SÜVEYDA

-Aşk İki Kişiliktir-

Müzikten alıntı;
"Sen, ah sen
Kıvranıp dururum, nasıl söylesem?
Belki daha kolay olurdu anlatmak sevgimi
Konuşmayı hiç bilmesem.
...Kelimeler sevgimi anlatamazsa
Sevgilim bağışla beni
Çünkü çok seviyorum seni..."
Özdemir Erdoğan-Sen Ah Sen
~~~~~~~
O gece herkes dağıldıktan Filiz heyecanlı heyecanlı ablasının yanına gitti.İkisinin gözlerindeki parıltıyı görmüştü.Artık ablası inkar etse de o gerçeği biliyordu.Hünkar'da o geceden sonra artık ne Filiz'e ne de kendine yalan söylemek istemedi.Kaçmayacaktı duygularından.Şu zamana kadar kaçıp mutlu olabilmiş miydi? Kalbinin sesini dinleyecekti artık.

O gece uzun uzun Filiz'e,Ali Rahmet'e olan hislerinden bahsetti.Üstelik artık kendi anlatmak istiyordu.Ali Rahmet'le arasındaki kalpten kalbe giden gizli yolu vardır.İnkar da etse,kaçsa da o yol kalplerindeydi.

-Hünkar;Kaçtıkça,bağlanmak istemedikçe beni kendine daha çok bağlıyor Filiz.Kendimi uzak tutayım,soğuk davranayım diyorum onu da beceremiyorum çünkü o kadar iyi davranıyor ki bana haksızlık edermişim gibi geliyor.Hayatımda hiç birine karşı böyle duygular hissetmedim.Göz göze gelince heyecanlanıyorum,avuçlarım terliyor,telaşlanıyorum...Bana güzel cümleler kurduğunda o kadar kalbime işliyor ki; ama ne diyeceğimi bilemiyorum,utanıyorum.Kısa bir zaman aslında bakarsan.Ama Ali Rahmet'te bende eksik olanları buldum sanki.Beni tamamlanıyor.Baksana sana hiç böyle şeylerden bahsettiğimi gördün mü Filiz?

-Filiz: Abla sen Ali Rahmet abiyi seviyorsun.Neden kaçıyorsun ki? Sevmek kadar güzel bi duygu olur mu? Bunun ayıbı olur mu? O da seni seviyor belli.Kendin diyorsun sana bunlardan hiç bahsetmezdim diye.Evet seni karakterini bilirim.Bu konuları bana açtıysan,kendine itiraf etmişsin demektir.Gerçekten seviyorsun onu.O yüzden konuş onunla.

-Hünkar;Yapamam Filiz o kadar da değil.Hem ya biz yanlış anlamışsak.Yani beni sevmiyorsa.Öyle geçici bi şeyler olmuşsa.Tamam türkü okudu iyi güzel ama bu konuda cümle etmedi bana.

-Filiz:Abla hala kendini kandırmaya çalışıyorsun.Sevmeyen insan hiç bu kadar üstüne düşer mi?Hiç öyle Güler mi?Hiç öyle bakar mı? Gözlerin yalanı olmaz,Ali Rahmet abinin bu gece yaptığı sana gelip seni seviyorum demekten bin kat daha kıymetliydi bence.Bunu yapan dile de getirir merak etme

-Hünkar;Korkuyorum Filiz.Babamdan korkuyorum.Duyarsa neler yapabileceğini biliyorsun.Daha önce neler yaşadığımı biliyorsun.Hem ya benim yüzümden onun da başına bi şey gelirse

-Filiz;Korkma abla siz birbirinize yaslanırsanız sizi kim devirebilir?Hem ben de arkanızdayım,Ahmet'te arkanızda

-Hünkar;Ahmet? Maşallah Filiz çocukla ben daha doğru düzgün konuşmadım siz tanıştınız mı?Zaten sana bakışlarını gördüm

-Filiz;Aman abla İşte tanıştık öyle.Sen onu boşver şimdi önemli olan sensin Konuşçak mısın Ali Rahmet abiyle?

-Hünkar;Konuşamam diyorum Filiz Ya.Ne o dünden meraklılar gibi.Konuşmak isteyen gelir bulur beni,konuşuruz

-Filiz;Ali Rahmet abinin işi zor ben diyim yani.Neyse madem konuşmaya niyetin yok o zaman o seninle ciddi ciddi konuşana kadar sen de bir adım at.En azında o da anlasın yani,belki sendeki belirsizlik yüzünden konuşamıyor seninle.Yaptığı jestler ortada sen de bi şey yap

-Hünkar;Allah Allah ne yapacakmışım?

-Filiz;Onunda sen bul artık abla yani

Hünkar Filiz'e hak verdi.Ali Rahmet onca şey yapmış,kendince  adımlar atmıştı.Her yaptığı şey de Hünkar'ın kalbine işlemişti.O da bir şeyler yapmalıydı.

O güzel gece sona ermiş,bayram bitmiş birkaç gün geçmişti.Bu süreçte Ali Rahmet ve Hünkar pek konuşamamıştı.Sadece bahçede denk geldiklerinde kısa sohbetler edebilmişlerdi.Bayram sonrası işler birden artınca Ali Rahmet hiçbir şeye vakit bulamaz olmuştu.Hünkar'da Ali Rahmet'e nasıl bir adım atacağını bulmuştu.Ona çok sevdiği,yeni çıkan bir şiir kitabı alacaktı.