«Red Riding Hood»

-15-

Asil Köken, malikanenin salonunda kitap okurken düşünüyordu. Lilith, ailesine olan sevgisinden bahsettiği zaman biraz olsun rahatlamıştı. Yine de orada yaşananları unutamıyordu; Rebekah'ın kan içindeki halini, Henrik'in ölümünü, Klaus'un ölümünü, korkudan titreyen Kol'u... Bunları o yapmamıştı ancak vicdan azabı çekmeden duramıyordu.

"Yine ne düşünüyorsun benim asil abim?"

"Önemli bir şey değil, Niklaus."

Klaus omuz silkerek tekli koltuğa oturdu.

"Küçük melezimiz nasıl?"

Hafif bir kinaye katmıştı sesine ancak az da olsa merak ettiği bir gerçekti. Umursamıyordu ancak merak ediyordu. Açıkçası o evde umursadığı tek kişi Caroline'dı.

"Umursadığını sanmıyorum kardeşim, haksız mıyım?"

Asil köken kafasını kitaptan kaldırıp kardeşine baktığı zaman köken melez gülmeye başladı.

"Sen hiçbir zaman haksız olmazsın."

Klaus dalga geçercesine konuştu. Hâlâ gülüyordu. Bu kasaba onu kesinlikle New Orleans'tan çok daha fazla delirtiyordu. Caroline olmasa bir saniye daha durmazdı burada.

"Şehrimize ne zaman döneceğiz?"

Arkadan gelen Kol, bıkmış ve meraklı bir sesle konuştuğu zaman, yanındaki Hazel onu kafasıyla onayladı.

"Nola'yı özledim."

Herkes masum bir şekilde Elijah'a baktığı zaman asil köken iç çekti.

"Sadece bir süre daha kalacağız ve ardından geri döneceğiz, tamam mı?"

"Bir süre derken? Ne kadar?"

"Ben Caroline'ı bizimle gelmeye ikna edene kadar."

Klaus konuştuğu zaman Kol sırıttı.

"Yüzyıllarca burada kalacağız desene."

Hazel gülerken Klaus göz devirdi.

"Açıkçası, Caroline'ın ikna olacağını düşünüyorum. Artık seni sevdiğini kabul ediyor."

Klaus kaşlarını kaldırarak Hazel'e baktı.

"Nereden biliyorsun?"

"Kendisi sana itiraf etmedi mi?"

Klaus hafif bir gülümseme ile yere baktı. Doğruydu.

"Nik, seni böyle görmek çok garip."

Kol konuştuğu zaman arkadan gelen Rebekah onaylarcasına kafa salladı.

"Caroline'a olan aşkın, ilk günden beri aynı saflığıyla duruyor. Şaşırtıcı."

Herkes gülerken çalan kapıyla Kol söylendi.

"Ev, ev değil yol geçen hanı."

Rebekah buna gülerken içeriye giren kişilerle herkesi bir endişe kapladı.

"Ne oldu?"

"Bir şey yok Caroline ile yürüyüş yapıyorduk uğramak istedik."

Kızıl melezin gözleri, yüzünde hafif bir gülümseme ile kendisine ve Caroline'a bakan Elijah'a takıldı. Dünkü konuşma ona iyi gelmiş gibiydi.

"İstenmediğimizi hissediyorum."

"Siz değil tatlım Salvatore bozuntuları, o görsel ikiz ve getirmiş olabileceğiniz sorunlar istenmiyor."

Kol konuştuğu zaman Lilith göz devirdi, yanına gidip ona hafifçe sarıldı.

"Owww, kıyamet kopacak."