုတ္ကဲ့ပါ သခင္ေလး။ မမတို႔.... ဟင္းပန္းကန္ေတြ ယူလာလို႔ရၿပီ။ မင္းသားေရွာင္းက ဒီခံုမွာ ထိုင္ပါ။ "
ေရွာင္းက်န္႔ေခါင္းၿငိမ့္ၿပီး အသိအမွတ္ျပဳလိုက္သည္။
စားပြဲေပၚသို႔ ပထမဆံုး ခ်ေပးလာေသာ ဟင္းအမယ္မွာ ဝက္သားနီခ်က္။ ထိုဟင္း ထည့္ထားေသာ ပန္းကန္မွာ ေႂကြပန္းကန္ျဖစ္သည္။
ေရွာင္းက်န္႔ ေႂကြပန္းကန္ကို ၾကည့္ေနတုန္း ျမင္ကြင္းထဲသို႔ တူတစ္စံု ေရာက္လာသည္။ တူကိုင္ထားတဲ့ လက္ပိုင္ရွင္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူကိုင္ထားသည့္ တူကိုေမးေငါ့ျပသည္။ အဓိပၸာယ္က သူ႕ကို ဟင္းထည့္ေပးေပါ့။
"မင္းသားေရွာင္းတို႔ဆီမွာ အိမ္ေထာင္ဦးစီးကို အရင္ ဟင္းထည့္ေပးရတယ္မလား။ ဒီမွာလည္း ဒီလိုပါပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ မင္းသားေရွာင္းက ရိရွန္းရဲ႕ သခင္ေလးကို အရင္ ဟင္းထည့္ေပးရပါမယ္။ "
ဒါမ်ဳိးဆို ေရွာင္းက်န္႔တို႔က ႀကိဳက္တာေပါ့။ ေႂကြပန္းကန္ထဲမွာ အဆိပ္ခတ္ထားတာေလ။ ျမန္ျမန္ထည့္ေပးသင့္တယ္.... ဟုတ္တယ္မလား။
"ဒါေပါ့... ဒါေပါ့...။ ငါတို႔ရဲ႕ ရိေပၚေလးကို အရင္ထည့္ေပးသင့္တာေပါ့။ ဟုတ္တယ္မလား...အဟင္း.. "
ၿပံဳးၿပီးစကားေျပာရင္း ဝက္သားနီခ်က္ပန္းကန္ထဲမွ ဝက္သားတစ္ဖတ္ကို တူျဖင့္ညႇပ္ယူၿပီး ရိေပၚရဲ႕ တူထဲသို႔ ထည့္ေပးလိုက္သည္။
