LİLYUM

Bölüm 4 : Büyük Korku

    Gece yarısı,belki daha da geç. Yoğun bir sis var , iki metre ilerisini görmek mümkün değil. Neresiydi burası? İlerlerdikçe eski binalar görüyorum,çoğu boş. Kaldırım çok yıpranmış, su birikintileriyle dolu, yol kenarları çöplüğe dönmüş, zayıf sıska bir köpek açlıktan sallanarak yürüyor. Evlerin hiçbirinde ışık yanmıyor,sokağın sonunda sis nedeniyle tam göremediğim hafif bir ışık var. Sokak sanki sessizliğe mahkum bırakılmış,rüzgar dahi esmiyor. ışığa doğru ilerliyorum yaklaşık 20-25 bina var sanırım. Işığın içinde bir hareketlenme oluyor. Bu bir kız sanırım,sanki yaklaşma dercesine ellerini sallıyor. Bu saatte burda ne işi var ki? İçimi bir ürperti sarmaya başladı. Işığın şiddeti git gide artıyordu,temkinli bir şekilde ilerlemeye devam ettim. Kızın suratını görmemle donup kalmam bir oldu.Bu Lila! Yanında iki kişi daha belirdi. Koşmaya başladım yaklaştığımda sırtıma aldığım bir darbeyle yere yığıldım,ayağa kalkamıyordum. Sırtımda bir ağırlık hissediyordum. Üstüme basıp beni yere iyice yapıştırıyordu. Sersemlemiştim, Lila arkadan elleri bağlı,ağzında bir bez parçısıyla duruyordu  yanındaki adamlar omzuna bastırarak dizlerinin üstüne çökmesini sağladılar kara maskeli,siyah giyimli,iri yapılı adamlar. Nerdeyse üçü birbirinin kopyası gibiydi ne istiyorlardı. Bağırmak istiyordum ama kelimeler boğazıma düğümleniyordu,konuşamıyor bağıramıyor sadece izliyordum Lila'nın sağ tarafındaki adam belinden bir bıçak çıkardı. Nefes alamaz olmuştum. Bıçağı Lilanın boğazına dayadı. Kalkamaya çalışıyordum ama sırtımda ki ağırlık bunu engelliyordu.Var gücümle bağırmaya başladım.

'' Heyy heyy sakin ol ne istiyorsun bırak onu ne istersen yaparım bırak lütfen bırak'' dedim. Tek konuşan bendim Lila'nın gözlerinden yaş gelmeye başladı benim yanaklarımdan da süzülüyordu.Çaresizlik...Sol tarafındaki adam Lila'nın ağzındaki bezi aşağıya  çekti. 

Lila titreyen sesiyle '' Yardım et bana. Beni kurtar,çok korkuyorumm'' dedi.  

Adam bıcağı yavaşça boynuna sürmeye başladı.Kalp atışlarım dışarıdan duyulacak hale gelmişti.

'' Hayır hayır dur bırak onu hayırrrrrrr''

Bir anda doğruldum, sırılsıklamdım gözlerim kapının askısındaki fotoğraf makinemdeydi kafamı sağa sola çevirdim açık camı gördüm,odamdaydım.

'' Kabusmuş '' 

diyerek kendimi yatağa geri bıraktım.Lilanın çığlıkları hala kulaklarımdaydı. Başka bir şey düşünemiyordum. Vücudum buz kesmişti,alnımdan süzülen terleri hissediyordum. Gözlerimi kapatıp kendimi uykuya teslim ettim. Alarm sesiyle uyandığımda hala rüyanın etkisindeydim. Uzun zamandır böyle korkmamıştım,hemen kalkıp hazırlandım. Okul otobüsünü kaçırmamalıyım. Lila'yı görmeden rahatlayamacağım. Hızla evden çıkıp otobüsü beklemeye başladım. 

Rüyanın etkisiyle de olsa Lila ile ilgili kötü bir şeyler olduğunu hissediyordum.Bugün kesinlikle konuşmalıydım. Önümde duran otobüsle kendime geldim.''kendine güven cesur kendine güven. Gecelere,karanlığa,korkuya meydan okuyan adam bi konuşmanın üstesinden mi gelemeyeceksin.'' Kendi kendime konuşmayı kesip otobüse bindim. İlerlerken kolumu korumalığa çarpınca omzumda ki çanta yere düştü. Eğilip çantayı toplamaya başladım.Kafamı kaldırdığımda Lilanın mavi gözleriyle karşı karşıya geldim. Hafifçe gülümseyip kafasını cama geri çevirdi. Genelde en arkada ki ikili koltukta oturur yol boyunca çevreyi izler kimseyle konuşmazdı. Yanında ki koltuğun boş olduğunu görünce tüm güvenimi toplayıp yanına oturdum. Kafasını hafifçe bana doğru çevirince ''Günaydın'' dedim. O da aynı şekilde ''Günaydın'' deyip gülümsedi.

''Rahatsız olduysan başka bir yere geçebilirim dedim'' tüm nazikliğimle.

''Hayır tabi ki rahatsız etmiyorsun. Nasılsın yüzün solgun gibi'' dedi.

''Kötü bir rüya gördümde onun etkisinden çıkamadım sanırım,sen nasılsın bir şeyin var mı?'' dedim.

''Ne gibi bir şey,iyiyim hatta bugün daha iyi'' deyip tüm güzelliğiyle gülümsedi.

Gülümsemesinin etkisinden çıkınca ''oh iyi sevindim'' dedim.

''Kalkmayı düşünüyor musun?'' deyince afallamıştım.

''Özür dilerim rahatsız mı ettim?'' dedim.

''Hayır,okula geldik.'' dedi ve yine gülümsedi.Ayağa kalkıp tekrar Lilaya dündüm.

''İstersen çıkışta eve beraber yürüyebiliriz.'' dedim.

''Arka kapıda beklersin,sahilden gideriz.'' dedi.Gülümseyerek arkasını döndü ve ilerledi. 3 yıl sonra istediğim konuşmayı yapmıştım.Bende aptalca gülümsememle okula girdim.