Dedicated Kay @Shaney🥳
Chapter 3
Nakauwi na ako ng may ngiti sa labi. Kinukulit ko lang si Eduardo kanina,kahit di siya kumikibo alam ko na nakikinig siya sakin.
"Bakit?maganda naman ako ah!" Umiling lang ito sakin. Hanggang sa maka abot kami sa room. Nagdiscuss lang ulit ang teacher at patingin tingin ako kay Eduardo. Hanggang sa mag uwian ay nakasunod lang ako sa kanya. Minsan lang di mag sungit tong singkit na toh lubusin na natin.
Naghintay lang ulit kami sa driver namin habang nasa side ko siya. Daldal lang ako ng daldal.
"Ito Ito!" Ani ko saka tumingin sa kanya. "Anong tawag sa ibon na hindi nakikisalamuha?" Tanong ko sa kanya. Ngunit tanging pag iling ang ginawa niya.
"Edi!IntroBIRD! Pft hahahahahahahahahahaha" ani ko. Pero siya tinignan niya lang ako na para akong isang clown na waley.
"Ito pa! Ito pa!" Ani ko ulit. Napa face palm siya. Mag sasalita na sana ako ng biglang dumating ang driver ko. Napanguso ako. Tinignan ko siya ng marinig ang buntong hininga niya.
"Uuwi na ako..." Ani ko na may lungkot sa boses. He just nodded. Mas lalo akong napanguso. Baka kasi bukas di na niya ako hayaang mangulit. Magsasalita na sana ako ng bumisina ang driver namin.
Naglakad na ako saka I waved my hands to him. "Bye..." Ani ko pero wala akong narinig sa kanya. Kaya naman sumakay na ako. I waved my hands again to him. Saka na umandar ang sinasakyan namin.
I sighed. Di bale!kukulitin ko nalang siya bukas ulit. I've went home slightly feeling happy. As I entered my smile on my face immediately fade when I heard my mom and dad arguing about something.
"We are completely mess!!!" I saw my mom walking forward and backwards. "Just relax Sirena! Will you sit down!" I heard my mom hitched for a minute.
"Can't you see our company is in danger!we are slowly losing!" I can sense that this is about the company. "I told you! I can think a solution just relax!"
"Relax??! Hanggang saan ka nganga Renaldo!? I can't believe hinayaan mo toh!" My dad stand up and was about to spoke when I interrupt.
"Dad?...Mo...m?" I said in low tone but catch to their hearing. They both sighed.
"Iha go to your room." My mom command. I was about to obliged but dad nod at me sign that listen to my mom command.
I immediately go to my room and i can completely hear what are they talking. I am not dumb. Company and their work are important to them because they want the best for me. I just shrugged it off. For sure Mom and Dad will have a solution for this.
I immediately do my routines and after that i went to my insta and Facebook to see if Eduardo already confirm and follow back me but there's nothing new. Still 'Deadma'.
'Hindi naman niya yata yan acc hmp' I thought. I was about to sleep but suddenly I felt thirsty so I went down. Humming a song. I just hopping when suddenly an idea came. Bumalik ulit ako sa kwarto and kinuha ang pera ko saka naisipang kumain sa seven eleven. Just for snack today. Hindi na ako nakakain doon. I just wear my fluppy slippers with a strawberry on it and my big shirt with a strawberry again and my pajama again with a strawberry. I start to walk malapit lang naman yun.

BINABASA MO ANG
Hearts Of Lies
Fiksi RemajaMarriage is for the woman and man who love each other despites of their imperfection. Not for forcing someone to be with the man or woman to save someone, something and anyone. Marriage. This will start your life with situation you will never ever i...