Zawgyi
"ညီလာခံ သိမ္းမယ္။"
ဘုရင္မႀကီးမိန္႔ၾကားလိုက္သည္ႏွင့္ ဝန္ႀကီးအားလံုးကလည္း ခန္းမအတြင္းမွ အျပင္ဘက္သို႔ အလွ်ဳိလွ်ဳိထြက္ခြာသြားၾကသည္။
ဘုရင္မႀကီးက ရိေပၚကို စိတ္ပ်က္ေနသည့္ အမူအရာျဖင့္ ၾကည့္လာသည္။
"အားဝမ္...။ မင္းဟာက ဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ မင္းနဲ႔ အဲ့ဒီမင္းသားနဲ႔က မေန႔ကမွ လက္ထပ္ၿပီးတာေလ။ အခုဟာက...... "
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ မယ္ေတာ္ကလည္း"
"မင္းဟာက မျဖစ္ႏိုင္လို႔ပါဟယ္။ "
"ဘာလို႔မျဖစ္ႏိုင္ရမွာလဲ မယ္ေတာ္ကလည္း။ အခု ကြၽန္ေတာ့္ၾကင္ရာေတာ္ကို ျပန္လႊတ္ေပးေတာ့ေနာ္။"
"..........."
"ေနာ္.. လို႔။ မယ္ေတာ္"
ဘုရင္မႀကီးအနားကိုကပ္ၿပီး ေရွာင္းမင္းသားကို ျပန္လႊတ္ေပးေအာင္ ခြၽဲေနမိသည္။
-----------------
အခ်ဳပ္ခန္းထဲတြင္ အခ်ဳပ္သားဝတ္စံုႏွင့္ လူႏွစ္ေယာက္ရိွေနသည္။
"သခင္ေလး ကြၽန္မတို႔ လူေတြ အျပင္မွာ ေစာင့္ေနၾကပါတယ္။ ကြၽန္မတို႔ အခ်က္ျပလိုက္တာနဲ႔ သူတို႔ လာပါလိမ့္မယ္။ "
"ေနဦး ေရွာင္ရွန္း။ အခ်က္မျပေသးနဲ႔ဦး။ ငါတို႔ မပိုင္ႏိုင္ရင္ အကုန္လံုးမိသြားႏိုင္တယ္။ "
"ဟုတ္ကဲ့ပါ သခင္ေလး"
"ဝမ္ရိေပၚ.....ဝမ္ရိေပၚ..... ။ သူနဲ႔ ေတြ႕မွပဲ ငါမေရာက္ဖူးတဲ့ ေနရာေတြ ေရာက္ဖူးေတာ့တယ္။ ဟက္..... ငါ သည္ကေနထြက္တာနဲ႔ မင္း ေသဖို႔သာျပင္ထား။ "
အခ်ဳပ္ခန္းထဲမွ ႀကံဳးဝါးသံက နည္းနည္းေတာ့ ေက်ာခ်မ္းဖို႔ေကာင္းသည္ဟု ထင္မိသည္။
"ဟတ္ခ်ဳိး"
"အားဝမ္..... ေနမေကာင္းဘူးလား။ အခုလို ျဖစ္လာၿပီဆိုေတာ့ က်န္းမာေရးကို ပိုဂ႐ုစိုက္သင့္တယ္ေနာ္။"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ မယ္ေတာ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဂ႐ုစိုက္ပါ့မယ္။ အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ၾကင္ရာေတာ္ကို ျပန္လႊတ္ေပးေတာ့ေနာ္ မယ္ေတာ္"
မ်က္ေတာင္ေလးကို ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္ရင္း ခ်စ္စရာေကာင္းစြာျပဳမူၿပီး ေတာင္းဆိုေနသည္။
-----------------
ခန္းမေဆာင္ တစ္ခုအတြင္း ေရွာင္းက်န္႔ႏွင့္ သူ႕ကိုယ္ရံေတာ္ ေရွာင္ရွန္းတို႔ ရိွေနေလသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေရွ႕တြင္ ပစၥည္းမ်ားတင္ထားေသာ ဗန္းငယ္ကေလးမ်ားကို ကိုယ္စီကိုင္ထားေသာ အေစခံမ်ား တန္းစီရပ္ေနၾကသည္။
