11. Bölüm

433 49 44
                                    

Midoriya'nın Ağzından

Bugün hastaneden gidiyordum. Heyecan yüzünden dün gece sadece 2 saat uyumuştum.

Uzun süre sonra bu garip kokudan ayrılıcak ve evimin kokusunu ciğerlerime çekebilecektim.

Odaya bir hemşire girmiş ve kıyafetlerimi giymeme yardım etmeye kalkışmıştı. Dikişlerim yüzünden hala kendi başıma giyinemiyordum. Ahh... Ne utanç verici bir durum.

Hemşire onu engellediğim için bana anlamaz bakışlar atarken konuştum. "Şey... Ailemden birileri giydirse daha rahat olabilirim." Utandığım için başımı önüme eğmiştim. Sonra onayladığına dağir mırıltılar çıkardıktan sonra odadan çıkmıştı.

Bir süre sonra içeriye Kacchan girmişti. Gözlerim büyümüştü. Ne yani, o mu beni giydiricekti? Ah... Sanırım utanmam gereken yerdeyiz. Başımı yanan yanaklarım yüzünden önüme eğmiştim. Kacchan'da utandığımı anlamış olucak ki konuşmuştu. "Sende olan şey bende de var diye ben geldim." Demiş ve elini bana uzatmıştı.

Hala yüzüne bakmazken utanarak elini tuttum. Beni yavaşça yataktan kaldırıp boxerımı eline aldı ve hastane giysimi çıkarmıştı. Bakışları aşağıya kayınca gözleri büyümüştü. Sonra kendisini hemen toparlayıp önümde eğilmişti. Bacağımı kaldırıp düşmemek için elimi omzuna koydum. Bir bacağımdan geçirdikten sonra öbür bacağımı da geçirip boxerı yukarı çekti.

Boxerı giydirdikten sonra sandalyenin üzerinde olan gri eşofman altını almış ve iki bacağımdan da geçirmişti. Yeşil sweat-shirt'ü de alıp üzerime geçirmişti. Yüzüne bakıp en samimi gülümsemelerimden birini sundum ve "Teşekkürler Kacchan" dedim. O da bana baktı ve yüzünde küçük bir tebessüm oluştu.

Artık güldüğünde yada sırıttığında şaşırmıyordum çünkü uyandığımdan beri hep bana gülüyordu. Yine dışarıya karşı hep sertti ama bana gelince... Çok güzel gülüyordu.

Kırmızı büyük botlarımıda giydirdikten sonra elini belime attı ve yürümemde yardımcı oldu. Belimi tutması hoşuma gidiyordu. Beni güvende hissettiriyordu ve öyle güzel oturuyordu ki eli belime...

Odadan çıktığımızda annemde yanımızda yürümeye başlamıştı. Resepsiyona gelmiştik. Kacchan ve ben hastane kapısının önünde olan bir bankta oturmuş annemi bekliyorduk. Kısa süre sonra yanımıza geldiğinde Kacchan beni yavaşça kaldırıp yürütmeye başladı.

Kacchan beni anneme bırakıp taksi aramaya çıkmıştı. Kısa süre sonra bir taksi önümüzde durmuştu. Ön koltuktan kalkıp beni kucağına aldı ve arka koltuğa nazikçe bırakıp yanıma oturdu. Annemde ön koltuğa oturunca taksi eve doğru hareket etmeye başladı.

Evin önüne geldiğimizde annem önden gidip evin kapısını açmıştı. Kacchan'da gerekli parayı taksiciye verip beni kucağına almış ve evin kapısına ilerlemişti.

Kokusu her seferinde beni mayıştırmayı başarıyordu. Tabii şimdi buna dün gece uyuyamadığımda eklenince kendimi uykunun kollarına bırakıcaktım ki Kacchan'nın sıcaklığını hissedemedim ve hemen kolunu tutup mırıldandım. "Gitme Kacchan."

Dediğim şeyle bir kaç saniye donmuştu. Bunu gözlerim kapalı olsa bile anlamıştım. Sonra hareket edip yatağa yattı ve kollarını belime sardı. Hissettiğim güven duygusuyla rahatladım ve uykunun güvenli kollarına kendimi bıraktım.

Katsuki'nin Ağzından

Deku'nun uyuduğundan emin olduktan sonra yavaşça yataktan kalktım. Onunla yatmayı istiyordum ama dertleşmek de istiyordum. Kendimi neden bilmediğim bir şekilde dolu hissediyordum.

Telefonumu Deku'nun çalışma masasından almış ve Bilinmeyene'e mesaj attım. Deku'nun bilmediğim telefonundan mesaj sesi yükselmişti. Cevap gelmeyince bir tane daha mesaj attım. Yine cevap gelmedi ve yine mesaj attım. Yine, yine ve yine...

Her seferinde Deku'nun telefonuna mesaj sesi geliyordu. En başta tesadüftür demiştim ama şuan telefona bakma isteğime karşı koyamıyorum.

Deku'nun çalışma masasının üstünde bulunan telefonu elime alıp kilit ekranını kaydırdım. Muhtemelen şifre vardı ama hastanede kırdırmışlardır diye düşündüm.

Mesaj atan kişiye baktığımda Bomba'm💣💥 yazıyordu. Üstüne tıkladığımda aşağıdaki yazışmalara bakmadan ekranı yukarı kaydırmaya başladım. En baştan okumak istiyordum.

Konuşmanın en üstüne geldikten sonra okumaya başladım. (Şimdi yazışmaları yazmaya çok üşendim)

Bunlar Bilinmeyen'le bizim yazışmalarımızdı.

Gözlerim kocaman olmuş, ağzım sonuna kadar açılmıştı. Tamam... Bunu beklemiyordum.

Hemen telefonu elimden bırakıp geri çalışma masasına koydum. Olanları hazmetmem gerekiyordu.

Deku bana aşıktı ve bana bilinmeyen bir numaradan yazmıştı. Bana neden gerçek hayatta söylemedi ki? Ah... sanırım onu gebertene kadar dövüceğimi falan düşünmüştür. Çünkü bana bir yıl önce 'Senden hoşlanıyorum Kacchan' deseydi muhtemelen döverdim. Ama şimdi... Böyle bir şey yapmaya hem vicdanım hemde ona olan aşkım izin vermezdi. Tamam şuana odaklanalım. Ona öğrendiğimi belli etmeli miyim yoksa kendini ifşalamasını mı beklemeliyim?

*****

Burada kestiğim için üzgünüm ama son sorduğu soruya siz cevap verin istedim. Bu arada: Güzelim senin fikrin benim için çok önemli. Neyse

Yanlışım varsa üzgünüm

Sizi seviyoree (özellikle seni güzelim)💜💜

Dert Ortağı'mHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin