Killer.||Yeager.

ஐ3ஐ

"Ee, moralin yine bozuk olduğuna göre bir problem var."
Bacak bacak üstüne atarak, kahvesini yudumladı Roselia.
"Anlat bakalım, dinliyorum."

"Ben çirkin miyim?" Diye sordu Eren, elindeki çakmakla oynuyordu." Evet, öyleyim...en çirkin yerimde içim, içim çok çirkin."

Roselia, ona üzülerek baktı.
"Sana bunu kim söyledi?"

"Kimse söylemedi, sadece düşünüyordum. Serena beni sevsin diye ne yapmalıyım?"

Yutkundu.
"Bilmiyorum...bence sen olduğun gibi harikasın, bir şey yapmana gerek yok."

"Beni bu hâlimle sevmiyor."

"Sevmediğine emin misin? Çünkü siz sürekli...bilirsin işte, takılıyorsunuz. Yatak odasında." Gözlerini kahve dolu karton bardağına indirdi.
Cidden, sevdiği insanı bir başka kız için teselli etmek berbat bir şeydi.

"Hayır, sevmiyor. Her yatan insan birbirine aşık olsaydı muhtemelen sende bana-" lafını hızlıca kesmesinin sebebi, Roselia'nın başını hızlıca kaldırıp gözlerini gözlerine dikmeseydi.
"Üzgünüm, bunu unutacağımıza dair söz vermiştik."

Roselia, dudağını ısırıp başını çevirdi.
Şuan cidden berbat hissediyordu.

"Gerçekten özür dilerim, Rosi." Elini tuttu." Üzgünüm, mantıklı cümle kuramıyorum. Sebebini zaten biliyorsun..."

"Sana yardım ettim!" Diye fısıldadı sinirlice. Başını Eren'e çevirip kızgınlıkla ona baktı.
"Bu işte tek değilsin, bencil olmandan sıkıldım."

"Evet, haklısın."

Roselia, elini çekip kollarını göğsünde birleştirerek arkasına yaslandı.
"Ondan vazgeçmelisin, sana iyi gelmiyor Eren. Özellikle de yaptığın hareketlere bakarsak...bu sen değilsin. Sen bu değilsin."

"Yapamam, onu seviyorum..." diye mırıldandı.

"Onu sevdiğin falan yok!" Sesinin yüksek çıktığını fark ettiğinde, boğazını öksürerek temizledi ve daha alçak bir ses tonuyla konuştu;" Onu takıntı yaptın, onu sevmiyorsun."

"Bunu bilemezsin, hayatında hiç kimseyi sevmedin bile." Demişti gözlerini devirerek Eren. "Yani bu konuda senin senpainim."

"Vay be, gerçekten işine gelmediğinde çok acımasız olabiliyorsun."

"Neden Serena'yı elde etmek için senden tavsiye istediğimde hep unut diye akıl veriyorsun. Bu çok kırıcı oluyor, elde etmem imkansız mı sence?"

"İmkansız demedim, gereksiz. Çünkü Serena'nın kendisi gereksiz! Sevebileceğin tonla kız var okulda, başkalarıyla dene ama bu o olmasın."

"Kim mesela?" Diye sordu Eren." Sen mi?"

Roselia, anlamamış bir şekilde ona baktı.
"Efendim?"

"Şaka yapıyorum şaka. Haaah, neyse..." nefesini verip arkasına yaslandı." Her halükarda ondan vazgeçmeyeceğim."

"Sen iflah olmaz bir çomarsın."

"Bu arada onu n'aptın?" Diye sordu Eren." Okula birlikte gelmedik, o yüzden merak ettim."

"Evde lastik eldiven takarak yıkadım, kolonyaladım ve tekrar yıkadım. En sonda göle fırlattım işte."

"Bundan kurtulmamız iyi, haberlerde adı bile çıkmadı şerefsizin."

"Ailesi yakuzalara çalışıyor, muhtemelen ondan ötürüdür." Kahvesinden yudumlayıp masaya geri koydu." Eğer bilinirse; ait olduğu yakuza grubu da ifşalanacak. Muhtemelen üstü kapatıldı. Bize bile kalmadan."

"Sen nereden biliyorsun?" Diye sordu Eren şaşkınca." Bana hiç söylemedin, üstelik onu tanıyor gibi de değildin."

"Elbette onu tanıyordum. Öyle bir durumda 'aaa ben bunu tanıyorum, bu yakuzalara çalışıyor ehehe!' Diyecek değildim ya? Gece yarısı canım çikolata çektiğinde siyah bir arabaya binerken gördüm. Kolunda zaten yakuza dövmesi var. Kolay oldu öğrenmek."

"Sen...bazen senden korkuyorum." Demişti Eren, yanağını eline yasladı." Şimdi ne yapmam gerek? Böyle yaşayabilir miyim..."

"Biliyorsun ya Eren..." gözlerini gözlerine dikti." Dün benim evimdeydin, film izledik. Sabaha kadar."

"Anlamadım?" Diye sordu Eren.

"Benim evimdeydin diyorum. Sabaha kadar benimleydin dün."

Şimdi anlamıştı.
Dünü hafızasında değiştirmeye çalışıyordu.
Çünkü ne kadar üzgün ve pişman olduğunun farkındaydı.

Tebessüm etti.
"Evet, eğlenceli bir geceydi."

*Ufak Bi Spoiler : Yakuza'ya çalışan aile oğullarının katilini rahat bırakır mı:))