Bad Reputation || Calum Hood || UNFINISHED

Z E V E N

Het was vrijdag ochtend toen Jessie voor de zoveelste keer door haar wekker heen sliep. Mary trok de zachte dekens van de slapende tiener af en schudde haar door elkaar. 'Jessie, kom op. Opstaan, alsjeblieft.' Zei ze op een bijna smekende toon. Jessie kreunde vermoeid en draaide zich op haar rug zodat ze Mary kon zien. 'Eindelijk.' Zuchtte de blonde vrouw zacht. 'Ik heb je ontbijt en lunch in de eetkamer gezet. Nu snel uit bed, omkleden, eten en naar school.' Jessie kreunde opnieuw. 'Ik wil niet.' Mary negeerde haar opmerking en liep de slaapkamer uit. Na een kwartier kwam Jessie in beweging en rolde haar bed uit. Langzaam stond ze op en slofte naar haar kledingkast waar ze zwarte skinny jeans en een wit topje uit haalde. Ze zag er zo tegenop om naar school te gaan. Het ergste was nog dat ze constant in de gaten werd gehouden. Buiten dat docenten blijkbaar van haar situatie op de hoogte waren was haar tutor net een kinderoppas. Ik durf te wedden dat de directeur Calum de opdracht heeft gegeven om me in de gaten te houden, dacht Jessie geïrriteerd. Hij is zo irritant! Echt het oogappeltje van de hele school. 'Ugh.' Kreunde ze. Wat maakt het ook uit, ik ben hier toch zo weg. Daar zorg ik wel voor. En dan hoef ik Calum nooit meer te zien en deze rot familie en iedereen.

Toen Jessie helemaal aangekleed was zocht ze gretig naar een aansteker en het sigarettenpakje waar ze haar joints in verstopte. Ze deed niet eens de moeite om het raam open te zetten en stak een joint op. Na een paar trekjes voelde ze zich al wat meer ontspannen en hing er een grote rookwolk in haar kamer. Jessie bekeek haar nog steeds brandende joint eens goed. Ze had de helft al opgerookt en de hete as viel op de grond. Haar ogen volgden de rook die van het aangestoken uiteinde vrij kwam. Opeens kreeg ze een idee. Nog voor ze de joint tevreden weet aan haar lippen kon zetten stormde Mary de kamer binnen met een geschrokken blik op haar gezicht.

Zoals afgesproken wachtte Calum op Jessie bij zijn kluisje. Calum vond het nog steeds belachelijk dat zijn vader wilde dat hij met Jessie omging. Haar tutor, pff, je kunt het meer haar babysitter noemen, dacht Calum. Zij mag mij niet, ik mag haar niet. Hoe kan dit hele tutor ding dan werken?

Terwijl Calum zich los rukt uit zijn gedachten komen Anna en Ashton aangelopen. 'Hey man, alles goed?' Begroette Ashton hem. Calum knikte met een glimlach. Nog voordat Calum iets kon zeggen vroeg Ashton; 'Moet je nou alweer op Jessie wachten? Djeez, what the fuck.' Calum zuchtte bevestigend. Er viel even een kleine stilte. 'En... hoe gaat het met jullie? Nog steeds in paradise?' Vroeg Calum om de stilte te verbreken. Ashton en Anna keken elkaar grijnzend aan. Even liet Ashton Anna's hand los en boog zich iets voorover om een snelle kus op haar wang te plaatsen. 'Ik neem aan dat het goed gaat.' Zei Calum met een klein lachje. 'Jup, vanavond neemt Ash me mee uit eten en morgen gaan we naar het strand.' Giechelde Anna blozend. 'Heb je zin om morgen mee te gaan?' Calum keek verbaasd op. Hij had best zin om mee te gaan, even weg van alle drukte. 'Uhh ja, lijkt me leuk.' Antwoordde hij en keek zijn donkerblonde vriend even aan om te controleren of het oké was als hij mee ging. 'Top, we halen je morgen rond één wel op.' Glimlachte Ashton. De schelle vertrouwde bel ging en Ashton en Anna zeiden Calum gedag en liepen weg naar hun lokaal. Ongeduldig bleef Calum bij zijn kluisje wachten. Als ze weer te laat is ga ik naar het kantoor van de directeur en zeg ik dat ik het niet meer doe, dacht hij. Net op dat moment hoorde Calum snelle voetstappen in zijn richting komen. Hij draaide zich om en zag Jessie in een versnelde pas aan komen lopen. 'Present.' Mompelde ze zonder hem aan te kijken of te stoppen met lopen. Calum rolde zijn ogen. Here we go again, zei hij in gedachten.

Na een aantal vermoeide lesuren had Calum eindelijk een Jessievrije les. Geschiedenis. Omringt door een grote groep medeleerlingen en vrienden liep Calum het lokaal binnen. Jessie en Calum hadden ondanks de gedwongen begeleiding geen woord verder met elkaar gewisseld. Geen van beide had daar erg in. Calum nam plaats op zijn gebruikelijke plek bij het raam. Vanuit het raam kon hij de kunstlokalen op de begane grond goed zien. Het was altijd wel leuk om te zien waar mensen aan werkten bij de kunstklassen. Normaal gesproken tijdens zijn kunstlessen was hij te geconcentreerd op zijn eigen werk dat hij nooit goed het werk van anderen had kunnen bekijken. In het eerste lokaal zag hij leerlingen in groepjes met hout werken. Wat ze aan het maken waren kon hij niet zien, maar iedereen was druk bezig. In het lokaal daarnaast werd een presentatie gegeven over, wat Calum gokte, kleuren. 'Pak je boeken en blader naar bladzijde 34 in je tekstboek.' Klonk de stem van de vrouw die voor de klas stond. Calum kende haar als mevrouw Wright. Ze was klein, had zwart haar met grijze ouderdoms plukken en een klein rond brilletje. De meeste mensen zouden haar inschatten als een strenge, tang, maar ze was eigenlijk best aardig. Natuurlijk was ze af en toe streng, maar alleen als de klas te druk was. De les begon met een inleiding over de franse revolutie. 'Wie weet wat de drie standen des tijds in Frankrijk waren?' Vroeg mevrouw Wright. Meteen schoot Calum's hand in de lucht. Alle ogen richtten zich op de grijnzende jongen bij het raam. 'Calum.' Gaf de docent hem de beurt. 'De eerste stand waren de adel, de tweede de geestelijke en de derde stand was de burgerij.' Antwoorde Calum simpel. Mevrouw Wright glimlachte tevreden. Ze was blij dat ten minste één leerling het antwoord wist en had opgelet de voorgaande jaren. 'Correct.' Zei ze. De les ging verder en Calum wist elk antwoord op elke vraag die gesteld werd.

 Na het zoveelste antwoord goed te hebben keek hij even uit het raam. Net toen hij zijn ogen weer op de docent wilde richten merkte hij iets op. What the fuck?! Het kunstlokaal waar een paar minuten geleden nog druk met hout gewerkt was stond nu blauw van de rook. Calum voelde een onaangename spanning in zijn buik. Is er brand? Vroeg hij zichzelf af. Hoe is het ontstaan? Is het aangestoken door iemand of is het gewoon een rookbom? Calum herinnerde zich dat een paar jaar geleden Nash en Owen een aantal rookbommen in de kantine hadden laten ontploffen, hij zou het niet gek vinden als ze dat nu weer hadden gedaan. Maar het konden Nash en Owen niet zijn, want ze zaten in dezelfde klas als hij. Calum keek over zijn schouder naar de twee jongens achter hem. Nash lag met zijn hoofd in op zijn armen naar het bord te staren en Owen zat briefjes te schrijven aan het meisje achter hem. Calum was nieuwsgierig naar de rook en besloot het te controleren. 'Uh, mevrouw? Mag ik even naar de wc?' Vroeg hij door de uitleg van zijn docente heen. Mevrouw Wright keek hem even verbaasd aan. 'Snel dan.' Zei ze uiteindelijk. Meteen stond Calum op van zijn stoel en liep het lokaal uit. Hij had een slecht voorgevoel over wie de brand had gesticht. Toen hij bij het trappenhuis kwam ging er een hard alarm af. De rookmelders begonnen te piepen en de sproeiertjes die aan het plafond hingen sprongen aan. Calum sprintte de trap af richting de kunstlokalen. Alle deuren stonden open en leerlingen renden hoestend langs hem heen op zoek naar de nooduitgang. Toen Calum door de groepjes leerlingen heen was kwam hij tot stilstand en bedekte zijn mond en neus met zijn hand. Aan het eind van de gang kwamen er grote vlammen uit vier prullenbakken. Calum kon amper iets zien, maar nog net genoeg om een vel blauwe vlek door de rookwolk heen op te merken. Hij rende ernaartoe. Toen hij dichterbij was kon hij het meisje helemaal zien. Ze stond met haar rug naar hem toen bij de brandende prullenbakken. Calum greep haar schouder en draaide haar om. Voordat hij iets zei merkte hij haar mondkapje op. Ze zag er heel anders uit met het witte kapje over haar mond en neus, maar Calum besteedde er niet meer aandacht aan dan een snelle blik. 'Wat de fuck ben je aan het doen?! Ben je gek ofzo?!' Schreeuwde hij schor. Zijn keel voelde ruw en pijnlijk. Ook begon Calum zich een beetje licht in zijn hoofd te voelen. Jessie rukte zich los uit zijn greep en gooide wat meer hout in de brandende prullenbakken. Calum voelde zich draaierig en volgde haar wankelend. De hand waarmee hij zijn mond en reus had beschermd was al naar beneden gezakt waardoor hij een dikke wolk rook in ademde. Calum was woedend en probeerde Jessie weg te trekken bij het vuur. 'Wat doe je nou, wil je dood ofzo?! We moeten nu gaan!' Hoeste hij terwijl hij aan Jessie's arm begon te trekken. 'Laat me los idioot! Je verkloot alles weer!' Kreeg hij als antwoord. Waarom wil ze niet luisteren?! We moeten hier weg! Dacht Calum gefrustreerd. 'Jessie!' Riep hij. 'Laat me met rust!' Snauwde ze. Al snel begaven zijn benen het en viel Calum vermoeid op de grond. Jessie liet het laatste beetje hout in de prullenbak vallen en keek op toen ze Calum's hand niet meer op haar arm voelde. Ze draaide zich razend snel om en keek neer op het bewusteloze lichaam voor haar. 'Shit.' Fluisterde ze.

A/N:

Hii, sorry dat het niet zo'n groot hoofdstuk is, maar mijn vakantie is best druk. Ik doe mijn best om te schrijven wanneer ik kan maar het lukt heel vaak niet of maar tien minuten. Dus verwacht niet van me dat er heel veel updates komen, maar ik doen mijn best om zo snel mogelijk iets nieuws klaar te hebben. Dit geldt natuurlijk ook voor mijn andere verhalen.

Ik heb dit hoofdstukje niet na gelezen, dus het zou kunnen dat er fouten in staan.

Hoe is trouwens jullie vakantie tot nu toe?

Als je dit hoofdstuk leuk vond, laat alsjeblieft een berichtje achter in de comments en geef alsjeblieft een stem want dat helpt echt heel erg. Heel erg bedankt voor al jullie steun op al mijn verhalen tot nu toe! Het betekent echt veel voor me.

xxxx

Sasha