N E G E N

1.4K 79 12
                                    

'Sterf!' Riep Michael naar de televisie tegenover zijn bed. Zijn vingers gingen razend snel over de X-box controler en zijn gezicht stond gefocust. Calum en Michael waren al twee uur Dead Island aan het spelen in Michael's slaapkamer. De gordijnen zaten dicht en het enigste licht in de kamer kwam van de tv vandaan. Michael was ongelooflijk goed in het spel. Hij werd omsingeld door zombies en wist ze allemaal op een gruwelijke manier af te maken. Calum daarintegen was slecht vergeleken met Michael. Wanneer hij in het spel omsingeld werd was het bijna een hopeloze zaak, maar Michael schoot hem dan al bijna altijd te hulp. Toen Calum voor de zesde keer game over was liet hij zijn controler voor zich op het bed vallen. 'Wat vind je van Jessie?' Vroeg hij opeens uit het niets. Michael die nog steeds geconcentreerd naar het beeldscherm keek, maakte een bedenkelijk geluidje. 'Umm ze is best cool.' Zei hij droog. Calum's blik was ook op het beeldscherm gevestigd, maar zijn gedachten waren er niet helemaal bij. 'Best cool?' Vroeg hij fronsend. 'Ja man, heb je die motor van d'r gezien? Ziek vet.'

'Ja, maar ik bedoel wat vind je van haar?'

Even was het stil. 'Sterf!' Riep Michael naar één van de zombies in het spel. 'Sorry, wat zei je?' Calum rolde met zijn ogen. 'Ik vroeg wat je van haar vind, niet van haar spullen.' Zei hij opnieuw. 'Uhmm, geen idee man. Hoezo?' Antwoorde Michael. Calum scheurde zijn blik van de tv los en keek omlaag naar zijn handen. 'Nah, gewoon. K weet nie.'

Michael bleef geconcentreerd naar het beeldscherm kijken, bijna zonder te knipperen. 'Vind je haar leuk ofzo?' Vroeg hij. Calum trok een vies gezicht. 'Wat? Nee. Ik vroeg me gewoon af waarom ze me uit de school had gesleept. Ik bedoel, ze had me net zo goed kunnen laten liggen, want de brandweer had me optijd uit het gebouw kunnen halen.'

Eindelijk zette Michael het spel op pauze en draaide zich om naar zijn beste vriend. 'Waarom denk je daar over na?' Vroeg hij met een verward gezicht. Calum haalde zijn schouders op. 'Omdat ze me haat?' Antwoorde hij twijfelachtig. Hij begreep niet wat er met Jessie aan de hand was. Ze haat me toch? Vroeg hij zichzelf in gedachten af. Ze is zo moeilijk te begrijpen! Eerst haat ze me, daarna staan we te tongen in Cecilia's keuken. Daarna haat ze me weer en dan red ze me uit een school die blauw van de rook staat. What the fuck?!

'Achja, misschien dacht ze dat je het niet zou halen en wilde geen moord op haar geweten hebben.' Zei Michael na een tijdje en draaide zich weer terug naar zijn zombiespel. Michael was de enigste die hij verteld had wie de brand gesticht had. Hij is al jaren mijn beste vriend en de enigste die ik dit toe kan vertrouwen, zei Calum in gedachten tegen zichzelf. Als ik het aan Ashton had verteld, wist Anna het ook en ja... Anna praatte veel. Niet express maar ze ratelt soms door om een gesprek gaande te houden en soms glipt er dan net iets over haar lippen die ze niet had mogen zeggen. Nash en Owen waren goede vrienden, maar geen vrienden die je geheimen toe vertrouwd. En dan heb je de rest van zijn vrienden die verder van hem af stonden dan Nash en Owen. Nee, Michael was de enige die hij dingen kon vertellen. 'Moet ik m'n vader vertellen dat Jessie de brand heeft veroorzaakt?' Vroeg Calum na een tijdje. Michael fronste diep. 'Nah, dat is snitchen. Dat doe je niet. En daarbij denk ik dat ze soweiso met opzet een groot vuur wilde stichten in de school, dus ze zal de consequenties wel weten... neem ik aan.' Antwoordde hij. Calum knikte. Het leek er inderdaad op alsof ze van school getrapt wilde worden. Waarom? Oké, iedereen haat school, maar iedereen wil uiteindelijk een goede baan enzo. Ze is al van van twaalf andere scholen afgestuurd, is dat niet genoeg? Calum schrok op uit zijn gedachten toen Michael opnieuw 'Sterf!' uitriep. Uiteindelijk pakte hij zijn controler weer op en wachtte tot Michael de game herstartte.

Anderhalf uur later verliet Calum Michael's huis. Michael woonde een paar straten verderop en dus liep Calum door het donker terug naar huis. De lantaarnpalen stonden allemaal aan en verlichtte de straten die Calum passeerde. Het was best wel fris en Calum had spijt dat hij niet eens een vest had mee genomen. Met stevige passen en zijn armen over elkaar geslagen kwam hij aan in zijn eigen straat. De villa aan het eind van de straat was goed te zien. Door de meeste ramen scheen licht en de opricht werd door kleine spotjes verlicht. Toen Calum verder de straat in liep zag hij een silhouet op de stoep voor de oprit van de villa zitten. Hij bleef abrupt staan. De blauwe haren die zachtjes mee waaiden in de wind waren duidelijk te zien, alsof de kleur nooit vervaagde. Kleine rookwolkjes stegen op van het brandende puntje van de sigaret die los tussen de vingers van het meisje zaten. Calum bleef alleen maar kijken. 'Jessie, kom naar binnen straks word je verkouden!' Klonk een bezorgde, hoge stem. Het snelle geklik van een paar hakken kwam dichterbij. Een jonge vrouw kwam naar Jessie toe gerent vanuit de villa. Het duurde even voordat ze Jessie bereikt had, maar dat hield haar niet tegen. 'Wat doe je hier buiten, straks wordt je nog ziek.' Hijgte de vrouw terwijl ze naast Jessie neerknielde. In haar hand hield ze een lange jas, die ze zorgvuldig om de schouders van het blauwharige meisje sloeg. 'Kom alsjeblieft mee naar binnen, dan maak ik een lekker warm bad voor je.' Jessie rolde haar ogen. Ze wilde niet naar binnen. Haar pleegouders waren terug van hun zakenreis en wilden graag als een gezin dineren, maar Jessie had daar geen intresse in. Een warm bad klonk als "alleen tijd" dus Jessie stond langzaam op, gooide haar peuk op de grond en drukte hem uit. Mary had haar hand nog steeds op Jessie's rug om haar te begeleiden. Voordat Jessie samen met Mary terug liep naar de villa zag ze Calum staan. Hij keek haar recht aan en toen ze zich omdraaide voelde ze zijn donkere ogen in haar rug prikken terwijl zij en Mary terug naar de villa liepen. Wat was dat toch met die jongen? Vroeg ze zichzelf in gedachten af. Waarom staart hij naar me? Waarom loopt hij niet gewoon door naar zijn eigen huis en gaat lekker tv shows kijken met z'n mammie? Hij heeft een hekel aan mij en ik aan hem, dus waarom is hij dan niet zoals iedereen die een hekel aan me heeft en doet gewoon alsof ik er niet ben? Dat is toch veel makkelijker? En fijner voor iedereen? Hij zou dan mij ontlopen, ik hem en zo hebben we het minst last van elkaar. Zo werkt het toch? Waarom werkt het dan niet zo bij hem? Hoofdschuddend liep ze met Mary naar de voordeur. Voordat ze de deur achter zich dicht deed controleerde ze nog even of Calum nog naar haar keek. Ze ving nog net een glimp van hem op toen hij de veranda van zijn huis opstapte. Vanaf haar voordeur kon ze de veranda niet goed genoeg zien door de bosjes die het zicht versperde. Ze wachtte even en sloot daarna de deur.

Het water van het bad was kokend heet, maar Jessie stapte er toch in. 'Pas op! Straks brand je jezelf!' Waarschuwde Mary bezorgt. Jessie die nu tot aan haar knieën in het bad stond draaide zich om naar het dienstmeisje die bij de wastafel stond met een stapel schone handoeken. 'Kun je me nu alleen laten zodat ik m'n badjas uit kan doen en alleen kan zijn?' Vroeg Jessie met op elkaar geklemde kaken. Mary legde de handdoeken neer op het tafeltje naast het bad en verliet Jessie's badkamer. Toen de deur in het slot viel zuchtte Jessie diep. Snel maakte ze de knoop van de badjas los, liet hem van haar schouders glijden en zakte omlaag het hete water in. Het water brandde tegen haar huid, maar al snel raakte ze gewend aan de temperatuur. Het bad had de vorm van een schelp en was best groot. Aan de rechterkant zat een speciaal hoofdsteuntje en op de badrand stonden verschillende potjes met badzout. Jessie had haar haar opgestoken in een hoge knot omdat ze niet wilde dat het nat werd. Langzaam ging ze zitten en liet haar hoofd op het hoofdsteuntje rusten. Haar schouders die nu ook onder water waren, moesten wennen aan de temperatuur. Het water had een heerlijke cocos geur wat de hele badkamer vulde. Jessie besloot haar haar toch te wassen en haalde het elastiekje los. Haar lange blauwe haren raakte het water meteen. Snel ging ze kopje onder en haalde haar vingers door haar haren. Toen ze weer boven water kwam bekeek ze de badkamer nog eens goed. Het was de grootste badkamer die ze ooit had gezien. Niet dat ze veel badkamers had gezien, maar deze was net iets kleiner dan de balzaal die zij haar slaapkamer kon noemen. Het schelpvormige bad stond in het midden van de kamer. Naast de deur stond een brede wastafel, een toilet en tegen de linkermuur stond een houten handdoekenkast. Verder bevatte de badkamer een ruime douche en een stoomkabine. Jessie nam een momentje om alle luxe in zich op te nemen. Ze moest toegeven dat het eigenlijk heerlijk was om in een rijk gezin te wonen. Meestal waren haar pleegouders op zakenreis en had ze de villa helemaal voor zichzelf... op alle dienstmeisjes en hulp na dan. Het enige nadeel daarvan is, is dat als meneer en mevrouw Murray thuis zijn, ze me met van alles willen betrekken, dacht Jessie. Ze liet zich weer achterover zakken tegen het hoofdsteuntje. Maar goed, vandaag was ze niet bij het diner aanwezig, zoals gewoonlijk, en had Mary een heerlijk bad voor haar klaar gemaakt. Het voelde goed.



A/N:

Heeey!! Hopelijk vonden jullie dit hoofdstuk leuk! Het was een beetje een vulling want er gaan nog heel wat leuke dingen gebeuren, maar daarvoor moest er sowieso zo'n soort hoofdstukje erin.

Ik heb al heel lang geen dedications/toewijdingen meer gegeven op één van mijn hoofdstukken en al helemaal niet op dit verhaal.

Dus om een dedication voor het volgende hoofdstuk te krijgen laat je een comment achter waarin staat wie je (van al mijn verhalen (als je alles gelezen hebt)) het meest shiped en wie je favoriete karakter is. Het hoeven niet per se de hoofdpersonen te zijn natuurlijk :) En vertel ook waarom, want ik ben gewoon erg nieuwsgierig hihi ;P

Vergeet alsjeblieft niet te stemmen/voten op dit hoofdstuk en laat me weten wat je ervan vond :)

XXX

StoryTimeWith

Bad Reputation || Calum Hood || UNFINISHEDWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu