Kargalar henüz kahvaltı sofrasına oturmamiş iken asfaltın sabah ayazina ayak sürüyerek okul yolunu tutmuştum. Nemrut yavrusu gudubet insan, okul müdürü ile göz göze gelmiştik. Bakışında ki anlamı pek tabi anlamıştim. Yine kiyafet üzerine kafa ütülemek için cümleler kurmaktaydı bezelye tanesi beyninde. Tok ve üstünlük kurma amacı güden bir ses tonuyla yanına çağırdı. Ama bu gün bişeyler farklı olacaktı. Yavru bir Nietzsche vardı karşısında.
-Bu pantolon ne oğlum?
+Pantolon işte hocam.
-Lacivert degil ve çok dar oğlum bu ne ?
+Bütün şalvarlarım kirlide hocam. Kusura bakmayın.
-Bir de dalga mı geçiyorsun? Evin nerde? Geri göndereyim mi lan seni?
+Hocam sabah sabah bi daha uğraştırmayın beni.Zaten evde uzak.
-Ben seni daha dün uyardım. Bu okulun kuralları var. Sende uyacaksın.
+Kural mı? Kimin kuralı?
-Devletin kuralı.
+İyi o zaman devlet uysun kurallarına. Ben kendi kurallarıma uyarım.
-Ne diyorsun lan sen?
+Diyorum ki bu kuralları ben koymadım ve kabul de etmedim. Öyleyse neden uyayım?
-Anarşist misin lan sen? Bu okulda 8 saat adam gibi duracaksın. Başka şansın yok.
+Tamda istediğim yere geldiniz. Günde kaç saat çalışıyorsunuz hocam?
-8 bazen 9 saat.
+Gidiş dönüşle beraber oratalama 1o saati buluyor di mi?
-Evet ama bundan sana ne ki?
+Peki 3 saat ömrünüz kaldığını düşünün. Bunun kaçını burda gardiyanlık yaparak geçirmek isterdiniz?
-Tabi ki sıfır. İnsan son saatlerini niye bu ahırla uğraşarak geçirsin ki.
+Peki bu gün son gününüz olsa bunun kaçını burda harcardınız?
-Sıfır.
+Öyleyse neden buradasınız hâlâ?
-Nasıl yani?
+Yani bu gün neden son gününüz olmasın? Nereden bilebilirsiniz ki? Neden hâlâ burda insanların hayatlarını zorlaştırıyorsunuz? Nietzsche der ki; "Günün 3/2'sinden azını kendine ayıran herkes köledir."Siz çağın kravatlı, takım elbiseli kölelerisiniz. Ve burada da sorgulamayan, düşünmeyen, baş kaldırmayan, başka bir deyişle kendiniz gibi mutlu köleler yetiştiriyorsunuz. Ben köle olmayacağım. Asla! Ha, bu arada o pantolonu da giymeyeceğim. Size kolay gelsin Sayın köle !
Adeta devrimci bir lider gibi; zafer kazanmış bir komutan gibi sınıftaki diğer köleleri selamladım. Sırama oturup bende diğer köleler gibi davrandım. Çünkü sistem sorgulayanı yok sayar. Daha özgür bir dünya için şimdilik bilinçli olarak köle olmaya devam edecektim. Ama mutlaka bir gün insanlar gerçekten özgür olacaklar. İşte o gün susacağım. Sonsuza dek...
