Erkekler ağlamaz tezini bu denli çürütmek isteği neden ey efkar gözlüm? Kokuna benziyor diye tütün kokusuna hayranlık duymak neden? Onun yerine konuşmadan güldürebilsem seni mesela. Olmaz mı? Yalnızca yıldızların yeryüzüne indiğine yemin edebileceğim gözlerinin içine baksam, sende ne dediğimi anlamış, hiçte minik olmayan kusursuzun tanımı niteliğindeki yüzüne ufacık yakamoz bir gülümseme kondursan. Dünya nimetlerinin tümünü karşıma bırakıp hiç suçun yokmuş gibi bana ömürlerce aşkın tarifini yazdırsan. Olmaz mı? Di mi ? Peki. Zaten aşk yalnızların işidir. Nasıl demişti şair;
"Ben seni bugün seviyorum,
Yarında severim, ertesi gün de severim.
Ben seni hep severim.
Benim senden başka işim yok ki."
Benim de senden başka işim yoktu. Sen şiir olabilseydin ben sana yegane şair olurdum ki. Çünkü sen tamda benim yazmak istediğim gibi bir şiirdin. Kaleme kağıda muhtaç değildim. Gerekirse seni havaya, suya, toprağa cemre cemre yazabilirdim. Ama ne bedbahtlık ki gerekmedi. Keşke gerekseydi. Neyse ki alışkınım. Biz ne Ondört Şubatlar geçirdik yalnızlığımızdan bir şarkıyı sıradaki şarkıya armağan ettik. Koymaz yani, üzülme, zaten üzülmezsin sen. En azından ben senin üzülebileceğine inanmıyorum. Daha doğrusu birinin seni üzmeye kalkışacak kadar cesur olduğunu düşünmüyorum. Hali hazırda mevcut bulunan, bilmem kaçıncı defa dilimden dökülecek "nasip değilmiş" lerle uğurluyacağım seni gönül kerhanemden. Bu binayı bu hale getirenler içeri girip çıkanlar olduğundan utanmıyorum. Dilediğince ...
