SKIP NAAR HOOFDSTUK 20 ALS JE EEN SERIEUZER VERHAAL WIL! :)
Waarschuwing: De eerste paar hoofdstukken zijn nogal kinderlijk geschreven, aangezien ik toen 11/12 was ofzo.. En ik ben nu nogal veranderd. Hopelijk blijf je doorlezen & En het wordt steeds beter (qua typen en verhaal zelf enzo).
Alowaah mensjes =D Ik heb hier een verhaal, over TWILIGHT. het is ook met grappige stukjes enzo. Dus niet echt TE sirieus (: maar ook weer niet TE grappig! Maar okay. Als je verder wil lezen moet je even fan drukken enne,, ja even comment plaatsen dat je verder wil lezen. ik ga niet schrijven voor niks, you know? xD
dit is een kort stukje.. maar VEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEL PLEZI ER!!
K U S J E S
van mijx
\\\....////....\\\\....////....\\\...////
Heel langzaam bewogen mijn ogen rond, met tegen wil namen ze alles op; De lange man tegenover me die rond keek en richting de schuur liep, mijn voeten die de trappen van de fiets voort bewogen & dan als laatste: de zwarte schim richting het steegje. Alsof het een magneet was en mijn voeten ijzer, fietste ik er naar toe. Het steegje was leeg, verlaten. Maar nergens meer de schim gezien. 'Zie je wel. Gewoon een verbeelding.' zei ik tegen mijzelf. Ik draaide me om. Mijn fiets kraakte veel & toen zag ik een man. Rode ogen staarden me aan, gepaard met rood lang haar, een krijtwitte huid, en een grijns op zijn gezicht. En zijn schuine hoofd is natuurlijk niet te vergeten. 'Hallo,' zei hij. Zijn stem klonk vragend, luid maar niet schreeuwend. 'H-h-hallo.' Zei ik terug. Ik wilde dat mijn stem niet zo trilde, maar ook dit kon ik niet.
Een andere schim kwam hard tegen de Langhaar-man aan, en dat zorgde voor een afschuwelijk botsend geluid. Ik keek verbaasd naar de schimmen die samenvloeiden naar 1 misvormde, bewegende schim. de langhaar-man vloog namelijk naar de andere kant van het steegje. Terwijl hij niet eens schreeuwde of iets dergelijks. Hij sprong overeind en boog voorover, hij gromde. 'De Cullens..' klonk vanuit zijn borstkas. Hij zei de naam alsof het een scheldwoord is. Ik kriebelde op mijn hoofd. 'Nou, mooi. Dan ga ik.' zei ik vlug en draaide me om. Maar na een flits stond hij weer naast me. Zijn rode ogen zorgden voor een angstaanjagend gevoel diep in mijn borst, dat overging naar een rilling op mijn rug. 'Niet zo snel.. Ik,' Hij nam een griezelige pauze. 'Wil eerst plezier maken.' Hij glimlachte vals en hield mijn linker bovenarm vast. 'Laat haar los!' Gromde iemand -Waarschijnlijk de schim die tegen die langhaar-man aankwam- voor ons, in de opening van de steeg. Ik keek er naar toe en zag een even bleke jongen, met zijn haar naar boven gekamd. Hij zou hetzelfde soort als de man die me vasthield kunnen zijn. Maar dat kan toch niet? de ogen van hem waren anders dan die van die langhaar-man. Ik slikte. Wat gebeurde er hier? De man die me vast hield grinnikte. 'Edward, ik wist al dat jij het was. Iemand die zichzelf sneller dan jou kan voortbewegen bestaat niet.' zei hij. Oh fijn, ene Edward die me probeert te redden. OMGGG, REDDEN? VOOR WAT?! Edward gromde, 'LAAT' pauze, 'HAAR' pauze 'LOS' pauze 'ARO!' Okay. Even op een rijtje zetten. De goede die me probeerde te redden was Edward, De slechterik die me probeerde te kidnappen heet Aro. 'NOOIT!" gromde Aro terug. ik rilde, wilde die oude me nooit meer los laten? okay, freaky.. Snel keek ik naar Aro, zijn gezicht was uitdagend. Maar, ook irritant. 'Als je haar wil dan moet je haar maar komen halen!' zei hij. Huh? word er met me gespeeld als met een snoepje?
JE LEEST
A Vampire story - Twilight
FanfictionBrooklynn, ookwel Brooke genoemd, was een gewoon meisje, tot dat ze een vampier werd. Ze blijkt uitverkorene te zijn en de Volturi wilt niks anders dan haar te pakken krijgen. Ze wordt beschermd door de Cullens, maar ondanks haar vampieren-leven hee...