9.BÖLÜM

335 24 16
                                    

Bir şey söyleyeceğim, kimse hiçbir şey yazmayınca kendimden şüpheleniyorum ya, çok mu kötü yazıyorum? Yani iyi yazıyorum demiyorum ama benden çok daha kötü yazanlar binlerce  okunma alıyor ve ne bileyim kendimi çok kötü hissediyorum😳😅

Gün ışığıyla birlikte gözlerimi açtığımda önce Hogwarts'ın geniş hastane kanadında bulunduğumu sonraysa yattığım bölmenin hemen önünde tartışan Profesör Snape ve Dumbledor'u fark ettim. Onlar benim uyandığını görmemişti ki Madam Pomfrey güler yüzüyle hemen yanımda belirmişti.

"Daha iyi hissediyor musun canım?"

Kafamı sallayarak onayladıktan sonra yerimde hafifçe doğrularak elimi boynuma götürdüm.

"Neyse ki o kız gibi ölecek kadar kan kaybetmemişsin. Şimdi vereceğim iksirle daha hızlı iyileşeceksin."

Elinde getirdiği tepsiyi yanıma koydu ve küçük şişeyi açarak belirli ölçüde başka bir minik bardağa boşaltıp bana uzattı. Ben de hepsini içerek ona teşekkür ettim, Madam Pomfrey gidince Profesör Dumbledore yanıma yaklaştı ve gözlüklerini düzeltti.

"Bayan Black, umarım daha iyisinizdir."

"İyiyim profesör."

"Size soracağım şeyi tahmin ettiğiniz düşünüyorum, söyleyeceğiniz her şey çok önemli ki bunu zaten biliyorsunuz."

Önce biraz bekleyip karşımda konuşmamı bekleyen meraklı gözlere baktım ardındansa kelimelerin ağzımdan çıkmasına izin verdim.

"Merdivenlerden iniyordum, koridorda bir ses duymamla gidip bir bakmak istedim. Karşımda bir silüet duruyordu ben, geri dönmek isteyince arkamda belirdi ve bana bunu yaptı."

"Peki, onu ne durdurdu Dorcas?"

Gözlüklerini hafifçe indirmişti, bu soru şüphesiz en çok merak ettiği şeydi.

"Bilmiyorum, sanki hem bunu yapmak istiyor hem de istemiyor gibiydi. Bana yalvarırım git dedi, durum o kadar karışık ki bu olayın içinde onun yüzünden varım ama onun sayesinde kurtuldum."

"Aslına bakarsan, durum gayet açık Dorcas. Karşımızda bulunan kişi ya kendini kontrol edemiyor ya da bizimle oyun oynuyor. Tabii birinci ihtimalin daha kuvvetli olduğunu söyleyebilirim."

"İyi de nasıl kimse onu fark etmedi o zaman? Bir vampiri görünce diğerlerinden kolay bir şekilde ayırt edebilmemiz gerekmez mi?"

"Onu hiç gördün mü peki?"

"Yalnızca gözlerini gördüm, kırmızıydı, kıpkırmızı..."

Dumbledore düşünceli gözlerle ayağa kalktı.

"Katkılarınız için teşekkürler Bayan Black, sanırım arkadaşlarınız sizi görmezse sorun çıkarmaya başlayacaklar."

Dumbledore'a hafifçe gülümsedim, o tam giderken aklıma gelen şeyle biraz daha hareketlendim.

"Profesör Dumbledore sizden bir ricam olacak. Olanlardan annemle babama bahsetmeseniz çok mu şey istemiş olurum? Endişelenmelerini istemiyorum."

"Her ne kadar saklasanda zaten öğrenecekler yine de o zamana kadar ben bir şey söylemem."

"Teşekkürler."

Oturma pozisyonuna gelip arkama yaslandığımda Ethan ve Hugo çoktan yanıma gelmişti. İkisi de korkunç biçimde ciddi duruyorlardı, korkunç diyorum çünkü bu hiç normal bir şey değildi. Ethan yumruğunu sıkarak konuştu.

"Üzgünüm Dorcas bu gerizekalı, en yakın arkadaşın olacak kişi uykuya yenik düşmeyip daha erken uyansaydı böyle bir şey yaşanmamış olurdu."

DAUGHTER OF BLACK | Slytherin (ASKIDA)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin