Killer.||Yeager.

☹

Titreyen elleri, bıçağı daha fazla tutamamış elinden düşürmüştü. Şok içerisinde, yerde yatan cansız bedene bakıyordu.

Yeşil gözleri korku ve pişmanlıkla dolarken, nefes almak bile onun için oldukça zordu.

Kanlı ellerini, ağlayarak pantalonuna sürdü ve acı bir çığlık atarak ağlamaya devam etti. Kimsenin pek kullanmadığı, girmekten korktuğu bir sokaktı burası.

Hoş, birine yakalanma ihtimali olsaydı bile şuanda bunu düşünemiyordu. Bunu düşünebilecek kadar sağlıklı değildi psikolojisi.

Adamı sıkıca tutarak salladı.
"UYAN!UYANSANA BE! LANET HERİF ÖLMEDİN BİLİYORUM, UYANSANA!" Diye bağırdı.
Ancak içten içe biliyordu ki; karşısında yatan kişi çoktan ölmüştü.
"AAAH!" Başını eğip, adamın beyaz gömleğine sıkı sıkı tuttu ve başını adamın göğsüne yasladı.
"KALK, LÜTFEN!"

Elbette adam hareket etmemişti.
Son nefesini verirken bile dediği şey hâla kulaklarında yankılanıyordu.
"Olmaktan korktuğun şey oldun, bir katil!"

"Hayır, hayır, hayır hayır!"
Hıçkırıklarını tutmakta zorlanmaya başlamıştı.
"Lütfen..."

Beş dakika kadar o şekilde durduktan sonra, yavaşça adamı serbest bıraktı. Çalan telefonunu umursamamaya çalışsa da, ısrarla çalmasından rahatsız olarak cebinden çıkardı.
Arayan kişiyi gördüğünde, gözlerinden bir damla yaş daha akıp telefonunun ekranına düşmüştü.

Çağrıyı cevaplayarak, titreyen elleriyle yavaşça kulağına götürdü.
"E-efendim?"

"Neredesin sen? Saat kaç oldu farkında mısın?! Carla Teyze, Grisha Amca ve Zeke Abi seni deli gibi merak ediyor! Aramalarına da cevap vermemişsin, sen- sen ne yaptığını zannediyorsun Eren? Ailen ve ben korku içerisindeyiz!"

"Roselia..." diye fısıldamıştı.
Daha da konuşmadı.

"Eren?"
Bu sefer telefondaki seste sinirden eser kalmamıştı. Daha çok korkmuş gibiydi.
"Eren? Eren, iyi misin? Neredesin? Seni almaya geleyim mi? Bir şey mi var, neden ağlıyorsun? Bir yerine mi bir şey oldu? Hemen adresini at, oraya geliyorum!"

"Ben...birini ö-öldürdüm..."
Kanlı elimi yüzüne götürüp tekrar ağlamaya başladı.
"Bunu nasıl yaptım! Aptal ben, aptal! Aptal!" Eliyle kafasına vurmaya başladı.
"Ben bir katilim Roselia!"

"N-ne ne diyorsun sen? İyi misin? Alkol mu aldın yoksa Eren?"

"Birini öldürdüğümü söylüyorum sana! Ben bir katilim diyorum! Ben, bir cinayet işledim diyorum!"

Telefonun öteki ucunda derin bir sessizlik olmuştu.
"Benden korkuyorsun değil mi?" Gözyaşlarını koluna sildi." Ben de çok korkuyorum, Roselia!"

"A-adresin...adresini söyle."

"Ne?"

Kız yutkunmuştu.
"B-bana adresini söyle Eren, seni alacağım...mutlaka."