Denek // Kookmin

ÖZEL BÖLÜM

Öncelikle şu an aşırı duygusalım. Ben bu hikâyeyi 2-3 yıl önce zaman geçsin eğleneyim diyerek yazdıydım ama bugün çok fazla oy ve okuma sayısı var. Yorum yapıp oy veren herkese çok teşekkür ederim. Yazım hatalarım fazla onu da biliyorum ama buna rağmen okuyup beğenen herkese tekrardan çok teşekkür ediyorum. Yorumları oyları gördükçe çok mutlu oluyorum. Ağlamadan hikâyeye geçelim bence.

Öncelikle kıza ad bulamadığım için isimsiz bırakmıştım😅 ama bu bölüm öğreneceksiniz. Aslında özel bölüm yazma düşüncem yoktu ama oy veren herkesin hatrına yazasım geldi.

Umarım beğenirsiniz iyi okumalar.

"Jungkook! Eun Mi nerede, onu bulamıyorum!" Jimin telaşla evde kızını arıyordu. Bu da yetmezmiş gibi Jungkook oratalıkta yoktu. Sinirden gözleri dolmuş bir şekilde salona indi. Her yer dağınıktı ama umursamadan koltuğa oturdu. Titreyen elleriyle telefonunu çıkarıp eşini aradı.

Telefonum kulağına götürüp bekledi ama açan olmadı. Sinirle telefonu koltuğa fırlatıp sakinleşmeyi beklerken kapının açılma sesini duydu. Koşarak oraya giderken gülerek kendisine gelen eşini ve kucağında ona sarılan bebeğini görmesiyle derin bir nefes aldı.

"Jimin iyi misin?" Jimin sinirle ona bakıp kızını aldı ve sıkıca sarıldı. Bu sırada Jungkook savaş alanına dönmüş evi inceliyordu. "Neler oldu burada?" Soruyu sorarken elinde duran poşetleri bir köşeye bıraktı ve eşinin yanına ilerledi. Siniri uzaktan bile belli oluyordu. "Asıl bu soruyu benim sormam lazım, uyanıyorum yanımda ne kızım ne sen varsın! Üstelik arıyorum açmıyorsun! Başınıza bir şey geldi sandım, insan bi' haber verirdi!" Sonlara doğru gözleri dolarken fısıldadı. "Size bir şey oldu diye korktum." Jungkook hızlıca sevgilisinin yanına oturup sıkıca sarıldı ona. Eun Mi neler olup bittiğini anlamamasına rağmen babasının göz yaşlarını silip yanaklarından öptü.

"Sen ağlama baba, biz babamla sana süpriz yapmak istemiştik. Özür dileriz." Küçük kızının konuşmasıyla kıkırdayıp eşine ve kızına sıkıca sarıldı. "Bir daha sakın yapamayın anlaştık mı, hem ne sürprizi bu bakayım?" Eun Mi hızla minik elleriyle dudaklarını kapattı. "Özür dilerim Jungkook baba ağzımdan kaçırdım." Jungkook ona sahte bir kızgınlıkla bakıp güldü. "Ama olmadı bu kızım. Adı üstünde sürprizdi." Kızı iyice kafasını eğerken Jimin kocasına hafif bir yumruk atıp kızına sarıldı. "Üzülme kızım şaka yapıyor bu tavşan sana."

Eun Mi kızgınlıkla kollarını birleştirip trip attığı belli etmek için kafasını hızla çevirdi. Babaları onun bu tatlı haline gülerken kapı çaldı. Jungkook yerinden kalkıp kapıya ilerledi. İçeride konuşan kızı ve eşine bir bakış atıp kapıyı açtı. Ellerinde poşetlerle Hoseok ve Yoongi duruyordu. Jungkook onlara gülümseyip içeri davet etti. İçeri giren ikili dağınık eve şaşkınlıkla baktı. Onları gören Jimin ayağa kalkıp kızını koltuğa oturttu.

"Hoşgeldiniz çocuklar, ev dağınık biraz kusura bakmayın lütfen." Gülümsemesini bozup Jungkook'a döndü. "Neden misafir geleceğini söylemiyorsun etrafı toplardım. Ayıp oldu şimdi!" Hoseook kahkaha atıp Eun Mi'nin yanına oturdu. "Kusura bakmayız merak etme hem yabancı değiliz dert etme." Jimin kahkaha atıp onu onayladı. Hoseok bu sırada küçük kızla konuşuyordu. "Minik bebek sen nasılsın bakalım?" Eun Mi hızla koltukta ayağa kalkıp kaşlarını çattı. "Ben küçük değilim bir kere!" Sağ elindeki dört parmağı gösterri. "Ben dört yaşındayım, ben büyüküm!"

Yoongi poşetleri diğerlerinin yanına bırakıp kızı kucağına aldı. "Tamam en büyük sensin." Onlar kendi hâlinde takılırken Jimin ve Jungkook salonu topluyordu. Toplama işi bitince Jungkook eşini sürpriz için hazırlanmasını isteyerek odaya gönderdi.

Jimin siyah dar bir pantalon ve Jungkook'un dolabında transparan bir gömlek alıp giydi. Hafif bir makyaj yapıp parfümünü sıktı. Beğeniyle kendini süzüp salona indi. Jimin'in gelmesiyle herkes ayaklanıp poşetlerle birlikte evden çıktı. İki arabaya dağılıp yola çıktılar.

Kısa süren yolculuğun sonunda sahile geldiler. "Bebeğim sürpriz için gözlerini bağlamam lazım." Jimin kafasıyla onaylayıp eşinin gözlerini bağlamasına izin verdi. Jungkook kızını kucağına alıp eşinin elini tuttu ve sürprize doğru yürümeye başladı.

Bugün Jimin'in doğum günüydü ve sevdiklerini çağrıp onun mutlu olmasını istemişti. İstediği yere gelince kızını kucağından indirip dedesine koşuşunu izledi. "Jungkook neden durduk?" Jimin endişeyle sorduğu soruyla Jungkook eliyle geri sayım yapıp göz bandını çıkardı. Çıkarmasıyla eş zamanlı olarak büyük bir 'iyi ki doğdun Jimin' sesi yankılandı.

Alkışlar eşliğinde pastanın önüne doğru ilerldi. Dolu gözleriyle Jungkook'a döndü. "Teşekkür ederim sevgilim, çok güzel." İkisi sarılırken Eun Mi bu ortamı bozdu. "Hadi ben pasta yemek istiyorum!" Herkes onun hu hâline gülerken Jimin gözlerini kapatıp bir dilek diledi ardından mumları üfledi. Alkış sesi yükselirken eline bıçağı alıp pastayı kesmeye hazırlandı. Tam keseceği sırada adının bağırılmasını duydu.

"JİMİN!" Arkasına dönmesiyle senelerdir görüşmediği arkasdaşını gördü. Gözleri şaşkınlıkla aralandı. O çok değişmişti. Uzun saçları gitmiş yerine onu daha tatlı gösteren kısa saçları gelmişti. Üstelik yanında bir erkekle gelmişti. "Bensiz pasta mı kesiyorsun, küserim sana ama." Onun bu tatlı haline gülüp sıkıca sarıldılar. Birbirlerini çok özlemişlerdi. Genç kız bacağının dürtülmesiyle arkadaşından ayrıldı. "Sen Ducca unnie misin?" Genç kız hızla Jimin'e bakıp tekrar küçük kıza baktı. Onun hizasına gelebilmek için eğildi. "Evet ben Ducca, peki senin adın ne?" Küçük kız karşısında duran kişinin saçlarıyla oynarken cevapladı. "Ben Eun Mi." Ducca bu tatlılığa dayanamayıp sarıldı küçük bedene. "Jimin bu çok tatlı bir şey!"

Jimin gülüp karşısında duran beyfendiye çevirdi bakışlarını. Tanışmak için elini uzattı. Karşısında duran kişi elini tutup sıktı. "Merhabalar ben Jimin-" cümlesi yarıda kalmıştı çünkü Jungkook kıskançlık yapıp ellerini kaba bir şekilde ayrımış ve kendisini tutmuştu tanışmak istediği kişinin elini. "Ben de Jimin'in eşi Jungkook. Memnun olduk." Genç adam onun bu haline güldü. "Ben de Yekta Ducca'ın sevgilisiyim. Memnun oldum." Jimin kucağında Eun Mi ile dikilen kıza 'seninle daha sonra görüşeceğiz' bakışı atıp kızının yoğun ısrarları üzerine pastayı kesti.

Uzun bir günün ardından herkes evlere dağıldı. Eun Mi yorgunluktan arabada uyuya kalmıştı. Jungkook kızı kucağına alıp odasına yatırdı ardından kendi odasına gidip üstünü değiştiren eşine sarıldı. Jimin son düğmeyi açıp eşinin kolları arasında ona döndü. "İyi ki doğdun meleğim. Seni çok seviyorum." Jimin gülümseyip Jungkook'un dudaklarına bir öpücük kondurdu. "Ben de seni seviyorum." İkili üzerlerini değiştirip yatağa uzandılar. Bir süre birbirlerini izleyip uykuya daldılar.

Pek içime sinmedi ama neyse. Bıraktım bombayı gidiyorum.

Biraz kısa ve saçma oldu biliyorum ama ne bileyim özel bölüm isteği geldi ve kırmak istemedim umarım beğenmişsinizdir bide kızın adını öğrenebildik sonunda. 😂