A/N: Belangrijke A/N aan het einde!
Twee keer toeterde ze de volgende ochtend toen ze voor Luke's huis tot stilstand kwam. Jessie deed haar motorhelm af en schudde haar haren los. Ze was benieuwd naar wat die dag haar zou brengen. Haar pleegouders waren eindelijk thuis en hadden erg veel zin in en typisch Amerikaanse kerst. Voor die avond stond een etentje gepland met een zakenpartner van meneer Murray, waar Jessie enorm tegenop zat. Maar toen ze eenmaal die ochtend op haar motor naar het huis van haar enigste echte vriend reed, leek ze alles te zijn vergeten. Niet veel later zwaaidde de voordeur open en haastte een verstrooide Luke zich over de oprit naar de straat. De reden dat Jessie hem op kwam halen was dat de banden van Luke's auto, de dag daarvoor, waren lek gestoken op school. Zelf hadden ze niet gezien wie het had gedaan, maar Jessie had zo haar vermoedens. Luke werd altijd wel lastig gevallen door onder anderen Nash, Owen en nog een paar andere jongens van het voetbal team. Het gebeurde altijd wanneer Jessie er niet bij was, zodat Luke er alleen voor stond. Ongelooflijk slap. Toen Jessie en Luke die dag de school hadden verlaten na het gedoe met Calum en Cecilia, zagen ze de lekke banden. Jessie was vastbesloten om het het groepje jongens betaald te zetten. Terwijl ze nog een hand door haar blauwe haren haaldde keek ze toe hoe Luke dichterbij kwam. Hij probeerde snel nog wat boeken in zijn rugtas te stoppen, maar doordat hij aan het rennen was lukte dat niet zo soepeltjes. Een aantekeningenschrift glipte uit zijn hand. Verschiedene papieren vlogen door de lucht en bedekte een deel van de oprit. Jezus, hoeveel aantekeningen kun je hebben..., mopperde Jessie in gedachten. Terwijl Luke vloekend zijn tas neer zette en wat papieren ging verzamelen, stapte Jessie met een zucht van haar motor af om hem vervolgens te helpen. Haar zwarte hakken maakten een ritmisch geluid op de grond terwijl ze de oprit op liep. Ze droeg zwarte skinny jeans met gaten erin, een wit hemdje met daar overheen een zwart leren bikers vest. Luke mompelde vloekend in zichzelf. 'Yo rustig aan, het zijn maar aantekeningen.' Zei Jessie toen ze op haar hurken ging zitten en wat papieren opraapte. 'Ze zijn belangrijk, oké?!' Snauwde de blonde jongen naast haar. Jessie rolde haar ogen. Ze kreeg een sterke drang om iets lulligs te zeggen. 'Als ik nu een lullige opmerking maak ben ik niet echt een goede vriendin, toch?' Vroeg ze maar om om haar drang heen te draaien. Luke mompelde een 'Ja.' en legde de bladen die hij in zijn hand hield op volgorde. Vanuit haar ooghoeken zag Jessie nog een blad in de rozenstruik aan de zijkant van de oprit liggen. Ze stond op om hem te pakken en liet de geïrriteerde Luke zijn aantekeningen sorteren. Toen ze het blad te pakken had wilde ze terug lopen, maar iets trok haar aandacht waardoor ze bleef staan. Met een grijns keek ze naar het blad. Het was geen aantekening, maar een tekening. Jessie was tot haar verbazing erg onder de indruk van Luke's tekenkunsten. Het was een zwart-wit tekening van een groep meiden aan een lunch tafel. Zo te zien zaten ze in de kantine van dezelfde school als die van haarzelf en Luke. Éen meisje kwam duidelijk naar voren in de tekening. Jessie herkende haar niet, maar ze leek te stralen door de manier waarop ze getekent was. 'Luke?'
'Yep?'
'Wie is dit?' Vroeg Jessie toen ze zich had omgedraait naar de gehurkte jongen op de oprit. Ze hield de tekening omhoog en wees naar het stralende meisje aan de lunch tafel. Luke keek op en leek te bevriezen van schrik. Toen hij rood begon te worden probeerdde hij het te verbergen door weer naar zijn aantekeningen te kijken. Jessie lachtte zachtjes. 'Luuuuuuke? Kom op.' Drong ze aan terwijl ze naar hem toe liep. Ze hurkte naast hem neer en legde de tekening op de stapel aantekeningen in zijn handen zodat hij gedwongen werd ernaar te kijken. 'Vertel. Wie is ze?' Luke maakte een bedenkelijk geluidje. 'Oh kom op zeg! Ik doe m'n best om een goede vriendin te zijn!' Lachtte Jessie verontwaardigt. Met een zucht legde Luke zijn hoofd in zijn nek en gaf het op. 'Oké, haar naam is Katy.' Jessie wachtte op details, maar het leek er niet op dat hij het uit zichzelf zou vertellen. 'Oké.... En? Wie is Katy? Hoe ken je d'r en waarom teken je d'r?' Luke kreunde gepijnigd. Hij had totaal geen zin om iemand iets over Katy te vertellen, maar het was Jessie... Ze zou het echt niet van de daken schreeuwen, toch? Luke was niet zo zeker van het antwoord op die vraag, maar besloot Jessie de voordeel van zijn twijfel te geven. 'Uhmm... ze zit in de rij links van ons bij wiskunde... en ehh... ze zit achter me bij Engels... en drie rijen achter me bij bio...' Zei Luke ongemakkelijk terwijl hij zich in zijn nek krabde. Jessie trok een wenkbrauw op. 'Oké, oké. Nu mijn tweede vraag beantwoorden. Waarom teken je haar?' Ze had allang door waarom Luke het meisje in zijn aantekeningen schrift tekende, maar ze wilde het hem horen zeggen. Stiekem genoot ze ervan. Luke begon te hakkelen en kwam onder geen enkele mogelijkheid uit zijn woorden. Een grijns verscheen op Jessie's gezicht. Ze vond het schattig hoe de jongen uit het veld geslagen leek te zijn door het onderwerp. Zijn hele gezicht gloeide waardoor het leek alsof hij een grote hap hete kruiden naar binnen had gewerkt. Al snel besloot ze Luke een handje te helpen. 'Vind je haar soms leuk?' Luke stopte met zijn pogingen om de juiste woorden te vinden en keek eindelijk op naar zijn vriendin. Het bleef stil, dus Jessie vervolgde. 'Misschien iets meer dan leuk?' Vroeg ze op een voorzichtige toon, ookal had ze geen intresse om voorzichtig te doen. Langzaam gaf Luke haar een bevestigend knikje. Tevreden begon Jessie te glimlachen. 'Cool.' Zei ze terwijl ze hem een por in zijn zij gaf en opstond. Verward door Jessie's reactie propte de blonde jongen de laatste papieren in zijn tas en stond ook op. 'Cool?' Vroeg hij. Ondertussen was Jessie al naar haar motor toe gelopen. Ze gaf Luke een "Ja en?" blik terwijl ze een extra helm tevoorschijn toverde. Verward liep hij naar de motor toe. 'Laat me in de pauze effe zien wie die Katy chick is, oké?' Zei Jessie luchtig. Ze duwde de extra helm in Luke's handen en deed vervolgens haar eigen helm op. Aarzelend volgde Luke haar voorbeeld en deed de helm op. Ondertussen vroeg hij zich ondertussen af of hij haar om advies moest vragen, wat Katy betrof. Kon ze wel normaal advies geven of zou ze hem voor schut zetten? Opnieuw gaf hij Jessie de voordeel van de twijfel. 'Jess?'
JE LEEST
Bad Reputation || Calum Hood || UNFINISHED
Fanfiction'Jij bent zo lastig om te begrijpen weet je dat?' Zei hij, ookal wist hij dat het haar niks kon schelen. *WAARSCHUWING: grof taalgebruik