SYMPATHY FOR THE DEVIL (COMPLETED)

CHAPTER FORTY-THREE (Savior)

A truth that's told with bad intent beats all the lies you can invent - William Blake

Gabriel's POV

            Kanina pa ako nakaupo lang sa harap ng desk ko at napakaraming patong-patong na folders ang naroon. Cold cases. On-going cases. Nagkalat na mga litrato. Pero hindi ko pinapansin ang mga iyon. Prente lang akong nakaupo habang hindi mawaglit ang ngiti sa labi ko.

            I knew Evie loved the flowers that I gave her last night. Kahit alam kong naiinis siya sa akin, ramdam ko na unti-unti lumalambot na din siya. And I won't give up. Wala sa isip ko ang mag-give up sa ginagawa ko sa kanya. Alam kong darating ang araw, papayag na rin siyang ligawan ko siya.

            Nangingiti pa rin na dinampot ko ang litrato ni Elodie at napailing-iling.

            "I am sorry, Elodie. But your sister is really something." Para akong tanga na napapatawa na. Kung may nakakakita lang sa akin ngayon iisipin na nababaliw na ako. "I like you, but I think I like your sister more. Well, reality wise she's alive and you're not. But I promise that I will find everything about what happened to you. I know. I can crack your case and I will know what really happened to you."

            Pakiramdam ko ay nakangiti sa akin si Elodie habang tinitingnan ko ang litrato niya. Inilapag ko iyon kahilera ng mga litrato ng mga on-going cases. Litrato ng case ni Karl. Mga litrato ng case ni Pol. Litrato ng lalaking pinapasok ni Evie sa unit niya. Napasimangot ako nang makita iyon. Tapos ay pumako ang tingin ko sa litrato ni Martin Atienza na may kahalikang babae nang sundan ko ito.

            Napakunot ang noo ko at napatitig sa litrato na iyon. Tapos ay sa litrato ng lalaking nakatayo sa harap ng unit ni Evie.

            Dinampot ko at pinagdikit. Ang built ng katawan. Paraan ng tindig. Lalo ko pang ipinagkumpara iyon.

            "Putangina," mahina kong nasabi habang titig na titig sa mga litrato.

            Parehong-pareho ang porma ng lalaking nasa mga litrato. May mukha lang ang litrato ni Martin Atienza na may kahalikang babae at ang lalaki sa harap ng unit ni Evie ay halatang itinatago ang mukha. Pero hindi ako puwedeng magkamali. Halatang iisang tao lang ito.

            Kilala ba ni Evie si Martin?

            Mabilis akong humarap sa computer ko at nagsimulang mag-search. Kinuha ko rin ang telepono ko at hinanap ang litrato ng ID ng lalaki na kinuhanan ko ng litrato noon. Martin Nicolas Atienza. Who the fuck are you?

            Madidiin ang pagta-type ko sa keyboard. Umaalsa ang inis ko. Tumitingin din ako sa litrato at talagang nasisiguro ko na iisang tao lang ito.

            Pero wala akong makitang file tungkol sa lalaki. Walang kahit na anong kaso. Walang social media account. Kahit mga credit cards at kahit na anong online activity ay wala akong mahanap sa kanya.

            Sino ang lalaking ito? Imposibleng wala siyang kahit na anong pagkakakilanlan bukod sa ID na ibinigay niya. Napakalinis ng record. Kahit parking ticket ay wala. Imposible. Mas lalo akong nagdududa sa mga ganitong klaseng tao. Mas sigurado ako na mas maraming itinatago ito.

            Kinuha ko ang telepono ko at tinawagan ko si Matthias Baldomero. Matagal bago ito sumagot pero hindi ako tumigil hanggang hindi niya sasagutin ang tawag ko.

            Nakahinga ako ng maluwag nang marinig ko ang boses ng lalaki.

            "Mr. Baldomero. This is Police Inspector Gabriel Silva. Again, I am sorry for your loss." Panimula ko.