one of these nights • rosékook

2.3

Bu gece şeytanla dans ediyorsun bebeğim. 
Sanki yarınlar yokmuş gibi içelim.
Cehennemin şerefine günahlar işleyelim.
O sevdiğin şeytan aslında benim.

Bir yapılacaklar listem vardı gökyüzünde yıldızlar süzülürken o yıldızların güzelliğine bakıp minik bedenimle salıncakta sallanırken oluşturduğum. Defterin her köşesini tıpkı parlayan yıldızlar gibi çeşitli çeşitli çıkartmalarla donatmış, her tarafını maviyle süsleyerek altın sarısı rengi kalemimle büyük harflerle RPC yazmıştım. Onu bana ait kılmış, sayfalarına kendimden parçalar katmıştım.

Ardından elime kurşun kalemimi alarak yazmaya başlamıştım. 1. Bir ağaca tırmanmak ve orada favori müziklerimi dinlemek istiyorum. Haylaz bir çocuk olduğum ve sürekli düşüp bacaklarımı kanattığım için ağaca tırmanma iznim yoktu, başıma bir zarar gelebileceği için izin verilmemişti. 2. Disneyland'ı ziyaret etmek istiyorum. Esasen gidebilme imkanım bulunuyordu ancak çoğu günüm evde tıkılı geçtiği için zor bir imkandı, bu yüzden bunu imkanlı hale getirip onunla gitmek; doyasıya eğlenmeyi düşlüyordum. 

3. Ailem ve arkadaşlarımla pikniğe gidip tüm gün boyunca onlarla konuşup oyunlar oynamak istiyorum. Tabii ilk önce arkadaş edinmem gerekiyordu çünkü hiç arkadaşım yoktu, arkadaşlık kavramını 8 yaşıma kadar öğrenememiştim. Bilmiyordum ki arkadaş nedir, nasıl olunur, neler yapar, bir arkadaşla nasıl vakit geçirilir... Zaten bu yapılacaklar listesini de 8 yaşımdan sonra hazırlamıştım, o nedenle böyle bir madde ekleyerek gelecekte gerçekleştirmeyi gönülden dilemiştim. 

Sonrasında devam etmiştim yazmaya. 4. Çocuklar için bir hikaye kitabı yayınlamayı istiyorum, ilham veren bir şey olsun. Çocukları, çocuk olmayı nedensizce çok seviyordum. Anlamsız bir şekilde benim için ayrı bir yere sahipti çocukluk kavramı, ben de diğer çocuklar için bir şeyler yapmayı hayal etmiştim. 5. İlk aşkımın eğlenceli olmasını istiyorum. Bunu gençliğim olarak hatırlamak istiyorum. Masallarda, hikayelerde, filmlerde, dizilerde herkes aşık oluyordu. Hep aşık olunuyordu. Bu duyguyu çok merak etmiştim küçükken, aşık olanlara özenesim gelmişti. Hatta bir gün yoldan geçen benden birkaç yaş büyük bir çocuğa "Bana aşık olur musun?" diye sormuşluğum bile vardı. 

Çevremdeki insanlar hayret verici bir şekilde bana bakarken o çocuğun soruma cevap vermesini daha göremeden zorla eve getirilmiştim. Bana aşkın çocuklar için olmadığı, buna anca büyüyünce deneyimleyebileceğim söylenmişti. Ben de bu yüzden not düşmüştüm defterimin sayfasına. Bunu gençliğim olarak hatırlamak istiyorum. Mutlaka büyüyünce aşık olacağım demiştim kendi kendime. 

6. ve son olarak, umarım bir gün onun gibi bir şarkıcı olabilirim. Bunu yazarken deftere ışıl ışıl bakmış olduğum aklımdan çıkmıyordu. En çok bu maddenin gerçekleşmesini istemiştim, n'olur gerçek olsun, ileride ben de iyi bir müzisyen olabileyim diye Tanrı'ya dua etmiştim. Müziği çok seviyordum çünkü. Öyle böyle değil, onunla hayat buluyordum. Doğduğumdan beri şarkılarla büyümüş, 4 yaşımda mikrofonun başına geçerek şarkı söylemeye başlamış, 5 yaşımda piyano çalmayı öğrenmiş; sonrasında bu serüvenime dansı da katarak devam etmiştim. 

Onun gibi olmak istiyordum. Onun gibi müziğe adımı yazdırmak istiyordum. Konserler vermek, insanlarla içli dışlı olmak, bestelediğim şarkıları ve yazdığım sözleri onlarla buluşturmak istiyordum. Sıkı sıkı tutunduğum, bir türlü kopamadığım, asla vazgeçemediğim hayalimdi bu benim. Kendimi hep ilerisi için sahnede görüyordum, başka bir yere asla konduramıyordum. 

Bu yapılacaklar listesinden sadece üçü gerçekleşmişti; birinci, ikinci ve üçüncü madde. O öldükten sonra bir ağaca tırmanmış, yüreğimdeki yangın ve beni mahvedecek kadar o güçlü acıyla şarkılarını dinleyerek onun ölümünün gerçekliğini kabul etmeye çalışmıştım.